به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ امروزه زنان در تمام عرصه ها و مناسبت‌های مختلف سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نقشی مهم و تعیین کننده در جامعه دارند.این تاثیرگذاری زنان در جامعه ما نیز از زمان های گذشته و از دوران مشروطه تا کنون وجود داشته و به خصوص در جریان انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی بسیار چشمگیر بوده است. با وجود حضور جدی و توانمند زنان در زمینه های مختلف ،متاسفانه هنوز در زمینه فعالیت های سیاسی آنچنان که باید و مورد انتظار است، نقشی نداشته اند. آنچه مشخص است این است که تا به امرزوز حضور زنان در زمینه های سیاسی به نسبت مردان کم تر بوده و این امر موجب کم بودن سهم انان از قدرت سیاسی و در نتیجه عدم امکان استفاده از حضور زنان در عرصه ها و سطوح عالی سیاسی گشته است.
باید در نظر داشت که حضور و مشارکت فعال زنان در تصمیم گیری های مهم و سهیم شدن در قدرت سیاسی علاوه بر استفاده از ظرفیت ها و توانمندی های ایشان ،در توسعه همه جانبه جامعه نیز موثر خواهد بود.با در نظر گرفتن تمام این مسائل باید به دنبال دلایل پایین بودن میزان مشارکت زنان در فعالیت های سیاسی بود.زنان که طی سالیان گذشته این چنین توانسته اند توانایی و قابلیت هایشان را در عرصه های مختلف به منصه ظهور برسانند،چرا در عرصه های سیاسی این چنین کم کارند؟ آیا زنان نسبت به فعالیت در این زمینه ها تمایلی نشان نمیدهند یا زمینه های لازم جهت حضور و سهیم شدن آنان در عرصه های سیاسی در اختیارشان قرار نمیگیرد؟
دلایل عدم مشارکت زنان در فعالیت های سیاسی
آماده بودن و پذیرش فضای فکری و فرهنگی جامعه جهت حضور زنان در عرصه های مختلف ،یکی از مهمترین عوامل ترغیب و تشویق آنان به فعالیت در جامعه است.از اینرو میتوان یکی از دلایل عدم مشارکت یا پایین بودن میزان مشارکت سیاسی زنان را ، وجود نگاه جنسیتی در ساختار سیاسی جامعه دانست. در واقع نگاه جنسیتی که در آن مشارکت سیاسی زنان پذیرفته نشده است .همچنین وجود این شکاف جنسیتی عمیق در حوزه سیاسی را باید در چگونگی باور و اعتماد مسئولان نسبت به حضور زنان در این عرصه جستجو نمود. عدم دسترسی به فرصت های عادلانه بین زنان و مردان و غالب بودن فرهنگ مردسالارانه که حوزه سیاسی را امری مردانه و در حوزه قدرت مردان میداند ،امکان حضور موثر زنان را در سطوح بالای هرم قدرت کم رنگ میکند .این عامل از همان سطوح پایین تر در حوزه فعالیت های سیاسی زنان چنان نمودار است که موجب حذف یا کناره گیری انان از این عرصه در مراحل مختلف میگردد.از جدی نگرفته شدن فعالیت دختران جوان در تشکل های سیاسی دانشجویی گرفته تا فعالیت های سیاسی کلان و در همه این موارد شاهد فراهم نبودن زمینه رشد برای زنان هستیم.اگر از همان ابتدای فعالیت بسترهای مناسب برای بروز و ظهور توانایی های آنان در این عرصه مهیا نگردد ،چطور میتوان انتظار داشت که در سطوح بالاتر سیاسی شاهد حضور پر رنگ زنان باشیم. از این روی نتیجه پیامد منفی رویه عدم اعتماد و وجود فضای تبعیض جنسیتی در عرصه های مختلف سیاسی، به حذف زنان خواهد انجامید. حذف قشری از افراد جامعه که با حضور آنان مسلما میتوان شاهد شکوفایی هر چه بیشتر در همه ابعاد جامعه بود.همچنین باید در نظر داشت که جایگاه کنونی زنان در این عرصه،متناسب با توانمندی ها و موقعیت آنان نیست. هم اکنون زنان برای ورود به فعالیت در عرصه های سیاسی،چالش ها و موانع بسیاری را پیش رو دارند که عوامل مختلف فرهنگی،اجتماعی ،عرفی،ساختاری ،اقتصادی و...موجب آن هستند.
همچنین در حال حاضر در کشور با مسائل مختلفی در حوزه زنان مواجه هستیم که یکی از مهمترین دلایل آن را میتوان عدم حضور زنان در جایگاه های سیاست گذاری و برنامه ریزی سیاسی دانست.اگر امروزه ،زنانی در سطوح کلان تصمیم گیری حضور داشتند ،ما هم با مشکلات و چالش های کمتری در این عرصه روبرو بودیم.
چه باید کرد؟
ایجاد بسترهای مناسب جهت توانمندسازی و تقویت مشارکت زنان،فراهم نمودن فرصت های برابر و رفع شکاف جنسیتی ، تغییر نگاه های منفی نسبت به حضور زنان در عرصه های سیاسی، باور به نقش سازنده‌ی زنان در پیشرفت جامعه و حذف نگاه های جنسیتی ، از مواردی هستند که حاکمیت نقشی مهم و تعیین کننده در این زمینه ها خواهد داشت.از سوی دیگر مطالبه گری از سمت جامعه وکنشگران سیاسی که مسلما مشارکت زنان متاثر از این مطالبه گری خواهد بود و همچنین عزم و اراده،خودباوری و اعتماد به نفس زنان و آگاهی اجتماعی ،هر دو در کنار هم از مهمترین بسترهای لازم جهت استفاده از توانایی‌های زنان در مدیریت و اداره‌ی سیاسی جامعه بوده و میتوانند ما را به یک راهبرد جدی در این زمینه برسانند.
گزارش از سمیه جمشیدی
