به گزارش خبرنگار سرویس زنان «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ درپی انتشار گزارشی تحت عنوان «مسئولان خواهران اتحادیه‌ها، شمعی رو به خاموشی»؛ میزگردی با حضور نمایندگان اتحادیه‌های دانشجویی در نقد این گزارش و پیرامون عملکرد مسئولان خواهران اتحادیه‌ها برگزار شد. در این میزگرد، فرناز اینانلو، مسئول خواهران دفتر تحکیم وحدت، محدثه مصفا، مسئول خواهران انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، زینب شوندی، دبیر واحد سیاسی انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل، تینا حاج محمدی، مسئول خواهران جامعه اسلامی دانشجویان و فاطمه کندی، نماینده جنبش عدالت‌خواه دانشجویی حضور داشتند. بخش اول این گزارش را در ادامه می‌خوانید.
دهقان: آیا قائل به این هستید که دفاتر خواهران اتحادیه‌ها شمعی رو به خاموشی هستند؟ در طی چند ماه گذشته اتفاقات متعددی در حوزه زنان افتاد اما ما شاهد هیچ واکنشی از سوی مسئولان خواهران اتحادیه‌ها نبودیم. می‌خواهم بدانم چرا نسبت به این مسائل بی تفاوت شده‌اید؟ برای شما چه چیزی در اتحادیه‌ها مهم و در اولویت است؟ وقتی بحث‌های مرتبط با ناعدالتی در حوزه زنان رخ می‌دهد، آقایان عدالت‌خواه در سکوت به سر می‌برند؛ خانم‌ها کجا هستند؟
شوندی: در مورد مسائلی که توضیح دادید بیشتر واحد خواهران در مظان اتهام قرار می‌گیرد. سیر یک سال گذشته را که بررسی می‌کنم، خیلی اتفاقات افتاد که واحد خواهران همه‌ی اتحادیه‌ها می‌توانستند موضع بگیرند و نگرفتند. اگر امسال از لحاظ ساختاری نگاه کنیم، دو اتحادیه همزمان دو دبیر سیاسی خانم داشتند که در تاریخ چندین ساله اتحادیه‌ها بی سابقه است.
حاج محمدی: اینکه حضور خواهران را صرفاً گره به واحد خواهران بزنیم درست نیست، بسیاری از خواهران در واحدهای فرهنگی، آموزش، روابط عمومی و حتی سیاسی، تشکیلات و... فعالیت تخصصی و موثری دارند به صورت کلی در مقایسه با گذشته حضور، فعالیت و اشتیاق به تعامل در بستر تشکیلات بین خواهران پر رنگ تر است.
کندی: ولی هیچ وقت دبیر اتحادیه‌ها خانم نبوده. این برای من یک قانون نانوشته است!
اینانلو: به نظرم ممنوعیتی در این حوزه وجود ندارد. من به عنوان خانم دلم نمی‌خواهد آن حجم از مسئولیت را بپذیرم. البته شاید یک دختری بخواهد و بتواند اما به نظرم یک مسئولیت خیلی سنگینی است. در خصوص سخنران دیدار رهبری هم که سخنران خانم داشتیم، هم از اتحادیه‌ها و هم از سایر نهادها و تشکل‌هایی که در دیدار رهبری نماینده سخنران داشتند. حالا اگر امسال سخنران خانم نداشتیم که در گزارش هم به آن اشاره شده بود، واقعا پرداختن به آن به نظرم یک موضوع سطحی بود. چون اگر این تفکر در اتحادیه‌ها وجود داشته باشد، سال‌های پیش هم نباید اجازه می‌دادند که سخنران خانم داشته باشیم؛ اگر منظور این باشد که آقایان نمی‌گذارند خانم‌ها تریبون داشته باشند!
