به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از حمزه دستیار*// احتمالاً کسی نیست که از حواشی اخیر خودرویی میرسلیم (همان ۲۰۶ و لندکروز معروف) بی اطلاع باشد، آن مناظره جنجالی، بعد شکایت از صدا و سیما و حالا هم میگوید تعبیر خودروهای آشغال داخلی بی احترامی به ساحت رهبری است! کسی هم نیست بگوید چرا؟ چه ربطی به ایشان دارد؟ چرا پشت ایشان قایم می شوید؟
اصلا مسئله من و این مطلب موضوع خودرو و دفاع یا رد میرسلیم نیست، بلکه مسئله این نسل از اصولگرایان اول انقلاب هستند، کسانی که از دهه ۶۰ تا کنون مسئول اند، کار سیاسی می کنند ولی اکنون تفاوت نگاه معناداری با جامعه و قشر جوان پیدا کرده اند به حدی که حتی حرف های خوبشان هم کسی را جذب نمی کند چه برسد به حرف های صد من یه غاز!
مواضع میرسلیم را نه طرافداران تولید داخل، نه مخالفان، نه جوانان و نه حتی حزب خودش(موتلفه) گردن نمی گیرد و قبول ندارد، این یعنی بازنشستگی اجباری که متأسفانه این نسل سیاسی اصلا تن نمی دهد و بیخیال نمی شود.
این عزیزان که در گذشته انصافاً هزینه داده اند و زحمت کشیدند، امروز نه تنها کارایی ندارند بلکه با صحبت های نسنجیده، مواضع عجیب و هزینه کردن رهبری زحمات جوانان انقلابی را هم بر باد می دهند،این برندسازی از میرسلیم بعنوان حامی تولید داخل خود یکی از اساسی ترین ضربات بر فرهنگ سازی حمایت از تولیدات داخل است.
نه رسانه را میشناسند، نه تغییر نسل و ذائقه را و نه اقتضائات زمانی را..
مخالفین میرسلیم در این ۴۰ روز گذشته بداخلاقی های زیادی را انجام داده اند که قابل اغماض نیست اما آنچه که الزام فوری جبهه انقلاب است، پوسته اندازی جدی در چهره ها، نمایندگان و احزاب است، کاری که هر روز تاخیر آن صدمات متعددی به پیکره جریان انقلاب است.
*فعال سابق دانشجویی