به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از همشهری آنلاین، محققان دانشگاه شیکاگو گروهی از سیارات را در اطراف یک ستاره کوتوله M (رایج‌ترین شکل ستاره‌ای که در اطراف خود در کهکشان می‌بینیم) مطالعه کردند.
تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان داد که سیارات بسیار بیشتر از حد انتظار به اندازه نصف آب و نصف سنگ هستند.
با این حال، آن‌ها می‌گویند که آب احتمالاً برعکس زمین، در صخره جاسازی شده است؛ به جای اینکه مانند اقیانوس‌ها یا رودخانه‌ها روی سطح جریان داشته باشد.
رافائل لوک، نویسنده اول این مطالعه گفت: «دیدن شواهدی مبنی بر این که بسیاری از جهان‌های آبی به دور رایج‌ترین نوع ستاره در کهکشان می‌چرخند، شگفت‌آور بود. این سرانجام فوق‌العاده‌ای برای جستجوی سیارات قابل سکونت دارد.»
در حالی که سیارات کوچک در اطراف ستارگان کوتوله M رایج هستند، مطالعه آن‌ها از روی زمین به دلیل نور قرمز ضعیفی که ستاره‌های آن‌ها از خود ساطع می‌کنند، چالش برانگیز است.
مطالعات قبلی نشان داده است که بیشتر این سیارات سنگی یا گازی هستند. با این حال، در یک مطالعه جدید، محققان تصمیم گرفتند تا بفهمند که آیا واقعاً چنین است یا اینکه برخی از سیارات جهان‌های آبی هستند.
محققان از ماهواره بررسی سیاره فراخورشیدی (TESS) برای مطالعه شعاع و جرم ۳۴ سیاره تازه کشف شده در اطراف یک کوتوله M استفاده کردند.
تجزیه و تحلیل آن‌ها نشان داد که چگالی درصد زیادی از سیارات نشان می‌دهد که آن‌ها برای اندازه آن‌ها بسیار سبک هستند و نمی‌توانند از سنگ خالص ساخته شوند. به گفته محققان، در عوض، به احتمال زیاد این سیارات نیمی از سنگ و نیمی آب هستند.
در حالی که ممکن است تصوری از یک جهان کاملاً پوشیده از آب به ذهن خطور کند، محققان معتقدند که احتمالاً اینطور نیست. سیارات آنقدر به خورشید خود نزدیک هستند که هر آب سطحی فقط به صورت گاز وجود دارد که شعاع آن‌ها را بزرگ‌تر می‌کند.
لوک توضیح داد: «اما ما چنین چیزی را در نمونه‌ها نمی‌بینیم. این نشان می‌دهد که آب به شکل سطح اقیانوس نیست.»
در عوض، محققان پیشنهاد می‌کنند که آب می‌تواند به صورت مخلوط در سنگ یا در کانال‌های زیر سطح وجود داشته باشد.
