به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از خانه ملت، علی خضریان در نشست علنی نوبت دوم امروز (شنبه 16اسفند ماه) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی بخش هزینه‌ای بودجه سال 1400 ارجاعی به کمیسیون تلفیق مجلس، در تذکر شفاهی ماده 75 آیین نامه داخلی مجلس و پس از اظهارات پورمحمدی نماینده دولت گفت: آن چیزی که عرض می کنم پیش از آنکه خطاب به دولت و نماینده او باشد، خطاب به نمایندگانی است که در جریان بررسی لایحه بودجه در ایجاد عدالت تلاش کردند.
وی افزود: نماینده دولت در اظهاراتی بیان کرد که نمایندگان بدون عقل و با شکم تصمیم می گیرند، لذا من اینجا چند نمونه از تصمیمات به ظاهر عقلانی دولت را عرض می کنم تا مردم و نمایندگان تصمیم بگیرند و بدانند در این کشور چه اتفاقاتی در حال رخ دادن است و عده ای چه حقوق هایی دریافت می کنند و تصمیم مجلس برای ممانعت از افزایش ضرایب حقوق ها و ایجاد عدالت در این موضوع به چه دلیل است.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس یازدهم تصریح کرد: مدیران شرکت بازرگانی و خدمات صنعتی فولاد اهواز در شهری که مردم آن با مشکلات معیشتی فراوانی دست و پنجه نرم می کنند و کارگران هفت تپه در این استان ماه ها است حقوقی دریافت نکرده اند، به طور متوسط ماهی 52 میلیون تومان حقوق دریافت می کنند. شرکت گاز سیستان، جایی که نماینده آن در اظهاراتی تاکید کردند که بسیاری از مردم آن در نقاط مختلف این استان محروم از نعمت گاز محروم هستند، به طور میانگین 40 میلیون تومان حقوق دریافت می کنند و در این شرایط است که آقایان دولتی می گویند افزایش حقوق ها به صورت ضریب باشد.
وی ادامه داد: این افزایش حقوق به شکل ضریبی به این معنی است که 25 درصد به این 40 میلیون حقوق ها اضافه شود و 10 میلیون تومان به این حقوق های 40 و 50 میلیونی اضافه شود، در شرایطی که به حقوق یک کارگر یک میلیون تومان اضافه شود و این موجب شکاف طبقاتی بیشتر خواهد شد، لذا از نمایندگان خواهش می کنم با رأی خود مانع شکاف طبقاتی بیشتر شوند.
سید امیرحسین قاضی زاده هاشمی رئیس جلسه علنی نوبت عصر مجلس در پاسخ به این تذکر اظهار داشت: نماینده دولت مکتوب به هیات رئیسه اعلام کردند منظور بنده از اظهاراتم این بود که مجلس علاوه بر شکم مردم به مغز نخبگان نیز توجه کند.
وی خطاب به پورمحمدی نماینده دولت تاکید کرد: ما نمایندگان مجلس و شما، همه کارگزار و خدمتگذار مردم هستیم و نباید مردم از گفت وگوی بین ما و شما چیزی جز احترام ببینند و بشنوند و من از شما خواهش می کنم از ادبیاتی استفاده نکنید که شبهه ای ایجاد کند.