شوندی: نماینده‌ی سخنران دختر داشتن، لزوما به این معنی نیست که آن دخترها در تشکیلات دارند کار درستی انجام می‌دهند. خیلی وقت‌ها از آن شخص در یک بازه زمانی دعوت میشود که یک نطقی هم بکند ولی آن شخص در انجمن یا اتحادیه نقش تعیین کننده‌ای ندارد. یعنی اگر نباشد، در کلیت سیستم تاثیری نمی‌گذارد. به همین خاطر به نظرم این نمی‌تواند ملاک باشد. شاید در یک سالی همه‌ی سخنرانان خانم باشند ولی اینکه آیا در بین تشکل‌ها خانم‌ها فعالیت می‌کنند یا نه، باید در خروجی‌های آن اتحادیه بررسی شود.
اینانلو: نماینده اصلاح طلب بحث حضور درصدی خانم‌ها را مطرح می‌کند. ما با این موضوع مخالفت می‌کنیم اما این جا می‌گوییم حتما باید یکی دو تا از سخنرانان دیدار رهبری از خانم‌ها باشند! به نظرم این دو با هم تفاوت چندانی ندارند. با این کار صورت مسئله را پاک کرده‌ایم. الان اگر سخنران خانم باشد، مشکل خانم‌ها حل میشود؟ اگر آقایان سخنران باشند، یعنی ما هیچ صحبتی درباره مسائل زنان نداریم و یا نظر خانم‌ها در اتحادیه شنیده نمی‌شود؟ قطعا اینطور نیست. به نظرم این واقعا ظاهر قضیه را دیدن است که اگر سخنران خانم داشته باشیم یعنی در حوزه مسائل زنان کار می‌کنیم و خانم‌ها ارزش دارند و اگر سخنران خانم نداشته باشیم، یعنی این ارزش را ندارند. به نظرم این مقایسه درستی نیست.
شوندی: این نگاه باعث میشود برای این که شوی حمایت از حقوق زنان راه بیندازند، چند تا نماینده سخنران هم می‌فرستند. این در صورتی است که اگر صرفا بخواهیم به سخنران خانم داشتن، ارزش ذاتی بدهیم. اگر در تشکیلات گرین کارت‌هایی به دختران داده شود که چون دختر هستند سهمیه‌هایی برای آن‌ها قائل شویم، اولین آسیب به خود دختران وارد میشود و باعث میشود هیچ وقت برای اثبات خودشان تلاشی نکنند.
دهقان: فکر نمی‌کنید که این فرایند یک دوره گزاری دارد؟ یعنی ابتدا باید حضور دختران برای تمام مجموعه عادی شود و فضای مردسالارانه بشکند؟
اینانلو: ساختار مردانه‌ای که گفتید به نظرم حداقل الان در اتحادیه‌ها وجود ندارد اما اگر بخواهیم با امثال گزارش اخیر خبرنامه به این موضوع بپردازیم، این دختران هستند که قربانی می‌شوند. این یعنی ما به دیگران این اجازه را می‌دهیم که در ادامه این یادداشت بگویند دیدید دختران فعال نیستند و همه دارند از عدم فعالیت آن‌ها می‌گویند؟! در صورتی که واقعا کسی نمی‌تواند بگوید دو سال کرونا تاثیری بر کل فضای جنبش دانشجویی نداشته. واقعا این را قبول ندارید که دیگر تشکل‌ها هم فعالیت‌هایشان کم شده؟ به نظرم این کرونا و رخوتی که در فضای دانشجویی ایجاد کرده، یک عامل اثرگذار بوده. این عامل روی نیروی تشکیلاتی اثر می‌گذارد و نتیجه آن هم میشود کاهش حجم فعالیت تشکل‌ها. نکته مهم این است که با این وجود تشکل‌های دانشجویی هنوز زنده هستند. اگر بخواهیم واقع بین باشیم، ما را دفاتر اتحادیه دبیر خانم داریم، دبیران سیاسی و فرهنگی خانم داریم که واقعا تخصصی کار می‌کنند. به نظرم وقتی از عدم واکنش دفاتر خواهران به موضوعات حوزه زنان می‌گویید باید به تفاوت اتحادیه‌ها و خبرگزاری واقف باشید. اگر بخواهیم مثل یک خبرگزاری به هر اتفاقی واکنش نشان دهیم، طبیعتاً محتوا افت پیدا می‌کند.
