به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: کوروش احمدی در گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا، اظهار داشت: در وُیس منتشره که من شنیده‌ام عمده مطالب توسط یک گوینده به زبان فارسی مطرح می‌شود. لذا مادامی که ویس اصلی را نشنوم و در مورد تاریخ و محل طرح آن و برخی جزئیات دیگر اطلاعی حاصل نکنم نمی‌توانم قضاوتی در مورد آن بکنم. به‌طور کلی باید توجه داشت که اولا سخنان دیپلمات‌های باتجربه و باسابقه متوجه مخاطبان متعدد و متنوع است از جمله مخاطبانی در داخل کشور که باید حواس‌شان به آنها نیز باشد.
وی افزود: آنها به علاوه در هر مقطع زمانی ممکن است دست زدن به مانوری را برای منظوری خاص ضروری بیابند گاهی تندروی کنند، گاهی میانه‌روی کنند. ثانیا همیشه این امکان وجود دارد که در منازعه جناح‌های مختلف در داخل کشورها، اقداماتی برای تخریب جناح مقابل و پیشبرد اهداف خاص سیاسی و جناحی صورت گیرد. ثالثا در این قضیه برجام طرف‌های منطقه‌ای متعددی هم فعال هستند و رابرت مالی دشمنان شناخته‌شده‌ای نیز دارد که ممکن است دست آنها در کار به اصطلاح افشای این فایل‌های صوتی نیز باشد. لذا باید به شدت در این رابطه محتاط بود و در دام آنها نیفتاد.
احمدی در پاسخ به این سؤال که چرا با وجود حذف رابرت مالی به‌طور قطره‌چکانی اطلاعات پرونده منتشر می‌شود و چرا تا این اندازه بزرگ جلوه می‌شود، گفت: واقعیت این است که به‌طور قطره‌چکانی هم اطلاعات در این مورد نداده‌اند. همان حرفی را که اول زدند، یعنی سهل‌انگاری در حفظ اسناد محرمانه دارند می‌زنند توضیح اضافه‌ای نداده‌اند. سخنگویان آمریکایی در پاسخ به این سؤال گفته‌اند که محدودیت‌هایی از نظر حفظ حریم خصوصی افراد دارند که حرفی بی‌معنی است چون دلیلی که برای تعلیق او عنوان کرده‌اند، ربطی به حریم خصوصی ندارد.
احمدی در پاسخ به این سؤال که پشت‌پرده انتشار اخبار مربوط به تعلیق رابرت مالی که هر چندوقت یک‌بار نکته تازه‌ای از آن مطرح می‌شود از نظر شما چیست، گفت: «واقعیت این است که رابرت مالی به جناح چپ طیف سیاسی در آمریکا تعلق دارد. او سوابق متعددی در کار با فلسطینی‌ها و حتی حماس داشته است. از یک خانواده چپگرای عرب- فرانسوی بوده و پدر و مادرش سوابق زیادی در حمایت از انقلاب الجزایر و فلسطین داشته‌اند. تا این اواخر نیز او قویا مورد حمایت جناح چپ حزب دموکرات و کسانی مانند برنی سندرز بود و برای تصدی سمت فرستاده ویژه ایران علنا از سوی این طیف و حتی چپ‌های خارج از سیستم حمایت شد. به همین ترتیب لابی اسرائیل در آمریکا و مقامات اسرائیلی و جریان دست راستی در آمریکا سخت منتقد او بودند. این آن چیزی است که در مورد او در لایه بیرونی سیاست همیشه و از حدود ۲۵ سال پیش مطرح بوده است. آیا جریان‌های راست در آمریکا توانستند حربه‌ای برای زدن او پیدا کنند؟ آیا خطایی جدی مرتکب شده است؟ آیا ارتباطاتی داشته و اطلاعاتی از سوی او به کسانی داده شده که نباید داده می‌شد؟ روشن نیست. البته با توجه به حمایت‌هایی که او در داخل دولت بایدن دارد، نباید قضیه را ساده یا یک توطئه بی‌مبنا فرض کرد».
تلاش این دیپلمات سابق برای ماستمالی کردن ماجرای اظهارات منتشر شده رابرت مالی در حالی است که مالی هنگام تصدی نمایندگی آمریکا در امور ایران تصریح می‌کند: «ایالات متحده به‌دنبال احیای برجام و سپس استفاده از این توافق به‌عنوان نقطه شروع برای اعمال فشار بیشتر بر ایران است». این واقعیت، چیزی است که از همان دولت اوباما و ریل‌گذاری توافق برجام، مدنظر دولت آمریکا بود اما غربگرایان برعکس، وانمود کردند تحریم‌ها یکجا با برجام لغو خواهد شد و دوره ماه عسل با آمریکا آغاز می‌شود.
نکته دوم اینکه برخلاف فضاسازی آقای احمدی، رابرت مالی عنصری به‌شدت ضدایرانی است و سال گذشته پس از وقوع اغتشاشات مهندسی‌شده در ایران، مدعی حمایت از آشوبگران و از اولویت خارج شدن مذاکرات با جمهوری اسلامی شد. منتها تفاوت امثال او با جمهوری‌خواهان این است که موازی با مذاکرات، حمایت از تحریم و بی‌ثبات‌سازی سیاسی در داخل ایران را هم پیش می‌برند و بنای حذف جدی تحریم‌ها را ندارند؛ چنان‌که دولت اوباما با تحریم‌های ویزا و آیسا و سیسادا بر گستره تحریم‌ها افزود تا اجرای برجام را گروگان باج‌خواهی‌های بیشتر کند. در هر صورت به نظر می‌رسد لو رفتن اظهارات مالی، برای جریان بزک‌کننده برجام گران تمام شده باشد.
