به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، استئوآرتریت (OA) شایع‌ترین نوع آرتریت است. استئوآرتریت زانو زمانی اتفاق می‌افتد که غضروف، بالشتک بین مفاصل زانو از بین می‌رود. این می‌تواند باعث درد، سفتی و تورم شود.
هیچ راهی برای درمان آرتروز زانو وجود ندارد اما می‌توان برای تسکین ناراحتی و کاهش آسیب از درمان‌های مختلف کمک گرفت. همچنین می‌تواند کیفیت زندگی شما را بهبود بخشد و به شما کمک کند تا با فعالیت‌های روزانه‌تان بهتر عمل کنید.
درمان‌های غیر جراحی آرتروز زانو
وزن سالم را حفظ کنید.
اگر در حال حاضر اضافه وزن دارید، کاهش حتی چند پوند به بهتر شدن آرتروز کمک می‌کند. کاهش وزن می‌تواند فشار روی مفاصل شما را کاهش دهد و با انجام این کار به کاهش علائم کمک کند.
کاهش وزن همچنین ممکن است به کاهش التهاب و خطر سایر مشکلات سلامتی مانند فشار خون بالا، دیابت نوع 2 و بیماری‌های قلبی عروقی کمک کند.
اگر به آرتروز زانو مبتلا هستید و اضافه وزن یا چاق در نظر گرفته می‌شوید، احتمالاً پزشک برنامه‌ای را برای کمک به کاهش وزن پیشنهاد می‌کند.
ورزش منظم داشته باشید.
اگر به آرتروز زانو مبتلا هستید، ورزش بسیار مهم است. می‌تواند به شما کمک کند:
- وزن خود را مدیریت کنید
- برای حمایت از مفصل زانو قدرت عضلانی ایجاد کنید
- متحرک بمانید
- استرس را کاهش دهید
فعالیت‌های مناسب مانند ورزش‌های هوازی، از جمله:
- دوچرخه سواری
- پیاده روی
- شنا در آب یا ایروبیک
- تای چی
- یوگا
- تمرینات کششی، تقویتی و تعادلی
دوچرخه‌سواری ثابت همچنین می‌تواند به حفظ قدرت در گروه‌های عضلانی چهارسر ران و همسترینگ کمک کند بدون اینکه به مفاصل زانو فشار بیاورد و عامل سوزش زانو شود. هنگامی که از حالت نشسته بلند می‌شوید، از این عضلات در جلو و پشت ران خود استفاده می‌کنید. آن‌ها همچنین به تثبیت زانو کمک می‌کنند.
یک پزشک یا فیزیوتراپیست می‌تواند به شما در تهیه یک برنامه مناسب کمک کند. کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که با یک مربی کار کنید یا با افراد دیگر ورزش کنید تا به شما در حفظ انگیزه کمک کنند. این می‌تواند به سادگی دعوت از یک دوست، همسایه یا یکی از اعضای خانواده برای پیوستن به شما در یک پیاده روی روزانه باشد. این امر، ورزش را به یک رویداد اجتماعی و همچنین یک تمرین تبدیل می‌کند.
بریس
بریس‌های زانو برای استئوآرتریت کمپارمنتال داخلی (آرتریت در داخل مفصل زانو) در دسترس هستند. این بریس‌ها با کاهش وزن از سمت زانو آسیب دیده کار می‌کنند. بریس‌ها باید سفارشی ساخته شوند و ممکن است گران باشند.
داروها
داروهای بدون نسخه (OTC) و تجویزی می‌توانند به تسکین درد و سایر علائم مرتبط با آرتروز زانو کمک کنند.
برخی از گزینه‌های OTC که ممکن است به شما در مدیریت درد و ناراحتی خفیف کمک کنند عبارتند از:
- داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند ایبوپروفن (ادویل یا موترین)
- استامینوفن (تیلنول)، اگر نمی‌توانید NSAID ها را تحمل کنید
- داروهای موضعی حاوی NSAID یا کپسایسین
اگر داروهای OTC موثر نباشند، پزشک ممکن است تجویز کند:
- دولوکستین (Cymbalta)
- ترامادول
ترامادول یک داروی مخدر است. اکثر پزشکان استفاده از داروهای مخدر را توصیه نمی‌کنند زیرا خطر ابتلا به وابستگی وجود دارد. با این حال، اگر سایر داروها مؤثر نباشند، ممکن است پزشک در نهایت یک اپیوئید تجویز کند.