دهقان: این محتوا الان کجاست که نمود بیرونی ندارد؟
اینانلو: ما تعداد بالا را لزوما فعالیت نمی‌بینیم. یعنی اگر بگوییم هر تشکلی که زودترین واکنش را نشان داده، بهترین فعالیت را دارد.
دهقان: می‌دانید که منظور ما تقدم و تأخر در واکنش اتحادیه‌ها نیست. بحث ما بر سر اصل واکنش نشان دادن یا ندادن مسئولان خواهران اتحادیه‌ها است.
مصفا: آنچه که ما به گردن واحد خواهران می‌بینیم، تشکیلات سازی و تربیت نیرو در مسائل حوزه زنان است. یک جنبه عمومی هم میشود ارتباط با سایر واحدها و ایجاد بستری برای حضور دختران در آن واحدها. درست است که بستر ارتباط با واحدی مثل سیاسی را واحد خواهران ایجاد می‌کند اما تربیت نیروی سیاسی در بستر واحد خواهران شکل نمی‌گیرد.
حاج محمدی: در یکسری از مسائل موضع گیری هایی انجام شده، قطعا می توانستیم در یکسری از موارد دیگر هم موضع گیری داشته باشیم اما به دلایل مختلفی مثل بررسی شرایط و... این اتفاق نیفتاده است و در یکسری مسائل نیز صلاح بوده که دفاتر جاد به آن موضوع ورود کنند، اما نمی توان صرفا به این خاطر حضور موثر خواهران در تشکل را زیر سوال برد و گفت که واحد خواهران ها فعالیتی نداشته اند کما اینکه در اتحادیه جامعه اسلامی ما نسبت به دوره های گذشته مسائل جدیدی پایه گذاری و انجام شد و حتی در دفاتر با وجود شرایط کرونایی و مسائل و محدودیت های سختی که وجود داشت، شاهد فعالیت های خوبی بودیم به صورتیکه خیلی از دوستان حتی شروع به فعالیت تخصصی تر با کارویژه های مشخص داشتند. از طرفی شرایط کرونایی باعث مشکلاتی برای تشکل ها شده بود که بسیاری از خواهران به تنهایی با حضورشان باعث جلوگیری از انحلال دفاتر در دانشگاه ها شدند که اشاره نکردن به آن نوعی کم لطفی محسوب می شود.
کندی: ما باید شایسته سالاری توام با عدالت جنسیتی داشته باشیم. یعنی اگر خانمی از آقایی از لحاظ شایستگی مدیریتی بالاتر است، باید ایشان دبیر تشکیلات شوند. اما این یک قانون نانوشته است که در فرهنگ اجتماعی ما جا افتاده است، به طوری که در مجلس شورای اسلامی، خانم‌ها کمترین کرسی را دارند.
اینانلو: ما باید ببینیم در تاریخ چه گذشته که الان خانم‌ها همچین نگاه و جایگاهی دارند. شما فکر کنید که در اتحادیه‌ها یک دبیر خانم بگذارید که واقعا از عهده آن کار برنیاید. در اینصورت باید تبعات منفی آن را هم در نظر بگیرید. ما باید این زمینه را بچینیم اما من فکر نمی‌کنم که چنین مانعی وجود داشته باشد.
کندی: اما برعکس این هم وجود داشته که یک خانمی توانمندی‌ها و شایستگی‌هایی داشته اما به دلایل مختلف بالا نیامده.
مصفا: ما می‌گوییم دبیری تشکیلات را به خواهران بدهیم که چه بشود؟
کندی: من نمی‌گویم بدهیم یا حتی بایدی در این حوزه وجود ندارد.
