به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» برنامه «هفت» میزبان علی و حمید شاه‌حاتمی و هامون قاپچی، تهیه کننده، کارگردان و نویسنده فیلم سینمایی «ماهان» بود.
علی شاه حاتمی درباره تهیه کنندگی فیلم پسرش گفت: البته پیش از آغاز جشنواره، دوستان لطف کردند و بحث آقازاده‌ها را پیش کشیدند عنوان کردم که آقا حمید در یک فیلمی ۱۰ سال پیش با هم کار مشترکی داشتیم که بابت آن فیلم جایزه بهترین کارگردانی را از جشنواره کودک و نوجوان گرفت و در ادامه در جشنواره پیونگ یانگ جایزه کارگردانی را گرفت. در واقع «ماهان» اولین کار مستقل حمید است. طبیعی است سالها حمید در کنار من به عنوان دستیار کار کرده بود و توانایی های خودش را نشان داده بود و این بار «ماهان» را مستقل شروع کرد و احساس میکنم خیلی توانمند از عهده کار برآید.
با کارگردان های فیلم اولی زیادی کار کردم و معتقدم دنیای متفاوتی از لحاظ تکنیکی و نگاه خیلی متفاوت هستند و ثابت کرده اند می توانند کارگردان های خوبی باشند. در مورد «ماهان» هم باید صبر کنیم متوجه شویم مخاطبان با آن چطور برخرود می‌کنند ولی در هر حال از کار در کنار جوانان لذت بردم.
قرار شد تمامی درآمدهای حاصل از این فیلم به کودکان سرطانی تعلق پیدا کند یعنی از صفر تا صد هزینه درمان کودکان سرطانی در ایران شود و اگر این توفیق را داشته باشیم، قرار شده کپی های این فیلم را به سفرایی که در ایران حضور دارند، از طرف هنرمندان ایرانی تقدیم کنیم که در کشور خودشان آن را به نمایش بگذارند و درآمد حاصل از آن را هزینه درمان کودکان سرطانی در کشورشان کنند. اگر هنرمند خودش را مردمی می‌داند، باید بتواند با اثر هنری‌اش هم امید را تزریق کند هم همراه مردم باشد. همچنین در فضای نیهلیستی که در جامعه موج می‌زند، فیلمی با موضوع امید ساختن، خیلی سخت است.
حمید شاه حاتمی نیز سخت بودن کار با پدرش گفت: سختگیری هایی که پدر در کار دارد، طبیعتاً کار را سخت تر می‌کرد و از طرفی هم اگر رابطه پدر و پسری در این کار وجود نداشت، با شرایط سخت کاری موجود در سینما و بودجه محدود این کار، فکر نمی کنم «ماهان» ساخته می‌شد.
برای من زیبایی بصری «ماهان» خیلی مهم بود و زمان زیادی برای پیدا کردن لوکیشن ها گذاشتیم و به دلیل تجربه کم، خیلی درگیر این لوکیشن‌ها و فضاها شدم و پلان های عبوری زیادی گرفتم که بعداً به دلیل کم بودن زمان، مجبور به حذف خیلی از آنها شدم. اصلا نخواستم فقط جذابیت‌های بصری را به نمایش بگذارم و سعی کردم در دکوپاژ از مسائل تکنیکی و حرکت های دوربین خودداری کنم و از اینها فاصله گرفتم تا خودم را محک بزنم.
