به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، وقاحت دولت های غربی، حد و مرز نمی شناسد. هم بزرگ ترین ناقضان حقوق بشرند و هم طلبکاران آن.
هفته گذشته، یک کانال غربگرا با انتشار تصویر وسط و توییت مشترک سفیران فرانسه و انگلیس نوشت: "سفارتین بریتانیا و فرانسه از نشست دیپلمات‌ها در تهران برای پایان دادن به خشونت مبتنی بر جنسیت خبر دادند. آنان برای مقابله با این خشونت رنگ نارنجی را انتخاب کرده‌اند".
برخی مزدوران چشم و گوش بسته هم روبان نارنجی را در یکی از دانشگاه ها پخش کردند؛ بدون این که نه دو سفارت و نه مزدوران شان، به ماهیت رنگ نارنجی اشاره کنند.
نارنجی، رنگ لباس بیش از ۸۰۰ زندانی بیچاره ای بود که از زمان دولت بوش و سپس در دولت های بعدی، در بازداشتگاه آمریکایی گوانتانامو، تحت شدید ترین و فنی ترین (!) شکنجه ها نگهداری شدند، برخی جان باختند و برخی ۲۰ سال در این زندان مخوف ماندند.
نارنجی، ضمنا نماد کودتای رنگی در اوکراین و روی کار آوردن مُهره ای به نام یولیا تیموشنکو است که بعدها به خاطر فساد مالی بازداشت شد. آمریکا سپس زلنسکی را سر کار آورد و پایگاه های خود را گسترش داد که موجب بلای جنگ برای ملت اوکراین شد.
