به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، محققان معتقدند از بین رفتن شنوایی به دلیل سالمندی، سروصدا یا استفاده از نوع خاصی داروی سرطان و آنتی بیوتیک، بازگشت ناپذیر است زیرا روش های موثری برای برنامه ریزی دوباره سلول های موجود و تبدیل آنها به سلول های حسی گوش داخلی و خارجی ( که برای شنوایی حیاتی هستند) وجود ندارد. به عبارت دیگر سلول های حسی گوش داخلی و خارجی پس از مرگ را نمی توان بازسازی کرد.
در حال حاضر روش هایی برای تولید سلول های موی مصنوعی وجود دارد. اما به گفته محققان آنها تمایزی بین سلول های موی گوش داخلی یا خارجی ایجاد نمی کنند. این تمایز قابلیت های مختلف و حیاتی را برای شنوایی ایجاد می کند.
اما کشف جدید که در ژورنال نیچر منتشر شده، یک گام مهم در توسعه این سلول های خاص است.
گارسیا آنوروس از دانشگاه نورث وسترن و محقق ارشد پژوهش در این باره می گوید: یافته‌های ما نخستین کلید سلولی روشن را برای ساخت یک نوع از سلول در مقابل نوع دیگر فراهم می کند. این دستاورد ابزاری برای ساخت سلول های موی گوش داخلی یا خارجی فراهم می کند که قبلا در دسترس نبود. ما بر یک چالش بزرگ غلبه کردیم.
بیشتر اوقات دلیل ناشنوایی و از بین رفتن آن شنوایی، مرگ سلول های موی خارجی است که به وسیله حلزون گوش ساخته می شوند. این سلول ها گسترش می یابند و در واکنش به فشار امواج صدا منقبض می شوند تا صوت برای سلول های موی داخلی را تقویت کنند. از سوی دیگر سلول های داخلی ارتعاشات را به نوترون هایی منتقل می کنند تا صدایی که می شنویم را بسازند.
در تحقیقات جدید محققان متوجه شدند ژن کلیدی TBX2 سلول های موی گوش در موش ها را برنامه ریزی می کند. آنها متوجه شدند هنگامیکه این ژن بیان می شود، سلول به یک سلول موی داخلی و هنگامیکه مسدود می شود به یک سلول موی خارجی تبدیل می شود.
همچنین محققان متوجه شدند ترکیبی از ژن های ATOH1 و GF1 برای ساختن سلول حلزونی گوش از یک سلول غیرمویی نیاز است و در مرحله بعدTBX2 خاموش می شود تا سلول موی خارجی یا داخلی را بسازد.
