به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، محمدتقی جهانپور افزود: فروکش کردن موج ششم کرونا با لغو طرح‌های تعهد خدمت اجباری پرستاران و لغو قرارداد نیروهایی همراه بود که به شکل ۸۹ روزه و با وعده استخدام وارد بیمارستان‌ها شدند. اکنون چشم امید بیش از پنج هزار پرستار در کشور به قول‌های دولت و مجلس، برای ابلاغ ردیف‌های استخدامی و جذب پرستاران در مراکز درمانی است.
معاون پارلمانی سازمان نظام پرستاری ادامه داد: نیروهای پرستاری اعم از شرکتی و طرحی نقش بسیار بزرگی در دوران کرونا و مدیریت بیماری، در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی داشته‌اند؛ اما به رغم وعده‌هایی که در خصوص جذب آنها داده شده بود و قرار بود این پرستاران تبدیل وضعیت و استخدام شوند، اما به محض اینکه موج ششم کرونا فروکش کرد تمام وعده‌ها به فراموشی سپرده شد و مسئولان به قول خود عمل نکردند.
وی گفت: برخورد با پرستاران مثل نیروهای فصلی، محلِ انتقاد ما به وزارت بهداشت است. وزارت بهداشت نمی‌تواند هر زمان که نیاز داشت پرستاران را به خدمت بگیرد و بعد آنها را کنار بگذارد. چنین برخوردی با نیروهایی که در این دو سال در سخت‌ترین شرایط کار کردند و جسم و روحشان تحلیل رفته، بی انصافی است.
جهانپور افزود: بزرگ‌ترین مشکل جامعه پرستاری کمبود نیرو است که این مشکل باعث فشار مضاعف به پرستاران و عواقب دیگری است که متوجه سلامت جامعه می‌شود و به طور غیرمستقیم نارضایتی مردم، افزایش مرگ‌ومیر و تلفات و عوارض دیگری را به دنبال دارد. این مشکلات در اثر کمبود نیرو ایجاد شده است و باید برای آن چاره‌اندیشی شود؛ گرچه پرستاران با وجود کمبود نیرو و مشکلات در جهت بهتر شدن مراقبت‌ها و افزایش کیفیت آن تلاش می‌کنند اما اگر نسبت به این مسئله بی‌تفاوت باشیم مشکل کماکان عمیق‌تر می‌شود.
معاون پارلمانی سازمان نظام پرستاری بیان کرد: در کل کشور با کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار روبه‌رو هستیم و بر اساس گواهی‌های صادر شده اخیر، ماهانه حدود ۱٠٠ تا ۱۵٠ پرستار مهاجرت می‌کنند؛ آن هم در شرایطی که به شدت نیازمند پرستار هستیم و به طور قطع مردم آسیب زیادی از این کمبود نیرو می‌بینند.
معاون پارلمانی سازمان نظام پرستاری درباره مهاجرت پرستاران گفت: آمار نگران کننده مهاجرت پرستاران از کشور، که دلیل آن هم مساعد نبودن وضعیت استخدامی، وضعیت مالی و معیشتی، نبود امنیت شغلی و نداشتن تسهیلات رفاهی، فرسودگی شغلی، و میزان بالای سختی کار و اضافه کارهای اجباری، رعایت نشدن نسبت پرستار به بیمار و… است، روز به روز، آینده‌ی سلامت کشور را تهدید می‌کند. همچنین در حال حاضر بحث صدور مجوز استخدام ۱۰۰ هزار پرستار وجود دارد اما تا زمانی که این قول‌ها عملی نشود کام پرستاران شیرین نمی‌شود.
جهانپور افزود: با وجود وعده‌هایی که درباره پاداش‌های کرونا داده شد، هیچ‌یک از آنها عملیاتی نشد. آنچه در عمل اتفاق افتاد این بود که بقیه افراد جامعه در این دوران، ساعت کاری کمتر همچنین امکان استفاده از دورکاری را داشتند، در حالی که پرستاران با شرایط سخت‌تری کار کردند و چیزی هم اضافه‌تر دریافت نکردند. دو سال است که وعده و قول‌های تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری تکرار می‌شود، از دی ماه سال ۱۴۰۰ نیز وزارت بهداشت تعهد کرده که تعرفه‌های پرستاری را اجرا کند در حالی که تاکنون بابت این موضوع ریالی به پرستاران پرداخت نشده است. البته مسئولان می‌گویند طلب پرستاران، محفوظ است اما طلبی که وصول نشود یا دیر وصول شود در عمل، شیرینی خود را از دست می‌دهد.
وی گفت: برقراریِ فوق العاده خاص در آئین نامه اداری و استخدامی کارکنان غیر هیئت علمی پیش‌بینی شده است. این مطالبه بعد از شیوع کرونا رنگ و بوی جدی‌تری گرفت تا جایی که نه تنها کادر سلامت بلکه مسئولان نیز بیان کردند که به منظور جبران زحماتِ این دو سالِ سخت و ایجاد انگیزه باید فوق‌العاده خاصِ کارکنان حوزه‌ی سلامت را برقرار کرد.
جهانپور ادامه داد: این قانون اما با وجود موافقت وزارت بهداشت هنوز محقق نشده است. قرار بود حتی اگر وزارت بهداشت نمی‌تواند اعتبارات لازم برای تحقق این مطالبه را برقرار کند، وظیفه‌ی تأمین اعتبارِ فوق‌العاده خاص را سازمانِ برنامه و بودجه کشور برعهده بگیرد اما این سازمان نیز به دلیل کمبودِ بودجه هنوز زیر بار پذیرشِ این مسئولیت نرفته است. (بودجه نداریم) این تنها جمله‌ای است که در پاسخ به مطالباتِ پرستاران داده می‌شود.
معاون پارلمانی سازمان نظام پرستاری اضافه کرد: علاوه بر تبدیل وضعیت نیروها، اجرای قانون تعرفه گذاری و برقراری فوق العاده خاص، موارد رو به رو نیز از مطالبات بر زمین مانده جامعه پرستاری است. که شامل؛ اعمال سهمیه ایثارگری کادر پرستاری، حذف مالیات بر درآمد کادر پرستاری، بازنشستگی کادر پرستاری با ۲۰ سال سابقه کار، احتساب ۴ سال دوران تحصیل کادر پرستاری جزو سنوات خدمت، پوشش بیمه‌ی درمان صد درصدی کادر پرستاری، پرداخت تعرفه خدمات پرستاری و اضافه کار به صورت ماهانه، افزایش مبلغ حق مسکن، حق لباس و ایاب و ذهاب، با توجه به افزایش تورم، تسریع در ساخت پانسیون‌های پرستاری، در نظر گرفتن بودجه اختصاصی برای ادارات پرستاری جهت پیشبرد امورات پرستاری از قبیل آموزش، ارتقا شاخص‌های پرستاری، برگزاری مراسم‌ها و…، از جمله مطالبات پرستاران به شمار می‌رود.
جهانپور در پایان تصریح کرد: شایسته است حداقل به پاس خدماتی که این عزیزان در دوره کرونا ارائه دادند، مطالبات پرستاری، بر حسب قول و قرارهایی که از سوی مسئولان داده شده است، محقق شود.
