به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از شرق، منشأ عمده اشکالات به دو مورد برمی‌گردد:
الف- نبود کارکرد حزبی در اداره کشور و به‌خصوص در برگزاری انتخابات. نتیجه چنین حالتی ثبت‌نام چندصدنفری کاندیداهاست که موجب شهرت کاذب برای خیلی‌ها می‌شود و استفاده از ابزار ردصلاحیت‌ها برای حذف رقبای جدی و همچنین کاهش کاندیداها به زیر ١٠ نفر است که از آثار آن ضربه به کیفیت انتخابات و از عوامل مشکل‌برگزارشدن مناظره‌ها و فراهم‌آمدن زمینه نارضایتی ردصلاحیت‌شدگان می‌شود.
ب- عدم رعایت شرایط مناظره. هدف از انجام مناظره، طرح و تبادل نظرات درباره یک یا چند موضوع یا مسئله مورد توجه رأی‌دهندگان است که حل آنها، تأثیر مثبتی بر روند زندگی مردم و پیشرفت کشور دارد و کشف حقیقت و شناخت کاندیدای اصلح را به ارمغان می‌آورد. برای دستیابی به این هدف: الف- مناظره باید بین دو نفر و سر یک موضوع یا مسئله صورت بگیرد تا امکان مقایسه جواب‌ها برای بینندگان و شنوندگان فراهم باشد؛ نه هفت نفر با سؤال‌های جداگانه که نه‌تنها سودی ندارد، بلکه موجب خستگی بیننده و مستمعان خواهد شد. ب- زمان برای جواب‌دادن کافی باشد؛ نه سه، چهار دقیقه. ج- در تعیین موضوع و سؤال نظر متخصصان و حتی کاندیداها دریافت و مورد توجه قرار گیرد. د- کاندیدا مکلف به ارائه دیدگاه و برنامه خود برای حل مشکل باشد و مجری نیز نباید اجازه خروج کاندیدا از دستور را بدهد. ه- مناظره با نیت خیر و در شرایط منصفانه صورت بگیرد که در صورت رعایت شرایط مذکور، مناظره روان ادامه یافته و منجر به جدل و کشمکش نخواهد شد. و- اگر صداوسیمای خصوصی رقیب صداوسیمای دولتی وجود داشت، مناظره‌ها جذاب‌تر می‌شد.
پیشنهاد می‌شود:
1- کارکرد حزبی بر انتخابات حاکم و کاندیداهای اصلی از دو، سه نفر تجاوز نکنند.
٢-اجازه تأسیس صداوسیما توسط بخش خصوصی داده شود.
٣- انتخابات با شیوه مدرن و شمارش آرا توسط ماشین انجام شود.
۴-مناظره‌ها با شرایط استاندارد برگزار شود. ۵- اگر کاندیدایی به جای نقد رقیب به نقد یا تخریب دولت پرداخت، ضمن تحمل جریمه مورد توافق، دولت یا دستگاهی که مورد ظلم قرار گرفته بتواند متناسب از خود دفاع کند.