تزریق هیالورونیک اسید یا هیالورونات
این روش درمانی که مکمل‌های ویسکوز نیز نامیده می‌شود، سعی می‌کند مایع سینوویال را که یک ماده لغزنده است که به روان شدن مفاصل کمک می‌کند، بازگرداند.
یکی از اجزای اصلی مایع سینوویال هیالورونات نام دارد. بیش از 20 سال است که پزشکان سعی کرده‌اند با تزریق مستقیم هیالورونات به مفصل زانو، تحرک را بازگردانند و درد را مهار کنند.
تزریق کورتیزون
تزریق کورتیزون به مفصل زانو می‌تواند برای شعله‌ور شدن علائم موثر باشد زیرا آن‌ها یک داروی ضد التهابی با اثر مستقیم هستند. با این حال، تزریق مکرر کورتیزون ممکن است غضروف مفصلی را خراب کند. از این تزریق‌ها با احتیاط استفاده کنید.
تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
تزریق پلاکت غنی شده‌ی خون در زانوی آرتروزی یا پی آر پی زانو بدین گونه است که پزشک نمونه‌ای از خون شما را می‌گیرد و آن را در دستگاهی به نام سانتریفیوژ می‌چرخاند تا پلاکت‌ها و پلاسمای خون شما را بیرون بکشد. هنگامی که این مخلوط فوق غلیظ به مفصل تزریق می‌شود، حاوی موادی است که می‌تواند باعث بهبودی شود.
فرسایش فرکانس رادیویی با آب خنک
این یک روش تجربی دیگر برای درمان درد است. هدف آن از کار انداختن اعصابی است که باعث درد می‌شوند. این درمان جدید است و مطالعات تاکنون به گروه های کوچکی از افراد محدود شده است.
درمان‌های جایگزین
علاوه بر ورزش و دارو، سایر درمان‌های غیر پزشکی ممکن است به شما در مدیریت بهتر آرتروز زانو کمک کنند. این شامل:
- فعالیت‌های مدیریت استرس، مانند یوگا و تای چی
- طب سوزنی
- کمپرس‌های گرما و سرما برای تسکین درد و التهاب
- کاردرمانی که می‌تواند راه های جدیدی را برای مدیریت فعالیت‌های روزمره آموزش دهد
- درمان شناختی رفتاری که می تواند به شما در مدیریت درد، ناراحتی و استرس ناشی از زندگی با یک بیماری مزمن کمک کند.
پزشکان ماساژ، درمان دستی یا استفاده از تحریک الکتریکی از راه پوست (TENS) را برای استئوآرتریت زانو توصیه نمی‌کنند. تحقیقات نشان نداده است که این درمان‌های جایگزین مفید هستند. گفته می‌شود، ماساژ ممکن است مزایایی فراتر از مزایایی داشته باشد که مستقیماً به ناراحتی آرتروز مربوط می‌شود از جمله کاهش سطح استرس شما.
برخی از افراد از کلشی سین، روغن ماهی یا ویتامین D برای آرتروز استفاده می‌کنند اما متخصصان این موارد را نیز توصیه نمی‌کنند زیرا در مطالعات علمی فوایدی را نشان نداده اند. علاوه بر این، کلشی سین ممکن است عوارض جانبی نامطلوبی مانند اسهال و استفراغ داشته باشد.
مکمل‌های غذایی
مکمل‌هایی مانند سولفات گلوکزامین و کندرویتین سولفات به طور گسترده استفاده می‌شوند اما تنظیم نشده‌اند. گلوکزامین جزء اصلی بافت همبند از جمله غضروف است. کندرویتین سولفات در پروتئوگلیکان‌ها یافت می‌شود که به ثبات غضروف کمک می‌کند. کندرویتین به صورت مکمل از غضروف گاو و گوساله گرفته می‌شود. چندین مطالعه بالینی در حال ارزیابی اثربخشی و نظارت بر هرگونه عوارض جانبی طولانی مدت گلوکزامین و کندرویتین هستند.
زمانی که جراحی توصیه می‌شود.
اگر درد ناشی از آرتروز زانو باعث ناتوانی شود و با درمان غیرجراحی تسکین نیابد، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. مانند تمام جراحی‌ها، برخی از خطرات و عوارض احتمالی در روش‌های مختلف زانو وجود دارد. پزشک قبل از عمل با شما در مورد عوارض احتمالی صحبت خواهد کرد.
