اخیرا "ریوو کاتااوکا"(Ryuho Kataoka) و همکارانش از "موسسه ملی تحقیقات قطبی ژاپن" تصمیم گرفتند که آنچه که سبب این پدیده قرمز رنگ در آسمان شده بود را بررسی کنند.
آنها مطالعه خود را با مقایسه توصیف تاریخی و درک و توصیف مدرن از شفق‌های قطبی شروع شدند. آنها دریافتند اگرچه شفق‌های قطبی غالباً سبزرنگ هستند اما بسته به اینکه عناصر موجود در جو زمین توسط ذرات باردار که توسط خورشید پاشیده شده‌اند، فعال می‌شوند، می‌توانند به رنگ‌های دیگری از جمله قرمز نیز ظاهر شوند.
این تیم مشاهدات جدیدتری از شفق‌های قطبی قرمز رنگ را که همانند شفق قطبی ژاپن بود، مشاهده کردند. محققان همچنین نقشه‌هایی را که میدان مغناطیسی متغیر زمین در آن زمان(سال ۶۲۰) بود را نقشه‌برداری کردند و دریافتند که ژاپن در آن زمان برخلاف امروز که دارای ۲۵ درجه عرض مغناطیسی است دارای عرض مغناطیسی حدود ۳۳ درجه بوده است.
محققان همچنین فرضیه دیگری راجع به "نشانه قرمز" مطرح و بررسی کردند و آن این بود که این نشانه ممکن است به دلیل وجود یک دنباله دار نیز بوده است، اما این فرضیه صحیح نبود چرا که آنها دریافتند دنباله دارها معمولاً به رنگ قرمز نیستند و احتمال حضور دنباله دارها در آن زمان نیز بسیار پایین بوده است.
کاتااوکا گفت: این مطالعه یک نمونه جالب و موفق است که نشان می‌دهد علم مدرن می‌تواند با بررسی اسرار ژاپن باستان به نکات مهمی دست پیدا کند.
یافته‌های این مطالعه در مجله "Sokendai Review of Culture and Social Studies "منتشر شد.
