«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از ابوالفضل اقبالی*// از شواهد پیداست که سکوت و بی عملی چند ماهه نظام در قبال مساله کشف حجاب و تن نمایی به همین منوال ادامه خواهد داشت و حاکمیت دیگر اراده ای برای پیگیری قانون حجاب در کشور ندارد. این البته از نظر من علل روشنی دارد که شاید بعدها درباره آن بنویسم اما در این نوشتار قصد پرداختن به علل این سکوت و بی عملی .ندارم به هر حال چیزی که امروز شاهدش هستیم بسته» شدن پرونده قانون حجاب در ایران است. خب این وضعیت سالها مورد مطالبه دو طیف بود.
طیف اول همین حامیان غائله سخیف ،زن ،زندگی آزادی هستند که من با آنها کاری ندارم اما رفقای مذهبی و انقلابی ما بودند که نظام را به خاطر اعمال.
طیف دوم قانون حجاب و اتخاذ مواجهه انتظامی و کیفری با بی حجابان تخطئه میکردند و از لزوم کار تربیتی و فرهنگی در این زمینه سخن میگ گفتند. یا بعضا متدینین جامعه را به خاطر تذکر لسانی به بی حجابان به باد انتقاد می گرفتند و معتقد بودند ابتدا باید حجاب را به مثابه معروف و بی حجابی را به عنوان منکر در جامعه ترویج کنیم و سپس امر و نهی نسبت به آنها انجام دهیم من فرض را بر صداقت همه این دوستان میگذارم و این حرفها را حمل بر نگاه کارشناسانه آنها میکنم اما میخواهم اینجا یک پیشنهادی مطرح کنم قطعا برای همه دینداران و متدینین جامعه که دغدغه احکام اسلام و شریعت در جامعه را دارند و ما هم انشالله در این زمره هستیم این وضعیت برهنگی که کم کم با گرمتر شدن هوا در حال ظهور و بروز است نگران کننده است.
پیشنهاد من این است که بیایید از امروز رصد کنیم ببینیم این دوستان مدافع کار فرهنگی و تربیتی و منتقد برخوردهای انتظامی در زمینه ،حجاب الان که دیگه نظام دست از قانون حجاب برداشته است چقدر نسبت به همان کار تربیتی و فرهنگی که ادعا میکردند اهتمام خواهند !ورزید بشمارید ببینید چند تاشون درباره حجاب قلم خواهند زد چندتاشون عزم جدی برای ورود به مدارس و دانشگاهها برای تبیین حجاب خواهند داشت چندتاشون یک محصول فرهنگی درباره حجاب تولید خواهند کرد و.....
برای من روشن است که این دوستان نه تنها اقدامی در این زمینه انجام نخواهند داد بلکه به زودی در کسوت منتقدان نظام ظاهر خواهند شد و مجددا حاکمیت را به خاطر عملکرد ناموفق در زمینه حجاب خواهندنواخت.
* فعال اجتماعی