مصفا: اصلا سیستم را به سمتی ببریم که خواهران را برای دبیری اتحادیه به رسمیت بشناسند. ما این جایگاه را برای خواهران در نظر بگیریم که چه محصولی حاصل شود؟ اگر نیازمند حوزه اختیارات و فضای بیشتری برای فعالیت هستند که ما در همین جایگاه واحد خواهرانی می‌دانیم که این شرایط فراهم است. شما در واحد خواهران می‌توانی در تعامل با برادران کارها را پیش ببری و هیچ مشکلی در این زمینه وجود ندارد.
اینانلو: اگر منظور این است که در تصمیمات اتحادیه و تربیت نیرو تاثیر داشته باشی که واحدهای خواهران هم این مسئولیت‌ها را دارند. یعنی ما نباید بگوییم که حتما باید دبیر شود تا تاثیرگذار باشد. می‌گوییم ممانعتی نیست اما در حال حاضر هم کسی که در واحد خواهران قرار می‌گیرد، می‌تواند در سطح خوبی تاثیرگذار باشد. حتی ما دیدیم که در دیدار ۱۶ آذر یا سایر دیدارهای رمضانی با مسئولان، اینطور نبود که فقط دبیران صحبت کنند. دختران هم تریبون داشتند.
مصفا: اگر بخواهیم تخصصی‌تر به این قضیه نگاه کنیم، همه ما قائل به مسائل حوزه زنان هستیم. فرض کنید در یک خانواده‌ای می‌گویند مدیریت خانواده با مرد است اما در یک خانواده می‌بینیم که خانم خیلی فهمیده‌تر عمل می‌کند، خیلی از لحاظ اجتماعی فرد پخته‌تری است، آیا این خانم می‌تواند جایگاه مدیریت خانواده را داشته باشد؟
دهقان: مسائل را خلط نکنید. شما نمی‌توانید یک موضوع برآمده از فقه آن هم در بستر خانواده و روابط زن و مرد را با فضای تشکل‌ها مقایسه کنید!
اینانلو: اگر دبیر خانم باشد، باید یک مسئول برادران داشته باشیم. به نظرم دبیر شدن خانم‌ها در تشکیلات مانعی ندارد و به نظرم خود خانم‌ها باید پیش قدم بشوند و اگر توانمندی و شایستگی وجود دارد، واقعا حمایت بشوند.
شوندی: در سال‌های اخیر ما دیدیم که دبیر بودن یک آورده‌ی عرفی دارد. همانطور که دبیران سیاسی اتحادیه‌ها بیشتر در چشم هستند و به همین خاطر حساسیت روی عملکرد آن‌ها بیشتر است. مثلا اگر من به عنوان دبیر سیاسی خطایی داشته باشم، این خطا در دفاتر اتحادیه خیلی برد پیدا می‌کند اما باقی واحدها عرفا اگر خطا می‌کنند، به این میزان برد پیدا نمی‌کند. این موضوع را برای دبیر تشکیلات هم داریم. دبیر تشکیلات را هم با چشم دیگری نگاه می‌کنند. یعنی مثلاً وقتی اسامی در انتخابات اتحادیه منتشر میشود، دبیر تشکیلات یعنی کسی که ما همه فکر کردیم از او بهتر در تشکیلات ما برای دبیری وجود ندارد. به همین خاطر می‌توانیم بگوییم عرفا یک جایگاه ویژه‌ای است.
اینانلو: من این را قبول دارم اما می‌گویم اگر روزی برسد که یک خانمی بخواهد در این جایگاه قرار بگیرد اما اجازه‌ی این کار را به او ندهند، آن وقت می‌توانیم به عنوان مسئله و مشکل به این موضوع بپردازیم. در حال حاضر چنین مسئله‌ای نداریم. دختری که بخواهد زیر بار چنین مسئولیتی برود، برای خودش هم واقعا سخت است. فقط هم این سختی از لحاظ تشکیلاتی نیست بلکه از لحاظ فردی و خانوادگی هم مشکلاتی ایجاد میشود اما اگر دختری باشد که با تمام این شرایط این را بخواهد، می‌تواند در این جایگاه قرار بگیرد.
