به گزارش گروه سیاسی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یکی از چهرههای ادواری مجلس شورای اسلامی که سابقه وزارت بهداشت دولت اصلاحات را در کارنامه خود دارد، تحلیل متفاوتی از فضای چند ماه مانده به انتخابات را دارد، نماینده مردم آذربایجان شرقی در گفتگویی میگوید "جامعه ما الآن نه اصلاحات است و نه اصولگرا!" و نقد کارنامه مجلس یازدهم میگوید: " مشکل ما در این مجلس این است که مدام داریم قانون مینویسیم! من سؤالم این است که چرا قانون اجرا نمیکنید؟" او در این گفتگویی به موضوعات دیگری نیز اشاره کرده است؛ گفتگوی «مسعود پزشکیان» با فصلنامه «دانشجویان مستقل» را در ادامه میخوانید:
مهمترین اهداف و برنامههای جبهه اصلاحات برای انتخابات پیشرو چیست؟
من به آن صورت اصلاحطلب نیستم و در کنشهای این جناح مشارکت ندارم! ما در همان کمیسیونی که هستیم برنامههای خود را آوردهایم: پوشش همگانی، کاهش هزینهها از جیب مردم(همان بحثی که مقام معظم رهبری فرمودند که مردم روی تخت بیمارستان دغدغهای جز بیماری نداشته باشند)، کالا نبودن سلامت و بازاری نشدن آن و .... مثلاً همین بیمههای تکمیلی که درست کردهاند، در دنیا بیمه تکمیلی بیمهای است که بیمه پایه نمیتواند آن را پوشش دهد، اما بیمه تکمیلی ما همان بیمه پایه است با تعرفه چند برابر دولت و مجلس رفتهاند قرارداد بستهاند و این کارشان منطقی نیست.
در رابطه با مکانیسمهای پرداخت هم ما اعتقاد داریم مصوبات مجلس در چندسال گذشته به اسم برابرسازی گذاشته غیرعادلانه است و به لحاظ قرآنی نمیشود به کسی که کمتر و بیشتر کار میکند برابر پول داد. قیمت و ارزش و زمان کار با کار فرق میکند. بنابراین از نظر من نه علمی است و نه شرعی و نتیجهاش فرار مغزها و عدم کار در بیمارستانها و فشار به محرومین است.
نتیجه انتخابات از نظر شما به نفع اصلاحات خواهد بود یا اصولگرایان؟
مشکل جامعه ما الآن نه اصلاحات است و نه اصولگرا! شما اگر کف جامعه را ببینید مردم از وعدههایی که همه ما دادهایم ناامید و دلچرکین شدهاند. مردم مشکلات زیادی دارند؛ معیشت، زندگی، آزادی و ... . اگر شورای نگهبان هم در رابطه با تأییدها از سلایق و جناحهای مختلف غفلت کند مشارکت خیلی پایین خواهد آمد.
با توجه به اهمیت مشارکت، اگر در دوگانه پیروزی در انتخابات یا افزایش مشارکت با وجود شکست در انتخابات قرار بگیرید کدام را ترجیح میدهید؟
من اعتقادم این است که افزایش مشارکت خیلی مهمتر است. من آمدن یا نیامدن به مجلس را پیروزی نمیدانم. بروم طبابت کنم هم پول بیشتری در میآورم و هم دردسر کمتری دارم. اینکه میآیم و درگیر این مسائل و دردسرها میشوم برای مردم و احساس تکلیفی است که میکنم. اگر ما به صحنه میآییم به خاطر همین افزایش مشارکت است و اینکه ممکن است افرادی به خاطر ما مشارکت کنند. اینکه میگویم گروهها و سلایق مختلف بیایند برای همین است که افزایش مشارکت اتفاق بیفتد. من باید طوری رفتار کنم که جمعیتی که به من رأی میدهد نسبت به افکار و عملکرد و تطابق عمل و حرف من صداقت ببیند.
ارزیابی شما از عملکرد مجلس یازدهم چیست؟
مشکل ما در این مجلس این است که مدام داریم قانون مینویسیم! من سؤالم این است که چرا قانون اجرا نمیکنید؟ اگر قرار است ما پشت سر هم قانون بنویسیم و نظارت نکنیم که چرا قانون اجرا نمیشود مثل آنهایی میشویم که نشستند و گفتند و برخاستند. ما بهتر است یک حرف بزنیم و اجرا بکنیم تا اینکه هزاران حرف بزنیم و اجرا نکنیم. مثل همین قانون برنامهای که الآن سه شیفته روی آن کار میکنند و فکر هم میکنند که انقلابی عمل میکنند. حرفهایی که به عنوان قانون میزنیم باید محکم باشد.
در قرآن میگوید کلمه طیبه ریشهاش در زمین است و شاخ و برگش در هوا، ولی کلمه خبیثه کلاً روی هواست و پایگاهی ندارد. بعد خداوند میفرماید مؤمنان با قول ثابت در دنیا و آخرت پشتیبانی میشوند نه با حرف عوض کردن و روی هوا حرف زدن. مردم هم نمیدانند با مایی که هر روز یک حرف میزنیم چه کنند!
برنامه اول، دوم، سوم،چهارم، پنجم، ششم همینطور قانون مینویسیم بعد میبینیم ۲۵ درصد اجرا شده، بعد دوباره قانون مینویسیم! خب آنی که اجرا نشد مشکلش کجا بود؟ چرا اجرا نشد؟ میدانیم؟ این رفتار ما در قانونگذاری علمی و منطقی نیست. اقشار مردم نمیدانند چه باید بکنند و از آیندهشان بیاعتمادند. در قرآن میگوید مثل آنهایی نباشید که پیمانی میبندند و با شکست آن باعث تزلزل میشوند.
مصاحبه از حسین احسانیزاده