به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از میزان، اخیرا یک گور دسته جمعی شامل ۲۱۵ جسد در محوطه مدرسه شبانه روزی کودکان بومی «کملوپس» در استان «بریتیش کلمبیا» و همچنین گور دیگری در استان «ساسکاچوان» کانادا کشف شد که این موضوع واکنشهای بسیاری را به همراه داشته است.
سیستم مدارس شبانه روزی کانادا در سال‌های ۱۸۳۱ تا ۱۹۹۶، بیش از ۱۵۰ هزار کودک بومی را در چارچوب برنامه جذب بومیان به جامعه کانادایی به اجبار از خانواده هایشان جدا کرد.
کودکان مذکور در این مدارس تحت سوءاستفاده، سوءتغذیه و تجاوز قرار می‌گرفتند و براساس گزارش‌ها، ۳ هزار و ۲۰۰ کودک بومی در این مدارس جان خود را از دست دادند.
پایگاه «استار» در گزارشی به این موضوع پرداخته و می‌نویسد «۲۱۵ کودک بومی در مدرسه شبانه روزی کامپلویس، ۱۴۰ کودک دیگر در براندون، ۳۵ نفر در رجینا و موارد دیگر؛ فرزندان گم شده ما که بدون هیچ نام و نشانی در گورهای دسته جمهعی در کانادا دفن شدهاند؛ در مراسم یادبود این ۲۱۵ کودک بسیاری از سخنران‌های بومی کانادا روایت‌های خود را در این باره، روایت‌هایی از مادران، پدران و اقوام خود را در این باره مطرح کردند.»
این گزارش می‌گوید «کانادا از مدت‌ها پیش درباره این کودکان و بدرفتاری با آن‌ها و مردمان بومی می‌داند، اما از این موضوع چشم پوشی می‌کند؛ ۶ سال از گزارش کمیسیون حقیقت و آشتی می‌گذرد، ۳۰ سال از موضوع مدارس بومیان کانادایی و برخی مدارک درباره آن‌ها می‌گذرد و ۱۴۰ سال از زمانی که دکتر پیتر هندرسون، درباره سوء استفاده از این کودکان و آمار بالای مرگ آن‌ها در مدارس شبانه روزی افشاگری کرده، می‌گذرد و هنوز نادیده گرفتن عمیقی از تاریخ واقعی وجود دارد.»
مدارس مسکونی بخشی اساسی از سیستم سیاست استعماری برای تحت سلطه درآوردن مردم بومی در کانادا بودند.
برخی گزارش‌ها از اجرای آزمایش‌های غیراخلاقی بر روی این کودکان حکایت دارد.
حدود ۱.۷ میلون نفر در کانادا به عنوان افراد بومی شناسایی می‌شوند، اما آمارهای منتشر شده وضعیت فاجعه بار این اقلیت‌ها را در کانادا نشان می‌دهند.
