به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، با حمله نظامی روسیه به اوکراین، ایالات متحده به عنوان دشمن اصلی روس‌ها در وضعیت جنگی قرار گرفته است. اما در این موضع رژیم صهیونیستی که هم پیمان استراتژیک آمریکایی‌ها است مسیر خود را می‌رود و دولت بایدن را به شدت خشمگین کرده است. آمریکایی‌ها که همواره از رژیم صهیونیستی به عنوان همپیمان استراتژیک خود نام می برند در دوره ریاست «بایدن» بر کاخ سفید، اختلافات جدی با صهیونیست‌ها دارند و این اختلاف در حال افزایش و تعمیق است.
اختلافات دولت «بایدن» با رژیم صهیونیستی
روی کار آمدن «بایدن» در ایالات متحده، اختلافات قدیمی بین دموکرات‌ها با رژیم صهیونیستی را زنده کرد و خود را در پرونده‌های مختلف نشان داد. در دوره ریاست جمهوری «اوباما»، دموکرات‌ها بر سر پرونده فلسطین و مذاکرات سازش با رژیم صهیونیستی اختلافات جدی داشتند. با یکجانبه گرایی‌های «نتانیاهو» در آن دوره، این اختلافات تا جایی استمرار یافت که طرف آمریکایی از صهیونیست‌ها ناامید شده، پرونده مذاکرات سازش را کنار گذاشت و به سراغ پرونده مذاکرات هسته‌ای با ایران آمد.
آمریکایی‌ها در آن دوره جبران نافرمانی صهیونیست‌ها در پرونده مذاکرات سازش را در پرونده مذاکرات هسته‌ای جبران کردند و بدون توجه به خواسته‌های افراطی صهیونیست‌ها کار خود را به گونه‌ای پیش بردند که این پرونده پیش از پایان دوره ریاست جمهوری «اوباما» به فرجام رسیده، یک موفقیت را در کارنامه دولت وی ثبت کند. لذا این دو پرونده یعنی پرونده «مذاکرات سازش» و «توافق هسته‌ای ایران» به عنوان دو اختلاف اساسی بین دو طرف باقی ماند.
با روی کار آمدن «دونالد ترامپ»، او هر آنچه در توان داشت برای صهیونیست‌ها به میدان آورد. اما باز هم زیاده خواهی و منفعت انگاری‌های رژیم صهیونیستی کار نکرد که «ترامپ» را از کوره در نبرد و «روابط رژیم صهیونیستی و چین» به یک پرونده اختلافی در دوره «ترامپ» تبدیل شد. پرونده‌ای که اختلافات بر سر آن هنوز بین دو طرف ادامه دارد.
حمله به اوکراین، پرونده جدید اختلافی
حمله روسیه به اوکراین موجب شد ایالات متحده به عنوان طرف اصلی این پرونده و دشمن اصلی روسیه، سردمدار مقابله با روس‌ها در حمله به اوکراین شود اما صهیونیست‌ها که همواره منافع کوچک‌شان را بر پیمان‌های استراتژیک خود ترجیح می دهند از ایالات متحده پیروی نکردند و با رفتن به مسیری غیر از آنچه آمریکایی‌ها انتظار داشتند موجب خشم دولت «بایدن» و کاخ سفید شدند.
محکوم نکردن اقدام نظامی روسیه
مقامات رسمی رژیم صهیونیستی حمله روسیه به اوکراین را در هیچ سطحی محکوم نکرده، تنها برخی احزاب و شخصیت‌ها در کنار برخی اعتراضات پراکنده در سرزمین اشغالی خواستار پایان درگیری شدند. کابینه رژیم صهیونیستی نیز در جلسات خود ابراز امیدواری کرد هر چه زودتر بحران به پایان برسد. ضمن آنکه در روزهای نخست درگیری ارسال کمک‌های بشر دوستانه را منوط به تشخیص ضرورت کردند و پس از گذشت ۵ روز از آغاز حملات این کمک‌ها به اوکراین ارسال کردند.
