به میان این بازی کشیده شده‌ایم بدون آنکه اراده‌ای در آن داشته باشیم. یک برنامه تلویزیونی در یک اقدام نسنجیده صحبت‌هایی را علیه یکی از خادمان قدیمی فوتبال ایران روی آنتن می‌برد و سپس گروهی از هواداران تیم رقیب اقدام به اعتراض در فضای مجازی می‌کنند. آن‌وقت تعدادی از پیشکسوتان محترم اقدام به متهم کردن اسطوره‌های پرسپولیس می‌کنند، درحالی‌که روح آنها از این دعوا بی‌خبر است.
ما پیگیر و قائل به حضور در این بازی نبوده‌ایم؛ مشی‌مان هم مشخص است. ما احترام می‌گذاریم. به هرکسی که در این کشور خشتی را روی خشت گذاشته و باعث پیشرفت و بهبود شرایط فوتبال ایران شده است. اما سوال اینجاست که چرا پیشکسوتان محترم و بازیکنان بزرگ سابق فوتبال ایران که به اردوگاه رقیب تعلق دارند احترام پیشکسوت‌ترهای خود را حفظ نکرده و علیه آنها الفاظی چنین سخیف و زشت را به زبان آورده و جامعه هواداری ما را آزرده کرده‌اند؟
کاش کمی مسئول‌تر و سنجیده‌تر صحبت کنیم.
امثال همایون بهزادی در فوتبال ایران هرگز فراموش نمی‌شوند و جایگاهی رفیع در دل مردم و خاطرات این ملت دارند. آنها تا ابد سرطلایی و پاطلایی باقی خواهند ماند حتی اگر دیگران قصد کنند جوهر سیاه روی کارنامه خوش‌رنگ آنها بپاشند.
آنها افسانه و تندیس‌های تاریخی ما هستند. چهره‌هایی که در طول زمان جوان‌تر و زیباتر هم می‌شوند و بی‌اعتبار کردن‌شان خیال خام است.
به یک دلیل مهم؛ عشقی که مردم به پرسپولیس و بنیانگذاران و ستارگان تاریخش دارند.
