به گزارش خبرنگار تشکل های دانشجویی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ 18 تیر 78 از جمله برگهای کتاب تاریخ جمهوری اسلامی است که با حضور مردم در صحنه غائله پایان یافت و حضور مردم در صحنه مانع از وارد کردن خسارات بیشتر به کشور شد. تیرماه ۱۳۷۸ آبستن حوادثی بود که پیش از آن کمتر کسی شبیه آن را دیده بود، حادثهای که به جان دانشگاه آتش انداخت و یک اتفاق اجتماعی را به کوی دانشگاه تهران رساند.
یکی از عواملی که به عنوان بهانه اغتشاشات سال ۷۸ از آن یاد میشود اعتراض روزنامههای زنجیرهای و تشکلهای سیاسی حامیان آن به تصویب طرح «اصلاحیه قانون مطبوعات» در کمیسیون فرهنگی مجلس پنجم بود که مفاد آن در چهار بند به این شرح است:
الف) ممنوعیت فعالیت مطبوعاتی برای عوامل بیگانه، اعضای گروهکهای تروریستی و ضدانقلاب، جاسوسان، وابستگان و سردمداران رژیم طاغوت و...
ب) منع شدن مطبوعات کشور از دریافت کمک مالی از کشورهای بیگانه
ج) ضمانت اجرایی برای مقابله با افراد دولتی یا غیردولتی که نشریات را برای چاپ مطلب یا مقالهای زیر فشار قرار داده یا آنها را وادار به سانسور نمایند. (در قانون مطبوعات با تأکید بر آزادی بیان و قلم و برای پیشگیری از اعمال قدرت مسئولان بر مطبوعات، تصریح شده بود که اگر مطبوعات دولتی یا غیردولتی از این ماده تخلف کنند به حکم دادگاه از خدمات دولتی منفصل یا تعزیز خواهند شد)
د) لزوم التزام عملی مدیران مسئول و صاحبان امتیاز نشریات به قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران.
حوادث ۱۸تیر ۷۸ یکی از رویدادهای مهم در تاریخ جنبش دانشجویی به شمار میرود، حادثهای مقدمه ای بر بسیاری از جهت گیریهای جریانات دانشجویی در سال پس از آن شد، حالا و با گذشت از ۲۱ سال، میتوان نگاهی دقیق به اتفاقات آن روز داشت، مهدی بلوکات فعال سابق جنبش دانشجویی و دبیر تشکیلات اسبق اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل از این حادثه میگوید.
فتنه ۱۸ تیر ۱۳۷۸، حاصل برنامهریزی بلندمدت دشمنان بود. تکاپوهای مراکز دشمنی برای طرحریزی غائله ۱۸ تیر، حدودا یک سال قبل از این غائله آغاز شد. در ادامه نیز موشنگرافی چگونگی آغاز قائله ۱۸ تیر78 را می بینید:
گزارش از علی پیراینده