به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»،
او نوشته است:
1- اخیر کلیپی از آقای دکتر زیباکلام منتشر شده است که در آن پرسشگر با زیرکی از دوران جوانی ایشان سوال می‌کند. آقای زیباکلام هم از سر ذوق و با حرارت بسیار به مشروب خوردن و عشق‌های دوران جوانی‌اش اشاره می‌کند.
۲- اینکه انسان در زندگی شخصی یا دوران جوانی‌اش چگونه می‌زیسته امری خصوصی است و هم به لحاظ شرعی، اخلاقی و عرفی هیچ‌کس حق ورود به ساحت شخصی افراد را ندارد.
۳- اما ذکر این سنخ از موضوعات خصوصی که با فرهنگ دینی و حتی عرف آشکار ما در تباین و تعارض است (آن هم به صورت علنی و آشکار) از چه منطق قابل دفاعی تبعیت می‌کند؟
۴- آقای دکتر صادق زیباکلام به دلایل عدیده‌ای از موقعیت سیاسی و اجتماعی در بخش‌های از جامعه ما برخوردار شده‌اند آیا درست است از این موقعیت به جای کاهش رنج جامعه به هر شکل نامتعارفی استفاده کنند؟
۵- بسیاری از هنجارهای درست جامعه ما، امروز به دلیل ناکارآمدی سیاستمداران، راهبردهای غلط و رفتارهای نادرست به شدت آسیب دیده است. آیا رواست ما هم با اظهارات نسنجیده، نامتعارف، هیجانی و خدای نکرده برای مطرح شدن بیشتر خود به این آسیب‌ها و ترومای اجتماعی فرهنگی بیفزاییم؟
۵- هنوز تجربه آن کسی که در موقعیت ریاست‌جمهوری و پس از آن سعی کرد هر چند روز یک‌بار با اعمال یا اظهارات نامتعارف، خودش را به هر شکلی در جامعه مطرح کند و از این رهگذر خسارت‌های بسیاری را برای کشور و مردم ایجاد کرد در یاد و خاطره جامعه باقی است، ادامه آن راه ناصواب است.
۶- امروز باید به تحکیم هنجارهای درست اهتمام کرد؛ اگر کاری را نمی‌توانیم برای کاهش مشکلات برداریم حداقل باری بر آن نیفزاییم. این شیوه‌ها جز آشفتگی بیشتر و به‌هم‌ریختگی هنجاری و اخلاقی راه به جایی نمی‌برد.
