به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از محمدرضا کائینی*// عیاران و قلندرانی که در پی پیروزی انقلاب اسلامی، ابتدا در کمیته ناحیه ۹ و سپس در قالب "فدائیان اسلام" عازم جبهه آبادان شدند، تحول را با ظهور امام تجربه کرده بودند. آنان عمدتا با هزینه شخصی، راه جبهه را در پیش گرفتند.
در مقام جنگآوری، البسه غیرنظامی از قبیل پیراهن آستینکوتاه و شلوار کُردی به بَر و به یک پا گیوه و به پای دیگر چاروق داشتند. چون بنی صدر اساسا آنان را به حساب نمیآورد و اسلحه را از ایشان دریغ میکرد، صرفا با سلاحهای غنیمتی یا جنگافزارهای ژاندارمری و حتی گاه با قمه و چوب با دشمن تا بُندندان مسلح مواجه میشدند! اما همین فتیانِ آسمانجُل، به اذعان بسیاری، در شکست حصر آبادان نقش اساسی داشتند.
خواستم به آقای ظریف، آدرس شهید سیدمجتبی هاشمی، شهید شاهرخ ضرغام و همگنانش را داده باشم، که اگر قرار بود تنها به "امکانات" و "مقدورات" نظر کنند و "آرمان" و "آرزو" و "ایثار" را به کُنجی نهند، نباید از خیابان شاپور سابق(وحدت اسلامیِ کنونی) قدمی پیش مینهادند. انقلاب اسلامی از آغاز تا امروزش، که ۶ دهه را سپری کرده، با این رویکرد پیش آمده و متاثر از آن، به این مکانت منطقهای و فرامنطقهای نائل شده است.
*پژوهشگر تاریخ معاصر