اما اگر بخواهم به بحث اصلی برگردم باید بگویم وقتی گزارشی تحت عنوان دختران رو به خاموشی منتشر میشود، یعنی آن بخشی که ما داریم به نیروسازی و تشکیلات سازی می‌پردازیم که اتفاقا از فعالیت‌های اصلی دفاتر خواهران است، نادیده گرفته میشود. آیا وقتی چنین تیتری زده میشود، این موضوع را هم لحاظ کرده؟ به این که اتحادیه‌ها در فضای کرونا چقدر در حوزه تشکیلات سازی تلاش کرده‌اند، توجهی شده؟ اگر این مسائل که وقت زیادی از دفاتر خواهران می‌گیرد را نادیده بگیریم، در حق دفاتر خواهران اجحاف کردیم. من نمی‌گویم که تمام واکنش‌های ما کامل و صد در صدی بوده اما خب برای مثال در مورد مهریه ما واکنش داشتیم. در دفاتر هم کار کردیم. با مسئولین هم جلسه داشتیم. یعنی ما حتی در کانال خودمان هم در مورد مهریه خبر کار کردیم و یا در مورد ورزشگاه خبر کار کردیم. در جلسات مختلف با مسئولین هم از دغدغه‌های حوزه زنانی خود گفتیم.
شوندی: در مورد ورزشگاه اتحادیه موضع گرفت؟
اینانلو: بله ما موضع گرفتیم.
شوندی: موضع یعنی بیانیه یا مصاحبه؟
اینانلو: موضع ما بیانیه نبود اما من که مسئول خواهران اتحادیه باشم، نظر اتحادیه را در مورد ورزشگاه گفته بودم. اینطور نیست که ما بگوییم هیچ یک از اتحادیه‌ها فعالیتی نداشتند و رو به خاموشی هستند. اگر ما می‌خواهیم با چنین تیتری به نقد تشکل‌ها بپردازیم، باید ببینیم شرح وظایف آن‌ها چه بوده و در این شرح وظایف، با توجه به شرایط فعلی جامعه، چطور کار کردند؟
شوندی: یک قانون نانوشته بین تشکل‌ها هست که ما اگر بخواهیم واقعا برای مسئله‌ای هزینه بدهیم، برای آن بیانیه منتشر می‌کنیم. حداقل بنده حرف‌های مهم خودم را حتی در مصاحبه‌ها هم نمی‌زنم. جهت خط دهی به دفاتر، بیانیه منتشر می‌کنم.
اینانلو: شما در حوزه سیاسی اینطور نگاه می‌کنید. در حوزه زنان مثلا بحث حجاب، بیانیه دادن کاملا یک اقدام سطحی است. در حالی که حجاب در جامعه ما یک موضوع سطحی نیست. برای موضوعی مثل حجاب، من به کجا باید بیانیه بدهم؟
شوندی: اخیرا شورای شهر مشهد یک مصوبه‌ای در حوزه حجاب داشته که انتقادات زیادی به آن وارد بود.
اینانلو: به نظرم این که یک موضوع خیلی جدید و اخیر است. یعنی اگر بگوییم اتحادیه فعالیتی نکرده، نقد به جایی نیست. این موضوع هنوز فرصت پرداختن دارد و نمی‌شود با همین یک موضوع کل فعالیت‌های اتحادیه در طول یک سال را قضاوت کرد.
دهقان: به تشکیلات سازی اشاره کردید. آیا تشکیلات سازی با سایر وظایف مسئولان خواهران اتحادیه‌ها همچون واکنش نشان دادن به اتفاقات مهم حوزه زنانی، تزاحمی دارد؟
اینانلو: نه اصلا.
دهقان: شما برخی مسائل را سطحی می‌شمارید. مثلا جامعه اسلامی در نقد گزارش منتشر شده می‌گوید، پرداختن به سخنران خانم در دیدار رهبری، یک اقدام سطحی است. بنده از شما می‌پرسم، چند سال است که اتحادیه جامعه اسلامی تأسیس شده؟
حاج محمدی: سی و خرده‌ای سال.
