به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» رضا پورحسین درطی میزگردی در برنامه «هفت»، از داوری جشنواره‌های سینمایی و اینکه مهمترین رکن در داروی اینگونه جشنواره‌ها چیست،به محمدحسین لطیفی گفت: من فکر می‌کنم در ابتدا در مورد واژه داوری و تکنولوژی آن صحبت کنیم، چون وقتی مفهوم مشخص نباشد، برداشت‌های مختلفی از آن تعبیر می‌شود. داوری به معنای قضاوت است. یک طرف قضاوت کامل، قطعیت است؛ وقتی موضوع از قطعیت خارج می‌شود داوری به تعبیری عینی نخواهد بود و داوری انتزاعی است. داوری انتزاعی به معنای داوری بر اساس خلق و روحیات و نگرش‌های داور و قضاوت‌کننده است و اگر اینچنین باشد، میزانی از اعتراض‌ها مصداق پیدا نمی‌کند.
در داوری نمی‌توانیم بی معیار و شاخص باشیم ولی معیارهای ما از جنس انتزاعی است و مترشده یا پارامتریک نیست. به همین دلیل داوری هنر که سرشار از نماد و رمز است، داوری انتزاعی است پس قطعیت وجود ندارد؛ اگر این مبنا را بپذیریم اعتراض هایی که برای این مباحث حقوقی می‌کنند، موضوعیت ندارد. ممکن است بگویند سلیقه اعمال شده است و این در حالی است که داوری نمی‌تواند سلیقه نباشد! حتما سوگیری جناحی و عاطفی وجود دارد اما وقتی سوگیری متناسب با انصاف نباشد و متناسب با شاخص‌های از پیش تعیین شده نباشد، سوگیری بر اساس خلقیات شخصی است و منصفانه نخواهد بود.
سلیقه بی‌منطق یعنی سلیقه‌ای که پاسخ شفافی نداشته باشد و معیارش را مشخص نکند، سلیقه‌ای بسیار شخصی است و برای داوری خوب نیست اما من نوعی می‌توانم سلیقه‌ای متناسب با معیارهای خودم داروی انجام دهم. نکته دیگر این است که این معیارها هم معیارهای متریک نیستند؛ برای مثال وقتی در بحث فنی فیلمی وارد می‌شوید مثلا می‌گوید نور خوب نیست، به هیمن دلیل من با این گزاره‌ای که گاهی از زبان دوستان منتقد بیرون می‌آید که «فیلم در نیامده است!» موافق نیستم. این جمله «فیلم در نیامده است!» برای زمانی است که شما از عناصر پارامتریک صحبت می‌کنید. در مباحث خلاقه اما باید مقایسه صورت بگیرد.
پورحسین در بخش دیگری از میزگرد، درباره برخی تردیدهای داوران در انتخاب یک اثر اشاره کرد و گفت: همیشه با سهمیه‌های اضافه داوری مخالف بودم و فکر می‌کنم این موضوع نشأت گرفته از این جمله است که «این اثر خوب است، حالا با این فیلم چه کنیم؟». از این گونه موارد کم نداشتیم.
لطیفی به برخی توصیه‌های مراکز و نهادها در این امر اشاره کرد و افزود: جشنواره فیلم فجر را وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مدیریت می‌کند و گاهاً پیش می‌آید که توصیه‌هایی از سوی نهادها برای داوری می‌شود!
پورحسین بیان کرد: زمانی که من داور بودم، با چنین توصیه‌هایی مواجه نبودیم. در واقع به عبارتی این گونه روند، داوری را بسیار سلیقه‌ای می‌کند و معیارهای مشخصی در آن دخیل نیست.
