به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از کیهان، مراسم سالگرد درگذشت مرحوم سیدمحمود دعایی روز سه‌شنبه برگزار شد و چهره‌های بسیاری، فارغ از اینکه چه کسانی در این مراسم شرکت می‌کنند، به احترام مرحوم دعایی در این مراسم شرکت کردند. با این وجود برخی رسانه‌ها و عناصر سیاسی‌کار سعی کردند تا این مراسم را مانند برخی مراسم ختم و سالگرد مشابه، بهانه‌ای برای احیای حیثیت از دست رفته خود کنند. اطرافیان خاتمی در گذشته نیز در اماکنی مانند حسینیه جماران، خاتمی را با چهره‌های موجه سیاسی به شکل ناگهانی روبه‌رو می‌کنند تا از روبه‌رو شدن ناگهانی یا کنار هم نشستن آنها، استفاده سیاسی کرده و چنین وانمود کنند که در نگاه این شخصیت‌های موجه، خاتمی از موضع اتهام خارج شده است.
این در حالی است که خیانت‌های متعدد خاتمی از جمله خیانت بزرگ وی در سال 1388 و به آشوب کشاندن 8 ماهه کشور طبق نقشه آمریکا و انگلیس و اسرائیل، با این‌گونه صحنه‌آرایی‌ها در مجالس ختم و ترحیم پاک نمی‌شود. خاتمی با دمیدن در دروغ تقلب، چنان‌که بخشی از برنامه کودتای مخملین غرب است، ابتدا در مقابل جمهوریت و رای اکثریت مردم سر به شورش برداشت و سپس (با همراهی میرحسین موسوی) برای معارضه گروهک‌های بدنامی مانند بهائیت و منافقین و کومله و جیش‌الظلم و... و براندازی انقلاب بسترسازی کرد؛ و این همه خیانت در حالی بود که او بارها در پستوها و در جمع دوستانش اعتراف کرده بود باور ندارد که در انتخابات تقلب شده است. موسوی در مقابل 24/5 میلیون رای احمدی‌نژاد، 13 میلیون رای کسب کرده بود و به اذعان تاج‌زاده که خودش مسئول ستاد انتخابات در دولت خاتمی بود، امکان تقلب آن هم در حد 11 میلیون رای وجود نداشت.
روزنامه‌های شرق، سازندگی و هم میهن تصویر دست دادن آقای حداد عادل با خاتمی(در مراسم سالگرد مرحوم دعایی) را بزرگ‌نمایی کرده‌اند و این نشان می‌دهد که شخصیت‌های انقلابی باید مراقبت بیشتری در این مواضع کرده و کمترین امتیاز به عناصر دست‌اندرکار فتنه ندهند. با این حال رفتار نشریات زنجیره‌ای نشان می‌دهد که دست‌اندرکاران فتنه در اثر خیانت مرتکب شده، چقدر احساس انزوا می‌کنند و چقدر برایشان مهم است که بدون اظهار ندامت و توبه جبران اندکی از خسارات وارده در قالب روشنگری و عذرخواهی، از سوی نظام و چهره‌های انقلابی پذیرفته شوند.
گفتنی است خداوند متعال در سوره بقره، کتمان‌کنندگان شهادت را مورد لعن پروردگار معرفی کرده و تنها استثنای این لعنت‌شدگی را توبه، اصلاح رفتار و بیان حقیقت معرفی کرده است؛ «الا الذین تابوا واصلحوا و بینوا».
اجمالا اینکه مراسم ختم و ترحیم و سالگرد، مجلس طلب رحمت و مغفرت برای درگذشتگان است و روشن است که متهمان خیانت و جنایت سال 88، از طریق مجالس یا مجالس مشابه نخواهند توانست پرونده خود را پاک کنند.
