به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از علی ریاحی پور*/// سوم تیر 1384 را به واقع می‌توان انقلاب در انقلاب دانست. انقلابی که انقلاب را به ریل اصلی خود بازگرداند و الیگارشی خودساخته حاکم توسط باند های قدرت و ثروت را کنار زده و نظم و بازی برساخته الیت های سیاسی و احزاب و جریان مترفین و اشرافیت و محافظه کار را بعد از سالها چنبره زدن بر کرسی های قدرت بهم زد.
سوم تیر و گفتمان حاکم بر آن را نباید خلاصه در یک فرد و گروه و دسته و حزب و جریان خاصی کرد. سوم تیر متعلق به مردم و مستضعفین است.
مستضعفینی که سالها انقلاب خود را در چنگال اشراف می دیدند و حالا می خواهند آن را پس بگیرند. انقلابی که بعضی خواصش چنان جمهوریت را دچار مهجوریت کردند که فریاد بلند جمهوریت و آه و ناله اش را می توان در خروجی صندوق های انتخاباتی و شکست یکی از بزرگان سیاسی پُر طمطراق انقلاب یعنی هاشمی رفسنجانی دید.
سوم تیر نماد بر هم زدن حزب بازی های راست و چپ بود. نماد مبارزه با جریان غربگرا و تحجر اسلام گرا بود. نماد نفی وحدت بی اصول و بی شاخص و قدرت طلبی عافیت طلبانه آقایان جناحین بود. انتخاباتی که از راست راست تا چپ چپ در آن نقش نمایی می‌کردند اما انتخاب مردم چیز دیگری بود.
سوم تیر برآیند تقابل حاکم شدن دو گانه فقر و غنا در برابر بازی مسخره اصولگرا و اصلاح طلب بود. همان دوگانه اصیل و مکتبی انقلاب. دو گانه مستضعفین و مستکبرین، دو گانه مرفهین بی درد و محرومین پُر درد و دو گانه جمهوریت و اشرافیت.
سوم تیر پدیده ای صرفا تاریخی و تقویمی و سیاسی نیست. این واقعه از نظر نگارنده حاصل سالها گفتمان سازی نیروهای انقلابی و شخص رهبر انقلاب در باب گفتمان عدالت خواهی و مبارزه با فقر و فساد و تبعیض بود. فضایی که رهبری انقلاب در مقابل اصلاحات آمریکایی، اصلاحات واقعی را مبارزه با فقر و فساد و تبعیض دانسته، دهها خطبه در ارتباط با اشرافیت کارگزاران ایراد فرموده و به بازخوانی انحراف بعد از حکومت نبوی پرداختند و گفتمان عوام و خواص و... را تبیین گری کردند.
امروز جامعه تشنه سوم تیر است، تشنه کار بی منت و خدمت صادقانه، تشنه نفی حداکثری زرسالاران و نوکیسگان مدعی پدرخواندگی و عقلانیت سیاسی. امروز باید تاکتسین های مدعی را کنار زد و تئورسین ها را به متن سیاست و اجتماع بازگرداند، امروز باید جمهوریت و ولایت را تقویت کرد تا سلطنت و اشرافیت حاکم نشود، امروز زمان آن است که به جای ژورنالیست ها و توئیتیست های مرتبط با حلقه های قدرت، جریان اصیل مستقل انقلابی هدایت گری فکری حزب الله را بدست بگیرد.
باید بیش از گذشته با مردم دیالوگ کرد، باید لُخت و عُریان از جنگ فقر و غنا، عقب ماندگی در عدالت، نابرابری، طبقه مرفه جدید، تحجر مذهبی، محافظه‌کاری، مردم و جمهوریت، قله های ثروت، دره های فقر، اصولگرایی بی اصول، سرمایه داری زراندوزان چپ و راست، وحدت های قبیه ای، مقدس مآبی های مزورانه، لولو سازی های موهوم انتخاباتی، اشرافیت سیاسی نهادینه شده، انحصار طلبی های سیاسی، ائتلاف های پوشالی و چرتکه ای و تاکتیکی، لولا حضورالحاضر، رضاالعامه و سخت الخاصه، لیقوم الناس بالقسط، لولا دفع الله الناس بعضهم ببعض، حربه النصر بالرعب آقایان، حزب اللهی ها و حزب اللابی ها، طبقه ممتاز بی درد، دعواهای حیدری و نعمتی و استقلال و پرسپولیسی چپ و راست، کدخدا باوران کاخ نشین، مذبذبین قدرت پرست، پراگماتیست های مذهبی، برانداز های ریش دار و تسبیح چرخان و انگشتر عقیق بدست؛ گفت و گفت و گفت و از خدا خواست که روزی نرسد آنچه را که حق می دانیم به خاطر آنکه بد می دانند،کتمان کنیم.
*فعال سابق دانشجویی
