به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از محسن مهدیان*/// این روزنامه نگار و کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:
یکم. خاطرتان هست روح الله عجمیان کجا و چه وقت شهید شد؟ درست زمانی که اغتشاشات در قوس نزول خاکسترشدن آتش‌ها بود. ماجرای بستن اتوبان کرج قزوین در حوالی بهشت سکینه و باقی ماجرا ... و سلاخی بهترین های این سرزمین.
چرا؟ ساده است. نیاز به خون بود تا همچنان سرخط خبرها بمانند.
دوم. رهبرانقلاب درباره تلاش دشمن برای برهم زدن امنیت فرمودند اینها به دنبال بحران سازی اند. تلاش می کنند نقاطی که در کشور می تواند بحران درست کند را تحریک کنند.
سوم. طی یک سال گذشته تلاش کردند با انواع دروغ سازی ها ایجاد بحران کنند و مردم را به خیابان بکشند. نشد. نتوانستند. در فراخوان ۲۵ شهریور بی آبرو شدند. مردم به آنها در نهایت هوشیاری بی اعتنایی کردند و رهزن های روح و روان مردم سرافکنده شدند. اما قدم بعدی چه بود؟ باید چه تدبیر می کردند؟
چهارم. کم بحران نساختند. اما این بحران تحریک کننده نبود. چرا؟ چون همزمان ثمرات تلاش های نهادهای انقلابی به چشم آمده بود. اینجاست که باید تصمیم متفاوتی می گرفتند. خون ریختن کمک می کند کشور دچار یک چالش جدی شود. خلاصه چون نقاط بحران سازی نیافتند رفتند به سمت بحران سازی دست ساز.
پنجم. شوخی نیست؛ ۳۰ انفجار در تهران خنثی سازی شد. وزارت اطلاعات ۲۸ تروریست را دستگیر کرد. این غیر از ۲۰۰ تروریستی است که در چند ماه اخیر در نقاط مختلف کشور دستگیر شدند. این غیر از ۴۰۰ بمبی است که خنثی سازی شده است و این غیر از چند ده هزار اسلحه جنگی و شکاری است که طی این مدت کشف شده است.
ششم. بازگردیم به بند اول. حادثه حوالی بهشت سکینه و آن رفتار جنون آمیز با پلیس و در نهایت شهادت روح الله عجمیان. از مردم خون ریختند تا تقاص آگاهی و وطن پرستی و معرفت شان شود. و حالا تکرار همان روزهاست در ابعاد گسترده تر.
ضدانقلاب برای ماندن در صحنه دست به بحران سازی های دست ساز زده است. این جنون شیطانی ناشی از هوشیاری مردم است. اما بازهم بی حیثیت خواهند شد؛ همانطور که شدند و دست مریزاد به سربازان گمنام انقلاب.
*روزنامه نگار و کارشناس مسائل سیاسی
