به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از علی خضریان*// در زمانه‌ای که با اقبال مردم به اندیشه انقلابی، حضور در اکثر مسئولیت‌ها نیازمند داشتن بنیان‌های فکر اسلامی و انقلابی است؛ خیلی طبیعی است که برخی با نفوذ یا تظاهر به این امر در عین عدم باورمندی به اندیشه انقلابی یا چرخش در تفکرات به مرور زمان، همچنان ادای انقلابی در می‌آورند.
جریانی که با چرخش در بنیان‌های فکری به سوی لیبرالیسم، امروز تنها ادعای انقلابی بودن دارد و همه چیز را از منظر سیاست‌ورزی عمل‌گرایانه می‌بیند و چون نمی‌تواند بگوید دچار ضعف در ایستادگی بر مبانی انقلاب شده است، تلاش می‌کند تا نیروهای انقلاب را با برچسب زدن به تندروی متهم کند.
جریان به ظاهر انقلابی طی سال‌های گذشته به مرور دچار استحاله و با جریان سوپر انقلابی دهه ۶۰ به دلیل اشتراک در رویکرد تساهل و تسامح همراستا شده و امروز عملاً مصادیق دامنه تجدیدنظرهایش به قلمرو ارزش‌های اساسی انقلاب نیز رسیده و جز پوسته شعاری، چیزی از هویتش باقی نمانده است.
جریان به ظاهر انقلابی به دلیل خطای تحلیل از باورمندی عموم مردم به انقلاب، با کوچکترین مناقشه‌ای در هر موضوعی چون احساس می‌کند با ایستادگی بر منطق انقلابی در انتخابات پیش‌رو شکست می‌خورد، هسته انقلابی‌گری را وانهاده و پوسته انقلابی را حفظ کرده است.
این جریان چون می‌خواهد ضمن حفظ جایگاه فعلی در ساخت قدرت همچنان بالا برود، در عین چرخش فکری، همچنان ظاهر انقلابی را نگه می‌دارد و تلاش می‌کند با تئوریزه کردن بحران حکمرانی و ارجاع به مصلحت، نسخه عقب‌نشینی از ارزش‌های انقلاب اسلامی را تحت لوای واژه‌هایی چون حکمرانی نو مطرح کند.
به ظاهر انقلابی‌های امروز، همراستا با سوپر انقلابی‌های دیروز که شاخصه مشترکشان تحمیل ارزش‌های لیبرالیسم به جامعه دین‌دار ایرانی به دلیل بی‌ایدئولوژی بودن است، عملاً ارزش‌های اسلامی و انقلابی را با توجیه عدم امکان‌پذیری کنار زده و با تیغ واقعیت، از آنها تصویری خیالی می‌سازد.
جریان به ظاهر انقلابی همچون سوپر انقلابی‌های دیروز که در جریان استحاله شدن تلاش کرد از امام خمینی(ره) تصویری لیبرال به نمایش بگذارد، تلاش دارد تا رهبر انقلاب را به نفع خویش، مصادره به مطلوب کند و تفکرات روشن و انقلابی ایشان را با برداشت‌های گزینش شده، تحریف کند.
یکی دیگر از اشتراکات به ظاهر انقلابی‌ها با سوپر انقلابی‌های دیروز در ایجاد وجاهت اجتماعی، انتشار تصاویر و خاطرات با امام(ره)، رهبری و شهدا برای عدم پاسخ به انحرافات فکری است. کسانی که به دلیل عدم تشابه در ویژگی‌ها، مواضع و اقداماتشان با ایشان، راهی جز تحریف برای دکان زدن ندارند.