دهقان: وقتی من در این سی و اندی سال تاسیس جامعه اسلامی، هیچ دختر شاخصی نمی‌بینم، وقتی در اتحادیه جنبش آقایانی را می‌بینم که سردمدار عدالت خواهی شده‌اند اما نمی‌بینم که هیچ دختری در این سطح فعالیت کند، این نکته به بنده مخابره میشود که ساختار تشکیلات معیوب است که دختران رشد چندانی نمی‌کنند.
شوندی: درست است که قبلتر اشاره کردم که نباید به دختران به صرف دختر بودنشان، سهمیه خاصی قائل شویم چون اولین کسی که ضربه می‌خورد، خود دخترها هستند اما این موضوع که یک اتحادیه عمر سی ساله دارد اما هیچ خانمی در آن اتحادیه در موقعیت‌های جدی دیده نشده، قطعا باید به آن اتحادیه و ساختار آن، شک کرد.
اینانلو: با توجه به چیزی که تحکیم در طی این سال‌ها پشت سر گذاشته، نمی‌توانم این موضوع را در مورد تحکیم قبول کنم. عدم حضور سخنران خانم در دیدار امسال شاید به دلیل انتخاب افراد خود اتحادیه‌ها بوده که سخنران را انتخاب می‌کنند.
مصفا: ما در اتحادیه خودمان خانم‌هایی داشتیم که به جایگاه‌هایی رسیدند اما از یک جایی به بعد نحوه ارتباط این افراد با اتحادیه به سمتی رفته که گاهی اصلا ما آن‌ها را نمی‌شناسیم. این به آن معنا نیست که خانم‌های فعال و مطرح نداشتیم یا در جایگاه‌های حساس قرار ندارند. صرفا ما آن‌ها را نمی‌شناسیم.
حاج محمدی: اولین موردی که باید در نظر داشت فرایندی است که طی شده است، پس از تاسیس اتحادیه تا مدت ها واحد خواهران حضور نداشت و پس از آن از سال ۷۰ باب فعالیت خواهران در اتحادیه ها باز شد که با وجود حضور و فعالیت آنان اما در دهه اخیر تخصصی به حوزه زنان و خانواده ورود شده است. اینکه چرا خانم ها در سخنرانی دیدار رهبری دیده نشدند، شخصی که در دیدار به عنوان سخنران حضور داشته باشد توسط اعضای خود اتحادیه انتخاب می شود و طبق آنچه که بوده بالاترین فرد حقوقی آن تشکل یعنی دبیرکل اتحادیه به عنوان نماینده مطالب را مطرح می کنند اما سوال بنده این است که چرا فقط حضور جدی را در دیدار رهبری می‌بینید؟ یعنی یک خانم حتما باید سخنران دیدار رهبری باشد تا نشان دهد که حضور جدی در تشکیلات دارد؟ من با این مسئله مشکل دارم که چرا حضور موثر را فقط در سخنرانی دیدار رهبری می‌بینید!
دهقان: میشود ابتدا شما حضور موثر را از دیدگاه خودتان تعریف کنید؟ هر چند ما به اثرگزاری و ارتباطش با حضور در تریبون دیدار رهبری اشاره‌ای نکردیم!
حاج محمدی: شما می‌گویید چون هیچ خانمی از جامعه اسلامی در دیدار رهبری سخنرانی نکرده، یعنی کلا خانم‌های آن اتحادیه، هیچ اثرگذاری خاصی نداشتند و فعالیت نکردند. به نظرم اینطور نیست. اینکه کل فعالیت های خواهران را نادیده بگیریم به این علت که سخنران دیدار رمضانی با حضرت اقا از بین بانوان انتخاب نشده از نظر من غلط است. چنین استدلالی مانند این است که اگر بخواهیم اثبات کنیم کسی بینش سیاسی دارد پس باید لزوماً مسئول سیاسی باشد در صورتیکه حتما اینگونه نیست، اینکه اگر سخنران خانم داشته باشیم به این معنی است که خانم ها فعالیت خوبی در تشکل ها داشته و حضورشان موثر بوده است یا مطالبات بانوان بیشتر پیگیری میشود صحیح نیست چه بسا این موضوع باعث شود حضور خانم ها نمایشی شود.
