به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» علی محمولی اسدآبادیان*// آنچه در سخنرانی 12 اردیبهشت رهبری مطرح شد، قطعا مورد انتظار بعضیها نبود. پیشبینیها این بود که پس از انتشار فایل تعجب برانگیز آقای ظریف در شبکهی سعودی، رهبری اینطور تصمیم بگیرند که نباید در پازل دشمن بازی کرد و بحثی در این مورد نکند و در عوض، سخنرانی حول مذاکرات شبههدار وین باشد و بلافاصله تاثیر آن بر دلاری که دستوری پایین آورده شده معلوم شود تا پروژه دیگری رقم بخورد.
با اینحال، نه تنها در سخنرانی ایشان ذرهای به داستانهای گراند هتل اشاره نشد، که تقریبا بطور کامل حول مسائل داخلی کشور بود. البته، ایشان در اقدامی صریح و بدون اشاره مستقیم، سخنان آقای ظریف را مایه تاسف و تعجب و خطایی بزرگ نامیدند. ایشان در پاسخ به اظهارات ظریف گفتند: وزارت خارجه در سیاست کلی کشور نظر میدهد ولی مجری آن چیزی است که در شورای عالی امنیت ملی تصمیم گرفته میشود. تقریبا بلافاصله پس از سخنرانی رهبری، ظریف در پستی اینستاگرامی، مجددا بر اصل اظهارات شخصی خود -که برای ثبت در تاریخ ایران ضبط شده بودند و به هیچ وجه جنبه انتخاباتی نداشتند!- تاکید کرد.
هرچند در تمام کشورها، سیاستهای کلی از سمت یک شورای عالی به وزارت خارجه جهت اجرا ابلاغ میشوند [مانند شورای امنیت ملی در آمریکا و یا پلیتبوروی حزب کمونیست چین]، تیم رسانهای نزدیک به دولت تلاش کرده تا با استفاده از این جمله مقام معظم رهبری، اینگونه القا کنند که دولت و علی الخصوص افرادی که قصد فاصله گرفتن از آقای روحانی بمنظور شرکت در انتخابات را دارند، در قضیه برجام هیچکاره بوده اند و صرفا مجری دستورات نظام بودهاند. ولی از بیان این نکته پرهیز میکنند که ریاست و اکثریت رایهای شورای عالی امنیت ملی برعهده رییس جمهور و اعضای هیئت دولت است، و اینکه در طی سالیان برجام، منتقدان دلسوز «یک مشت اقلیت کمسواد متوهم ترسو و بیعقل» نامیده میشدند و اگر هم فرصت انتقاد می یافتند، مورد هجوم سیاسی، سایبری و حتی قضایی قرار می گرفتند.
ولی شاید بدترین و عجیب ترین حرفی که محمدجواد ظریف در اظهارات دشمن پسندانه خود گفت، این بود که میدان هیچوقت خود را فدای دیپلماسی نکرده و شهادت سپهبد سلیمانی و مدافعان حرم در راه منافع روسیه و به جهت خراب کردن توافق بیثمر برجام بوده. واقعا سخت است که به بتوان به این دروغ‌های سخیف پاسخی محترمانه داد. اما، همین یک نکته کافی است که اگر میدان و سپاه قدس نبود و خود را فدای دیپلماسی منفعلانه حضرات نمیکرد، امروز جمهوری اسلامی بخشی از خراسان بزرگ گروه تروریستی داعش بود و دیپلمات های دنیاشناس ما حتی مجال شروع مذاکرات برجام و رونویسی متن آن را هم نداشتند، چه برسد به اینکه برای فرار از پاسخگویی آن را پای نظام و خون پاک شهدای فداکار بنویسند.
جناب دکتر ظریف، امیدواریم این نقدها (که شما به آنها افترا و تهدید میگویید) سبب تزلزل در عزم استوار شما برای شرکت نکردن در انتخابات ریاست جمهوری نشوند، چرا که با این اظهارات ثابت کردید برای رسیدن به خواسته خود، حاضرید از سیاست خارجی و انسجام ملی هزینه کنید و با دوقطبی هایی مثل میدان-مذاکره ذهن مردم را از واقعیات منحرف کنید.
*دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان مستقل دانشگاه رازی کرمانشاه
