به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مهر، ایرج حریرچی، در مراسم یادواره شهدا و ایثارگران حوزه پرستاری ضمن تسلیت وفات حضرت زینب (س)، اظهار داشت: حوادثی مانند شهادت پرستار مهشید گودرز که فرزندش را هفت ماهه باردار بود یا پرستار دیگری در کرج که او هم باردار بود و بر اثر کرونا شهید شد همه عناصر یک تراژدی را دارد؛ واقعاً بزرگ کردن بچه بدون مادر کار سختی است. وقتی یک نفر این چنین فوت می‌کند همه به آن توجه می‌کنیم اما وقتی تعداد بالا می‌روند، تبدیل به عدد و آمار می‌شود؛ اما واقعاً گلچین روزگار بهترین‌ها را می چیند و توفیق شهادت نصیب هر کسی نمی‌شود. درست مانند زمان جنگ که همین طور بود رزمندگانی که شهید می‌شدند یک سر و گردن از بقیه بالاتر، مهربان‌تر، وظیفه مندتر بودند.
وی افزود: رفتار پرستاران فداکار برای همه ما الگوست؛ اما یادمان نرود که برای چه هدفی وارد نظام سلامت شدیم و از اهداف اصلی دور نشویم و بدانیم این همه ایستادگی برای چیست. فعالیت در نظام سلامت چهار هدف دارد. اول تأمین سلامت مردم، دوم مراقبت از منافع مالی بیماران و جلوگیری از خسارت مالی به مردم و سوم توجه به نیازهای غیر بهداشتی و غیر درمانی مرتبط سلامت (روانی) و چهارم افزایش کارایی است.
حریرچی تاکید کرد: گاهی با وجود همه تلاشی که می‌کنیم این اهداف محقق نمی‌شود مثلاً آیا با وجودی که ۹ درصد از تولید ناخالص ملی در حوزه سلامت هزینه می‌شود به اهداف اساسی نظام سلامت رسیده‌ایم؟ همیشه می‌توانیم با بیان مشکلات و کمبودها و مقایسه با افراد و گروه‌هایی که وضعیت بهتری دارند وضع بهتر را مطالبه کنیم، اما باید قدر داشته‌های خود را هم بدانیم، وضعیت پرستاران بخش دولتی در مقایسه با نیروهای بخش خصوصی یا میانگین درآمد خانوارها یا حداقل بگیران به مراتب بهتر شده است.
وی افزود: ممکن است پاداش پرستاران یا حقوق آنها نسبت به تورم کم باشد، اما باید به این نکته هم توجه کنیم که حقوق پرستاران نسبت به بسیاری از مشاغل بهتر است. میزان بیکاری در این شغل بسیار پایین است. گرچه کارهایی که برای پرستاران انجام داده ایم کافی نیست و کم است اما باید اقدامات انجام شده را هم ببینیم.
حریرچی ادامه داد: می‌دانیم که پرستاران مشکل دارند. اکنون مهم این است که پرستاران و خانواده‌های آنها را فراموش نکنیم. وزارت بهداشت برای حمایت از این نیروهای فداکار آمادگی کامل دارد و از سازمان نظام پرستاری می‌خواهیم در این زمینه وزارت بهداشت را هم درگیر کنند. پرستاران زیادی در مواجهه با کرونا جان خود را از دست دادند، بسیاری از آنها غافلگیر شدند زیرا برخلاف زمان جبهه و جنگ که رزمندگان از اول می‌دانستند جایی می‌روند که امکان جان باختن وجود دارند، پرستاران در محیط بیمارستان برای خدمت کردن می آیند و خانوادن آنان فکر نمی‌کنند قرار است شهید شوند. بنابراین وظیفه ما است که از آنها حمایت کنیم.
وی افزود: مسئله مهم دیگری که وجود دارد این است که باید قدر کارهای انجام شده را بدانیم گاهی در یک شهری که هیچ تخت بیمارستانی نداشته، بیمارستانی می‌سازیم اما همزمان با افتتاح بیمارستان مردم و مسئولان آن شهر به جای آنکه اندکی خوشحالی کنند می‌گویند بیمارستان دوم را کی می‌سازید. در مورد پرستاران هم شاید همین طور باشد در دو یا سه سال گذشته کارهای زیادی برای بهبود وضعیت معیشت پرستاران و احقاق حقوق آنها انجام شده که باید دیده شود و بعد از آن برای بهتر شدن وضعیت تلاش کرد. توجه به حقوق و ایثار پرستاران حتماً باید بیشتر شود اما در ۱.۵ سال گذشته جایگاه و سرمایه اجتماعی پرستاران و درآمد آنها علی‌رغم تمام مشکلات و کرونا نسبت به گذشته افزایش یافته است.