رأی ندادن به قطعنامه ایالات متحده در شورای امنیت
هنگامی که ایالات متحده در همان روزهای نخست حمله روسیه در تلاش بود قطعنامه‌ای را در شورای امنیت به نفع اوکراین به تصویب برساند اگرچه روس‌ها آن قطعنامه را وتو کردند اما، صهیونیست‌ها از این موضع ایالات متحده حمایت نکردند. این اقدام آنها با موضع گیری شدید مقامات آمریکایی روبرو شد و صهیونیست‌ها در پاسخ اعلام کردند در مجمع عمومی علیه اقدام روسیه وارد میدان خواهند شد.
همگان می‌دانند که آنچه در عرصه میدانی می‌تواند بازدارنده باشد قطعنامه‌های الزام آور و غیر توصیه‌ای شورای امنیت است و مصوبات مجمع عمومی شورای امنیت از هیچ پشتوانه اجرایی برخوردار نیست و این نوع اقدام صهیونیست‌ها حکایت از آن داشت که آنها در کنار آمریکایی‌ها دراین موضع حضور نخواهند داشت.
پاسخ منفی به درخواست ارسال سلاح رئیس جمهور اوکراین
پس از دو اقدام نخست، صهیونیست‌ها به سمت آن رفتند که روابط متوازنی بین دو طرف درگیری در اوکراین برقرار کنند. «بنت»، نخست وزیر رژیم صهیونیستی در دومین روز درگیری با «ولادیمیر زلنسکی»، رئیس جمهور اوکراین تلفنی گفتگو کرد و دو روز بعد از آن نیز با «پوتین» همین گفتگو را تکرار کرد.
رسانه‌های رژیم صهیونیستی پس از تمام «بنت» با «پوتین» فاش ساختند که «زلنسکی» در گفتگوی تلفنی با «بنت» از وی درخواست ارسال سلاح کرده بود اما با پاسخ منفی نخست وزیر رژیم صهیونیستی روبرو شده بود. این موضع صهیونیست‌ها نیز اگرچه شبیه اقدام میدانی آمریکایی‌ها بود اما کفه توازن را در میدان به گونه‌ای تنظیم می‌کرد که نشان دهد مقامات رژیم صهیونیستی بیشتر به سمت روس‌ها گرایش دارند.
اتخاذ موضع میانجیگری بین روسیه و اوکراین
گفتگوی تلفنی «بنت» با «پوتین» حاوی موضع رسمی صهیونیست و یک پیشنهاد فراتر از جایگاه صهیونیست‌ها بود. «بنت» به «پوتین» اعلام کرد، تل‌آویو آماده است تا به عنوان میانجی بین «اوکراین» و «روسیه» وارد میدان شود. پیشنهادی که از وزن و جایگاه رژیم صهیونیستی خیلی سنگین تر و بزرگ‌تر بود و از همان آغاز مشخص بود با مخالفت روسیه روبرو خواهد شد.
اما مهمتر از همه این بود که این موضع صهیونیست‌ها حکایت از آن داشت که آنها قصد ایستادن کنار آمریکایی‌ها و دیگر کشورهای اروپایی در مقابله با روسیه را ندارند و با گرفتن ژست «میانجی» می‌خواهند خود را از این مهلکه- که می‌تواند در عرصه اقتصادی و توازن قوا به شدت به آنها ضربه بزند- فراری دهند.
همه اینها در حالی است که از قول رسانه‌های صهیونیستی نقل شده است که سربازان ارتش رژیم صهیونیستی در کنار ارتش اوکراین در حال جنگ با ارتش روسیه هستند. این سیاست یک بام و دوهوای رژیم صهیونیستی موجب شده تا اختلافات بین آنها و ایالات متحده در بحران اوکراین به یک پرونده جدید اختلافی تبدیل شود و اختلافات را تعمیق کند.
حالا باید منتظر ماند و دید پس از پایان این جنگ، آمریکایی‌ها در پاسخ به این پیمان شکنی و یک جانبه گرایی صهیونیست‌ها با آنها چه خواهند کرد. چرا که دولت «بایدن» در مسائلی چون نبرد «شمشیر قدس» و «بازگشایی کنسولگری فلسطین در قدس» نشان داد اگر خواسته‌هایش عملی نشود با شدت عمل برخورد خواهد کرد و صهیونیست‌ها را بدون مجازات رها نخواهد کرد.
