به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از مشرق، جنگی که طی سال‌های گذشته از سوی برخی کشورها بر سر محتوا برای اعمال نفوذ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی آغاز شد، در دهه کنونی به جنگی با وسعت جهانی بر سر دسترسی به داده‌های کاربران برای پیش‌بینی و تاثیرگذاری در رفتار آنها تبدیل شده است.
نبرد بر سر محتوا و داده‌ها دیگر نه‌تنها توسط دولت‌ها و حکومت‌ها بلکه توسط برخی شرکت‌های قدرتمند آنها نیز ادامه دارد؛ به‌عنوان مثال، آمریکا از طریق شرکت‌های فناورانه قدرتمندش همچون اپل، گوگل، فیسبوک و امازون در این جنگ جهانی مجازی در پی ایجاد انحصار در تمامی حوزه‌های اصلی محتوا و دسترسی به داده‌های کاربران کشورهای دیگر است.
کشور ما ایران نیز خارج از این جنگ نیست و در حال حاضر روزانه تریلیون‌ها بیت اطلاعات از کشور خارج می‌شوند و حجمی از آنها در دست دشمنان ما قرار می‌گیرند. این اطلاعات می‌تواند برای شناسایی رفتار مردم کشورمان و نقاط قوت و ضعف آنها استفاده شود. سرویس‌های جاگذاری شده اطلاعاتی در برخی اپلیکیشن‌های به ظاهر رایگان یا پر از امکانات خارجی، که این روزها مردم بسیار از آنها استفاده می‌کنند، حجم بزرگی از داده را در اختیار شرکت‌های خارجی مانند اینستاگرام، گوگل، فیسبوک و توییتر قرار می‌دهند.
این در صورتی است که استارتاپ‌ها و کسب و کارهای فناورانه ایرانی رشد چشمگیری داشته‌اند و ما در کشور خودمان می‌توانیم این اطلاعات را حفظ کنیم حتی و در جهت مثبت از آنها استفاده ببریم. وظیفه تحقق این امر تنها بر دوش دولت و نهادهای تصمیم‌گیرنده و ناظر در کشور است. مسئولان باید با این حقیقت روبه‌رو شوند که کشور ما تا امروز در این زمینه عقب است و دشمن از این اتفاق به بهترین شکل ممکن استفاده می‌برد.
پلتفرم‌های رمز ارز ایرانی برای حفظ سرمایه‌ها و اطلاعات ملی
مردم ایران، علاقمندان و فعالان تجارت رمز ارزها برای انجام معاملات خود نیاز دارند تا با خیال راحت به فعالیت در این حوزه بپردازند. در حالی که پلتفرم‌ها و صرافی‌های خارجی قابلیت دسترسی و نظارت از طرف نهادهای قانونی و حاکمیتی داخلی را ندارند، هر لحظه ممکن است سرمایه‌های ایرانیانی که برای معاملات از آنها استفاده می‌کنند به خطر بیفتد.
اتفاقی که مسبوق به سابقه است؛ یعنی حتی صرافی‌های معتبر رمز ارز بین‌المللی بارها حساب‌های ایرانیان را مسدود کرده‌اند. دستبردهای پلتفرهای غیرمعتبر خارجی به اموال و سرمایه‌های مردم ایران در این حوزه هم متاسفانه تا کنون کم نبوده است.
اما این همه ماجرا نیست؛ پلتفرم‌های خدمات و معاملات معتبر ایرانی در حوزه رمز جدای از اینکه مانع خروج سرمایه‌های ملی به صرافی‌های خارجی شده‌اند، در حفاظت از داده‌های مهم و امنیت کاربران پیشرو محسوب می‌شوند.
همچنین امکان کنترل و نظارت بهتر و بیشتر از مهمترین ویژگی‌های پلتفرم‌های خدمات و معاملات رمزارزهای ایرانی هستند و با بروزرسانی و شکل‌دهی قوانین مرتبط می‌توان این حوزه را بشکل نظام‌مندتری مدیریت کرد.
پلتفرم‌های معتبر خدمات و معاملات رمز ارز ایرانی مثل اکسکوینو نوبیتکس، والکس، اکسیر و چند صرافی دیگر و کارآفرینان و سرمایه‌گذاران ایرانی حوزه ارز دیجیتال نقش غیر قابل انکاری در حفظ داده‌های ملی در این حوزه داشته‌اند. اما در صورت تخریب آنها مردم به استفاده از پلتفرم‌های خارجی تشویق می‌شوند که شکست در جنگ داده‌ها برای حاکمیت جمهوری اسلامی ایران محسوب می‌شود.
چین الگویی خوب برای حمایت از کسب و کارهای داخلی
دولت و نظام چین با هشیاری و از طریق حمایت بی‌دریغ و بی‌قید و شرط از استارتاپ‌های چینی و کارافرینان این کشور و همچنین اعمال سیاست‌هایی که شایستگی آنها اکنون ثابت شده است، توانست دیواری عظیم‌تر از دیوار چین، در مقابل نفوذ امریکا از طریق شرکت‌های اینترنتی‌اش بسازد. در این زمینه می‌توان به قد علم کردن شرکت بایدو در مقابل گوگل، شرکت علی‌بابا در مقابل آمازون و شرکت تنسنت در مقابل فیسبوک اشاره کرد. آنها در حوزه پلتفرم‌های رمز ارز هم در برابر شرکت‌های خارجی معتبر ایستاده‌اند.
اگر دیوار چین در چند سده و با تلاش و مشقت کارگران ساخته شد، دیوار مجازی چین طی یک دهه و با تلاش بی‌دریغ کارآفرینان، متخصصان و مهندسان چینی ساخته شده است. تأثیر این حرکت ملی بر اساس ارزش‌گذاری و مطابق با گزارشی که در پایگاه مجمع جهانی اقتصاد آمده است، شکل‌گیری بیش از ۱۱۰ استارت‌آپ چینی حداقل یک میلیارد دلاری (تک شاخ یا یونیکورن) است. آمارها از آن حکایت دارند که بیش از پنجاه درصد استارتاپ‌های میلیارد دلاری جهان در کشور چین قرار دارند. مجموع ارزش این استارتاپ‌های میلیارد دلاری چیزی بالغ بر ۵۰۰ میلیارد دلار است و این عدد بیانگر آن است که ارزش استارتاپ‌های بزرگ چینی در حال حاضر نزدیک به ارزش کل تولید ناخالص کشور ایران است.
جایگاه خیره کننده چین در زمینه اقتصاد دیجیتال
به واقع جایگاه کشور چین در اقتصاد دیجیتال خیره کننده است و این موضوع نشان می‌دهد چقدر به مسئله زیرساخت‌ها و قوانین به خصوص حمایت‌های دولتی از این اکوسیستم توجه شده و دولت آن کشور، اهمیت این اکوسیستم را برای پیشرفت اقتصاد دیجیتال به روشنی دریافته است.
دولت چین با آگاهی از اینکه برای حمایت از ایجاد این برنامه ملی نیاز به انتقال تجربه فنی و مدیریتی بین‌المللی دارد و با علم بر اینکه این تجربه و دانش، بدون شراکت سرمایه‌گذاران خارجی مجرب امکان‌پذیر نخواهد شد، از طریق سیاست‌گذاری صحیح از کارافرینان و سرمایه‌گذاران داخلی در جهت شکل‌گیری و رشد استارت‌آپ‌های چینی در مقابل رقبای آمریکایی آنان حمایت قاطعانه کرده است.
