به گزارش«خبرنامه داشجویان ایران»، صرف نظر از مجلس، این طرح جدید دولت به یکی از سوژههای داغ برای مباحثه در فروشگاهها، وبلاگها و حتی خانههای ایرانی تبدیل شدهاست. نمایندگان از طیفهای مختلف سیاسی در مورد فاجعهآمیز بودن افزایش قیمتها که بر اثر اجرایی شدن این طرح به وجود خواهدآمد، هشدار دادند. به نظر میرسد نمایندگان اصولگرا هم عمیقاً نگران بازتاب این طرح هستند، چنانچه چند تن از آنان عنوان کردهاند که عملی شدن طرح منجر به موجی از تبهکاری و یا حتی بدتر از آن خواهد شد.
البته تمام جناحها در این زمینه توافق دارند که فروش روزانه کالاها پایینتر از قیمت حقیقی آنها که بر اساس برآورد دولت 100 میلیارد دلار در سال برای آن هزینه دارد، از نظر اقتصادی توجیحپذیر نیست.
دولتهای پیشین سعی کردند یارانهها را حذف کرده و یک اقتصاد بازار محور و پویا بسازد، اما در برابر فشار عمومی مردم مجبور به عقبنشینی شدند. احمدینژاد که خود را به عنوان قهرمان فقرا در مقابل مرفهین جامعه معرفی کردهاست، به خاطر این موضوع به شدت تحت فشار است و ماه گذشته نیز مجلس تصویب کرد که وی تا آخر سال این طرح را اجرایی کند.
باحذف یارانهها نیمی از پولی که دولت با این اقدام پسانداز میکند به مصرف خانوادههای کمدرآمد خواهد رسید تا بتوانند با افزایش قیمتها کنار بیایند.
البته این ریسک بزرگی است، اگرچه برخی از اصولگرایان به این موضوع اشاره کردهاند که ممکن است آقای احمدینژاد از عهده این امر خطیر برنیاید.
علاوه بر تاثیرگذاری بر مصرفکنندگان، بخشهای دچار مشکل صنعت ایران نیز آسیب میبیند. پالایشگاههای دولتی به قیمتهای مصنوعی پایین وابسته هستند و این موضوع پیشبینی تاثیر حذف یارانهها را در اقتصاد دشوارتر میکند.
کارشناس مسائل ایران در دانشگاه هاوایی عنوان کرد که امروزه، تغییرات بسیار فراگیر است و کمتر میتوان آن را پیشبینی کرد. مسائل مهمی در مورد اعتبار اطلاعات دولت برای شناسایی خانوادههای تحت پوشش وجود دارد، تشخیص آنهایی که باید کمکهای مالی را تحت این قانون دریافت کنند بسیار مشکل است.
وی در ادامه افزود که چنانچه خانوادههای فقیر ایرانی این کمکها را دریافت کنند، بیشتر خانوادههای که درآمدهای متوسط دارند و تحت پوشش این طرح قرار نمیگیرند، به دلیل افزایش قیمتها بیشترین آسیب را خواهند دید.
آنچه که باعث میشود حذف یارانهها راحتتر شود تحریمهای بیشتراست، که در صورت شکست روند گفتگوهای هستهای به صورت گستردهای توسط رهبران غربی به عنوان آخرین راه مورد بحث قرار گرفتهاست. تحریمهای اقتصادی یا ممنوعیت صادرات بنزین به این کشور مصرف ایرانیها را پایین آورده و به اقتصاد دولتش کمک میکند، زیرا دیگر نیازی به پرداخت هزینه برای واردات بنزین نخواهد داشت. این موضوع میتواند آسیب ناشی از حذف یارانهها را نامحسوس کند و به دولت اجازه میدهد تا برای هر افزایش تورم غرب را مقصر بداند.