همین که ما به عنوان مسئولان خواهران اتحادیه‌ها تلاش کردیم که مسائل حوزه زنان در اتحادیه اهمیت پیدا کند و تبدیل به گفتمان و دغدغه شود، بخشی از هر دیدار و برنامه‌ای به حوزه زنان اختصاص پیدا کند، خواهران دفاتر به این موضوعات بپردازند و امثال این اقدامات، این‌ها نوعی اثرگذاری است. این که صرفا پشت تریبون دیدار رهبری قرار بگیرند، معیار و ملاک درستی نیست.
دهقان: من فکر می‌کنم اتحادیه‌ای که یک خانم را به نمایندگی از خودش نمی‌پذیرد تا در مهمترین تریبون دیدار دانشجویی حضور پیدا کند، یعنی آن اتحادیه، جایگاه جدی و رسمی برای دختران و فعالیت‌های به زعم خودتان، موثرشان، قائل نیست!
حاج محمدی: این را قبول ندارم دلیلش هم قبلتر عرض کردم در تمام جلسات به مناسبت روز دانشجو و ماه رمضان و... خواهران جامعه اسلامی حضور داشتند و مطالبات مدنظرشان مطرح کردند. حتی بخش بسیاری از مطالب در دیدار رمضانی از مسائل خواهران مطرح شده بود و سعی شد به صورت جامع به آن پرداخته شود.
دهقان: دیدار آقا مهمترین دیدار دانشجویی است. تا وقتی در این مهمترین تریبون، این اتفاق رقم نخورد، شما می‌خواهید از چه چیزی دفاع کنید؟
حاج محمدی: اگر نقدی وارد باشد به محتوای مطالبی است که در دیدار عنوان شد و می توان گفت که جامعه اسلامی هم در دیدار با رییس جمهور که تنها تشکلی که به حوزه زنان اشاره کرد و دیدار رهبری هم همه مطالب را به صورت جامع تحت عنوان گفتمان به رهبری ارائه داد.
اینانلو: به نظرم در تمام اخباری که شما کار می‌کنید، انگشت اتهام به سمت دختران است.
دهقان: یعنی می‌گویید میزگرد بررسی عملکرد آقایان اتحادیه‌ها را برگزار کنیم؟
اینانلو: مثلا میشود به بررسی موانع فعالیت دختران در تشکل‌ها پرداخت.
دهقان: بررسی موانع فعالیت دختران در تشکل‌ها مستلزم این است که مثلا جامعه اسلامی نقدهای ما را بپذیرد و قبول کند که برای حضورشان در تشکل موانعی وجود دارد، بعد از آن ما به بررسی این موانع بپردازیم. وقتی شما اساسا برخی مسائل را نمی‌پذیرید، من چه مانعی را با چه کسانی بررسی کنم؟
اینانلو: شما چرا فکر می‌کنید همیشه دخترها باید پاسخگو باشند؟
دهقان: دوستان اینجا سرویس زنان خبرنامه است. پس طبیعی است که من به بررسی فعالیت‌های شما دختران در تشکل‌ها بپردازم و میزگردی با حضور شما برگزار کنم.
حاج محمدی: همین میزگرد را با حضور آقایان اتحادیه‌ها برگزار کنید و از آن‌ها در مورد تریبون دیدار رهبری و سایر مسائل در تشکل سوال کنید.
اینانلو: مجموعا من خیلی از مسائل همچون بسته بودن عرصه فعالیت دختران در تحکیم را قبول ندارم.
گزارش از مهدیه دهقان
