به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسنا، این منطقه بزرگ ستاره‌ساز که به دلیل شباهتش با جهان زیر دریا با نام "آب سنگ کیهانی"(Cosmic Reef) شناخته می‌شود، در کهکشان ابر ماژلانی بزرگ و در فاصله ۱۶۳ هزار سال نوری از ما قرار دارد. نوار یا باریکه‌ای از صخره یا ماسه یا مرجان یا سازه‌های دست‌ساز در نزدیکی سطح آب یا برآمده از آن را آب‌سَنگ می‌گویند.
ابر ماژلانی بزرگ(Large Magellanic Cloud) (LMC) کهکشانی در همسایگی کهکشان راه شیری است.
منطقه "آب سنگ کیهانی" دارای یک سحابی قرمز غول پیکر به نام "ان جی سی ۲۰۱۴ "(NGC ۲۰۱۴) و یک سحابی آبی کوچک‌تر به نام" ان جی سی ۲۰۲۰"(NGC ۲۰۲۰) است.
"ان جی سی ۲۰۱۴ " شامل گروهی از ستارگان درخشان است که ۱۰ تا ۲۰ برابر بزرگتر از خورشید ما هستند. اشعه فرابنفش حاصل از این ستارگان، گاز اطراف را گرم کرده و در همین حال بادهای ستاره‌ای قدرتمند نیز گرد و غبار را در سراسر سحابی پراکنده می‌کنند. باد ستاره‌ای به جریانی از گاز که از جو ستاره خارج می‌شود می‌گویند. شدت باد ستاره‌ای در ستارگان گوناگون متفاوت است و در هر زمانی با اوقات دیگر تفاوت دارد.
" ان جی سی ۲۰۲۰" نیز توسط یک ستاره عظیم حدودا ۲۰۰ هزار برابر درخشان‌تر از خورشید ایجاد شده و ظاهر آبی رنگش نیز به دلیل گازی که در اثر مجموعه‌ای از رویدادها به بیرون پرتاب و باعث شده این سحابی مواد لایه بیرونی خود را از دست بدهد، ایجاد شده است.
