به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: آقای روحانی اخیرا گفته بود که عمیقا باور دارد که گریزی از گفت‌وگو انتقادی نیست. او در عین حال می‌گوید: گریزی از بازخوانی تاریخ نیست.
در واکنش به این سخنان روزنامه وطن امروز نوشت: بدیهی است کسی در گفت‌وگوی انتقادی سازنده و شکل‌گیری نوعی دیالوگ نتیجه‌بخش میان طرف‌های گوناگون که ثمره آن تحقق منافع عمومی و ملی کشور و نظام باشد شبهه‌ای وارد نمی‌کند. با این حال بهتر است آقای روحانی به این سؤال مهم پاسخ دهند: حدود و ثغور مفهومی و مصداقی این گفت‌وگو که ایشان قویاً بر آن تاکید دارند چیست؟ اگر منظور آقای روحانی از گفت‌وگوی انتقادی، استفاده از الفاظ «بی‌شناسنامه»، «بزدل»، «بی‌سواد» و «بزغاله» در قبال دیگران است، باید به ایشان گفت آن دوران سیاه سپری شده است!
از س-وی دیگر، آقای روحانی تاکید کرده‌اند گریزی از بازخوانی تاریخ رفته نیست. این بهترین عبارتی است که ایشان در طول سال‌های پس از دوران پرتلاطم و پرهزینه ریاست جمهوری خود به کار برده‌اند. جهت نمونه، بهتر است به یکی از این موارد اشاره کنیم:
در روزهای منتهی به انعقاد توافق هسته‌ای میان ایران و اعضای ۱+۵، سوال مهمی ذهن منتقدان رویکرد دولت گذشته در مذاکرات هسته‌ای را نسبت به خود مشغول کرد. این سؤال مهم، مربوط به طول عمر برجام و امکان خروج دولت بعدی آمریکا (دولتی که پس از اوباما بر سر کار می‌آمد) در قبال این توافق بود. رسانه‌های آمریکایی و اروپایی متفق‌القول بودند دولت بعدی آمریکا اگر با اصل توافق یا اجزای آن مخالف باش-د، قدرت خروج از توافق و بازگرداندن تحریم‌های یک‌جانبه ضدایرانی را خواهد داشت و با توجه به اتصال زیرساخت‌های اقتصادی آمریکا و اروپا، دیگر کشورها نیز اجباراً از این مسئله تبعیت خواهند کرد. در مقابل، مسئولان تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای و شخص رئیس‌جمهور سابق مدعی بودند اساساً امکان خروج آمریکا از توافق هسته‌ای وجود ندارد! آنها (اعضای دولت یازدهم و دوازدهم) نگرانی‌ها و دغدغه‌های مطرح‌شده در این‌باره را نشان‌دهنده پیوند منتقدان برجام و صهیونیست‌ها(!) دانسته و به آنها انگ عدم آشنایی با عالم دیپلماسی و جهان واقعی می‌زدند!
در نهایت، سال ۲۰۱۸ میلادی، دونالد ترامپ رئیس‌جمهور وقت آمریکا با یک امضای ساده، از توافقی که قرار بود شورای امنیت سازمان ملل متحد مثل یک کوه محکم پش-ت آن بایستد خارج ش-د و علاوه‌بر تحریم‌های یک‌جانب-ه قبلی، تحریم‌های گسترده‌تر دیگری را نیز در عرصه‌ه-ای دارویی و اقلام ضروری علیه کشورمان وضع و اجرایی کرد! در نتیجه، سیاست خارجی و اقتصادی‌ای که دولت سابق بر مبنای اصالت و موضوعیت برجام ساخته بود، با یک امضای ساده برهم ریخت و ابراز تأسف دبیرکل سازمان ملل متحد نیز نتوانست آثار و تبعات این سوءمحاسبه خطرناک و پرهزینه را جبران کند!
این تنها یک واقعه تاریخی بود که گریزی از بازخوانی آن نیست، زیرا آثار و تبعات بزرگنمایی فوق تصور رئیس‌جمهور سابق در قبال وزن و ماهیت توافق هسته‌ای سال ۲۰۱۵ را تا امروز شهروندان بر سر سفره خود مشاهده می‌کنند! اگر بازخوانی گذشته، منتج به ترسیم یک آینده روش-ن و ب-ه دور از تکرار خطاهای پرهزینه قبلی باش-د، قطعا باید از مواضع اخیر آقای روحانی استقبال کرد و آن را نش-انه اصلاح رویکرد نادرست اما مواضع هفته‌های اخیر رئیس‌جمهور سابق و اطرافیانش نشان می‌دهد آنها به‌جای بازخوانی گذشته و عبرت‌گی-ری از آن، درصدد بازیابی و بازآفرینی همان نگاه و خطای وحشتناکی هستند که اقتصاد کش-ور و معیشت عمومی را تحت تاثیر آثار سوء خود قرار داد. بهتر است آقای روحانی و همراهان ایشان واقف باشند.
