به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از ایسکانیوز، هر روز گیاهان جدیدی وارد بازار می‌شود که فواید بسیاری برای سلامتی دارد. البته این نتایج باید به اثبات برسد و بررسی‌های لازم انجام شود. آشواگاندا گیاهی باستانی و بومی آسیا و آفریقاست که به عنوان جنسینگ هندی شناخته می‌شود که قرن‌هاست در طب آیورودا مورد استفاده قرار گرفته است.
نتایج بررسی درباره این گیاه اندک و در حیوانات بوده اما نتایج بسیار امیدوارکننده‌ای داشته که در ذیل به برخی از آن اشاره شده است.
این گیاه ممکن است به کاهش استرس و اضطراب کمک کند و برای مقابله با بی‌خوابی، خستگی یا اضطراب و همچنین محرک‌های محیطی روزانه موثر است.
مطالعات متعددی وجود دارد که نشان می‌دهد آشواگاندا ممکن است برای کاهش استرس و اضطراب موثر باشد اما به طور دقیق مشخص نیست که این خاصیت چگونه کار می‌کند. محققان بر این باورند که آشواگاندا ممکن است سطوح هورمون استرس کورتیزول را برای تقویت آرامش کاهش دهد.
استفاده از این گیاه ممکن است به پیشگیری از برخی سرطان‌ها نیز کمک کند. آشواگاندا به دلیل فواید ضدالتهابی شناخته شده، با پیشگیری و درمان سرطان مرتبط است. مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که عصاره برگ آشواگاندا رشد تومور را مهار می‌کند. همچنین ممکن است به بهبود خواب کمک کند. نتایج بررسی‌ها نشان داد آشواگاندا تاثیر اندک اما قابل‌توجهی بر کیفیت کلی خواب نشان داده است. افرادی که آشواگاندا مصرف کردند، شاهد بهبود سلامت عمومی، کیفیت خواب و هوشیاری ذهنی بودند.
گیاه آشواگاندا ممکن است شناخت و حافظه را بهبود بخشد. کاهش در شناخت و حافظه به عنوان یک عارضه جانبی پیری است اما برخی از تحقیقات نشان می‌دهد این گیاه می‌تواند موثر باشد. محققان به این نتیجه رسیدند که آشواگاندا ممکن است در تقویت حافظه در افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف و همچنین بهبود عملکرد اجرایی، توجه و سرعت پردازش اطلاعات نیز موثر باشد.
نتایج بررسی دیگر نشان داد گیاهان دارویی مانند آشواگاندا به عنوان بخشی از یک برنامه کلی در پیشگیری و درمان زوال شناختی مرتبط با بیماری آلزایمر ظرفیت بالایی دارد.
این گیاه به افزایش باروری در مردان کمک می‌کند. آزمایش‌های بالینی متعددی انجام شده که ارتباط بین آشواگاندا و افزایش باروری در مردان را نشان می‌دهد.
محققان اظهار کردند: در صورت مصرف آشواگاندا باید با پزشک مشورت کنید و مهم است که بدانید بسیاری از مطالعات درباره این گیاه قدمت طولانی ندارد و بررسی بیشتری نیاز است.
