به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، صامتی گفت: من صدایت را خیلی دوست داشتم و خیلی به دلم نشست ولی خیلی راه داری! این که الان اینجایی لطف خداوند است اما به این معنی نیست که جلسه بعد قرار است کار عجیبی از تو ببینیم. من در عین حال که صدایت را دوست داشتم، اما که اگر به تو رأی سفید می‌دادم، لطف نمی‌کردم. چرا فکر میکنی اگر همین الان به تهران بیایی و شروع کنی، گمان میکنی درآمد خوبی خواهی داشت؟! اولین مشکلی که گرفتارت می‌کند، همین است که فکر میکنی اگر وارد عرصه هنر شوی، اتفاق‌های خوبی برایت می‌افتد. من چون مادرم، می‌دانم. تو وارد فضای جدیدی شده‌ای که جذاب است اما این «شو» است و در واقعیت چنین نیست. تو باید اول کلاسِ بیان بروی، لهجه‌ات فراموش شود، بتوانی حرف بزنی، کتاب بخوانی، باید شعر و ادبیات بدانی. بعد باید موسیقی بدانی...
احسان علیخانی هم در تکمیل سخنان صامتی گفت: ما کارمان کشف استعداد است و می‌گوییم در روستاهای دورافتاده این مملکت، افراد مستعدی مانند بابک در روستا زندگی می‌کنند، اما یک خطر وحشتناک وجود دارد؛ آیا تهیه‌کننده‌ای در پایتخت این کشور هست که روی بابک سرمایه‌گذاری کند و جهانش را تغییر دهد؟ آیا بابک می‌تواند از این راه پول در بیاورد؟
صامتی افزود: بهتر و عقلانی‌ترش این است که هنرمندانی در همان استان بابک، او را ببینند و تعلیم دهند و بستری برای پیشرفتش باشند. هزینه‌هایش هم کمتر است.
اعتراض به لهجه‌ستیزی داور عصر جدید
پس از پخش این برنامه، موجی از اعتراض‌ها در شبکه‌های اجتماعی راه افتاد و تمرکزش بر آن بخشی از سخنان صامتی بود که گفت: باید اول کلاسِ بیان بروی، لهجه‌ات فراموش شود.
کار تا جایی بالا گرفت که محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی هم واکنش نشان داد و در حساب اینستاگرام خود نوشت: کسانی که دفاع مقدس را تجربه کرده‌اند می‌دانند که جوان‌های دوست‌داشتنی و بی‌آلایشی چون هنرمند عزیز بابک جوکار که با معیارهای مرکزنشینان هماهنگ نیستند، چه دینی به گردن ما دارند. به بچه روستایی‌ها و عشایر که عشقشان به ایران بیشتر و سهمشان از ثروت مملکت کمتر است، افتخار می‌کنیم.
این نقدها موجب شد که «عصر جدید» در بازپخش گزیده قسمت اخیر خود که شب گذشته از شبکه سه سیما روی آنتن رفت، نصایح ژاله صامتی خطاب به بابک جوکار را پخش نکند.
* حذف اجرای گروه «۶۰ ثانیه»
یکی دیگر از بخش‌های پرحاشیه «عصر جدید»، اجرای گروه موسیقی موسوم به «۶۰ ثانیه» بود که نمود عینی تاثیرپذیری از گروه‌های کی-پاپ (اجرای موسیقی پاپ کره‌ای توسط پسران دخترنما) بود. بعد از پخش اجرای این گروه خبرگزاری فارس در یادداشتی مفصل با عنوان «ره‌آورد بی‌تی‌اس به ایران رسید/ آسیب‌شناسی موسیقی و تفکر ناسالم کی‌پاپ کره‌ای!»به این موضوع پرداخت. در این یادداشت از یک سو منطبق با نظریه نهادی هنر نهیب داده شد که باید مراقب آن‌چیزی که به عنوان «هنر» و «اثر هنری» از رسانه ملی پخش می‌شود باشیم، چرا که این رسانه در ذائقه‌سازی مخاطب نقش کلیدی دارد و باعث می شود خیل نوجوان‌های علاقه‌مند مسیر آینده خود را بر همان اساس شکل دهند. در ادامه این یادداشت به ابعاد مختلف این تاثیرپذیری پرداخته شده است. گروه «۶۰ ثانیه» شامل ۵ جوان ایرانی و یک جوان دورگه ایرانی و کره‌ای بود که کاملاً فضای اجراهای گروه «بی‌تی‌اس» را تداعی می‌کرد که در پس ظاهر فریبنده و فانتزی‌گونه خود، بخش‌های سیاهی دارند که مصرف مواد مخدر و مشروبات الکلی و شیوع خودکشی، از نتایج آن است. (بیشتر بخوانید)
درباره گسترش علاقه نوجوانان ایرانی به این گروه‌های خوانندگان پاپ کره‌ای، بارها کارشناسان فرهنگی و روانشناسان هشدار داده‌اند و پس از پخش اجرای این گروه، بار دیگر دلسوزانه نسبت به عادی‌سازی و رواج کی-پاپ هشدار دادند و «عصر جدید» در بازپخش خود، این اجرا را کنار گذاشت.
«عصر جدید» اگرچه شعار استعدادیابی سر می‌دهد، اما همانطور که یکی از داورانش هم اشاره کرد، یک «شو» (نمایش) تلویزیونی است و قرار نیست واقعاً استعدادیابی کند. این برنامه و تمام برنامه‌های تلویزیونی که پسوند «شو» دارند ـ همچون تلنت شو، کوک شو، رئالیتی شو و تاک شو ـ بستری برای سرگرم‌کردن مخاطب هستند. حال اگر قصد بومی‌سازی آن‌ها را داریم، باید به این نکته توجه کنیم که نمایش هر چیزی از تلویزیون ـ به مثابه یک دانشگاه عمومی ـ مجاز نیست، چرا که خواسته یا ناخواسته بر ذهن مخاطب اثرگذار است. نتایج یک پژوهش که سال گذشته انجام گرفته است، نشان می‌دهد: تلویزیون یکی از اصلی‌ترین ذائقه‌سازان در ایران است و البته ذائقه مخاطبان را تنزل بخشیده.
