به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، نظام لیبرال غربی آنچنان در تکثرگرایی خود غرق شده است که حتی معنا و مفهوم کلمات هم در امان نماندهاند مانند همین کلمه آزادی بیان که آنچنان در تعارضات اجتماعی تغییر ماهیت داده که امروز در غرب از آن به عنوان دروغی بزرگ یاد میشود.
در جدیدترین این تعارضات، نمایشگاه بینالمللی کتاب فرانکفورت به عنوان بزرگترین رویداد کتاب جهان که خود را مدعی آزادیبیان میداند در هفتاد و پنجمین دوره خود تصمیماتی را اتخاد کرده که با واکنش ناشران مسلمان مواجه شده و امسال در این نمایشگاه از ناشران مسلمان خبری نیست.
مرگ آزادی بیان در یک جامعه ظاهرا دموکراتیک!
ماجرای نقض آزادی بیان در این نمایشگاه از آنجا آغاز شد که این رویداد برای حمایت از رژیم صهیونیستی مراسم تجلیل از عدنی شلبی نویسنده فلسطینی را از برنامه خود حذف کرد. «لیت پرام» سازمانی که مجری برگزاری این مراسم و اهدای جایزه به نویسنده فلسطینی بود، پس از آغاز عملیات طوفانالاقصی نشستی که قرار بود با حضور شبلی و گونتر اورث مترجم کتاب برگزار شود، را لغو کرد.
پس از آن بیش از ۶۰۰ نویسنده و ناشر در نامهای با اعتراض به مواضع نمایشگاه کتاب فرانکفورت تجدید نظر در لغو این مراسم را مطالبه کردند. در این نامه آمده بود: «نمایشگاه کتاب فرانکفورت به عنوان یک نمایشگاه بزرگ بینالمللی کتاب، مسئولیت دارد فضایی برای نویسندگان فلسطینی ایجاد کند که آنها هم بتوانند افکار، احساسات و تأملات خود را در مورد ادبیات در این دوران وحشتناک و ظالمانه به اشتراک بگذارند، نه اینکه بخواهد صدای آنها را خاموش کند.»
این درحالی است که تا قبل از ماجرای طوفان الاقصی رئیس نمایشگاه کتاب فرانکفورت در حاشیه برگزاری این رویداد مدعی شده بود این نمایشگاه خود را مقید به رعایت آزادی بیان و انتشار محتوا میداند و تحمل نظرات نویسندگان و افراد خاص جامعه یکی از مهمترین تمرینهایی است که یک جامعه دموکراتیک باید آن را انجام دهد.
وی همچنین عنوان کرد: این نمایشگاه به دلیل ایجاد شدن پس از جنگ جهانی دوم خود را مقید به رعایت آزادی بیان و انتشار محتوا میداند و بر این باور است که باید اجازه داد تا همگان به سادگی به اظهار نظر پرداخته و در بحثهای مختلف شرکت کنند چرا که تحمل نظرات نویسندگان و افراد خاص جامعه یکی از مهمترین تمرینهایی است که یک جامعه دموکراتیک باید آن را انجام دهد.
اما این ژست آزاد اندیشی تنها به این دوره اختصاص ندارد. این نمایشگاه در طول سالهای برگزاری، همواره مدعی آزاداندیشی بوده، آزادی اندیشیای که بوی سیاست می دهد.
به عنوان نمونه، آنجایی که سلمان رشدی در کنار غرفههای ناشران مسلمان برای خود تبلیغ کرده و میکند و حتی این نمایشگاه با این ادعا که از تفکرات مختلف حمایت می کند، برایش جایزه تدارک میبیند اما مشخص نیست چرا امسال زیر میز ادعاهای خود زده و از تجلیل از عدنی شلبی نویسنده فلسطینی سرباز زد.
آزادی بیان برای آنها ساخته شده است نه ما!
با توجه به نقض آشکار آزادی بیان در نمایشگاه کتاب فرانکفورت امسال، احتمالاً کمتر کسی باور میکند که دعوت از سلمان رشدی تنها به دلیل پایبندی به آزادی بیان صورت گرفته است. موضوعی که معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هم برآن اذعان دارد.در سالی که این نمایشگاه شعار خود را آزادی بیان گذاشت معاون فرهنگی در اعتراض به حضور سلمان رشدی گفت : ما حضور سلمان رشدی در این نمایشگاه را ناقض این شعار میدانیم و مصداق توهین به مقدسات یک ملت به حساب میآوریم. درجواب این اعتراض بی بی سی فارسی به نقل از رئیس نمایشگاه کتاب فرانکفورت تیتر زد: «آزادی بیان قابل مذاکره نیست.» اما سیاست جانبدارانه این روزهای این رویداد ادبی نشان می دهد که آزادی بیان قابل مذاکره هست به شرط آن که طرف معامله را خودشان انتخاب کنند!
«عبد الباری عطوان» سردبیر روزنامه رأی الیوم معتقد است:« آزادی بیان برای آنها ساخته شده است نه ما و با برخی از سیاستها و مواضع آنها، به ویژه ماهیت نژادپرستانه، تطبیق دارد و متاسفانه دیگر در مورد ما به عنوان عرب و مسلمان، چه مهاجر و چه به عنوان کسانی که جهان عرب و اسلام هستیم، خصوصاً وقتی صحبت از آرمانهای عادلانه ما و به ویژه فلسطین به میان میآید، تطبیق ندارد. در سایه غیاب هرگونه تحرک عربی و اسلامی برای مقابله با این سوءاستفادهها پس از گسترش دامنه عادیسازی موسوم به توافقنامههای ابراهیم، دولت اشغالگر اسرائیل و لابیهای آن نقش عمدهای در این زمینه ایفا کردند».
پارادوکسهای آزادیبیان به سبک غرب!
عطوان با اشاره به پارادوکسهای آزادیبیان به سبک غرب، نوشت: «ما میتوانیم از آمریکا، چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا و سیاستها و تاریخشان انتقاد کنیم اما نمیتوانیم در جهان غرب از جنایات اسرائیل در حق کودکان فلسطینی و نابودی منازلشان، اعدامهای روزانه مردان جوان غیرمسلح در خیابانهای کرانه باختری اشغالی انتقاد کنیم. دلیل آن ساده است و آن وجود قوانینی است که این انتقاد را یهودستیزانه میداند.
بر اساس همین پارادوکس، امروز مدعیترین نمایشگاه کتاب، از حضور نویسنده زن فلسطینی در این رویداد جلوگیری می کند تا ثابت کند دنیای امروز، خود را بر اصولی بنا کرده که سست است و روزی فرو می نشیند و آن دور نیست.