به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مشرق، داریوش فرهنگ بازیگر سریال «گاندو»، در گفت و گو با خبرنگار حوزه رادیو تلویزیون، درباره این سریال گفت: گاندو ویژگی‌های خاصی داشت که آغازگر طرز تفکری جدید برای سریال‌سازی بود. انواع مختلف سریال وجود دارد که باید هم باشد؛ چون سلایق مردم متفاوت است. خوشحالی بیشتر من برای حضور در این سریال به این دلیل است که با کارگردان این سریال جواد افشار دوست هستم و اگر هر کار دیگری هم باشد، با کمال شوق با او همکاری می‌کنم؛ چون منش جواد افشار فرق دارد. در کل گاندو به دلیل حساسیتی که داشته و دارد، مسیری جدید در سریال‌سازی ایجاد کرده است.
وی درباره استقبال مردم از گاندو ۱ و ۲ اظهار کرد: مردم از هر دو فصل استقبال کردند. شما چند سریال را در دنیا می‌توانید ببینید که در آن از مسئولانشان انتقاد کنند و درباره وضعیت اجتماعی و اقتصادی کشور خود صحبت کنند. امتیازات گاندو بیشتر از نقاط ضعفش است. من در هر محیطی نظیر کوچه، خیابان و رستوران دیدم که مردم از این سریال راضی هستند و خوشحالم که حرف دل مردم را با زبان فیلم و سریال و هنر بیان کردیم. به همین دلیل است که مردم بازیگران را دوست دارند؛ چون حرف دل آن‌ها را می‌زنند.
این بازیگر بیان کرد: در نوروز هیچ کس توقع ندارد سریال پلیسی پخش شود اما مردم در همین ایام خیلی از گاندو راضی بودند. مردم به این دلیل این نوع سریال‌ها را دوست دارند که در آن حرف دلشان زده می‌شود.
فرهنگ اظهار کرد: موضوع و ساختار این سریال برای دل مشغولی نیست؛ بلکه برای ذهن مشغولی است. مردم از اینکه حرف دلشان زده شود، خوشحال می‌شوند. امیدوارم تا ۱۰ سال دیگر هنرمندان سریال‌های به روز بسازند که آیینه‌ای برای بازتاب تفکر و اندیشه‌های مردم باشد. البته یک نقد هم دارم؛ به نظرم حین پخش سریال بسیار جدی و امنیتی پلیسی، پخش آگهی های بازرگانی طنز چندان جالب نیست.
این بازیگر درباره نقش‌های مختلفی هم که بازی کرده، گفت: از بس نقش فرمانده و پلیس را بازی کردم این نقش‌ها برایم عادی شده است (خنده). خودم حس می‌کنم لطیف‌تر و احساسی‌تر از این شخصیت‌ها هستم. البته من تجربه ایفای نقش منفی هم در کارنامه خود دارم؛ برای مثال در سریال معصومیت از دست رفته نقش منفورترین فرد تاریخ اسلام یعنی ابن زیاد را بازی کردم. البته به نظر می رسد نقش‌های منفی در سریال‌های ما طی این سال ها خیلی جذاب‌تر و ماندگارتر از نقش‌های مثبت بوده اند؛ چون شخصیت‌های مثبت فیلم‌ها فقط نصیحت می‌کنند!
