به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ یادداشت از مهدی بختیاری*/// در جریان حمله تروریستی -بامداد دیروز - جمعه به مقر مرزبانان انتظامی، ۱۱ نفر به شهادت رسیدند. این چندمین بار است با حمله اشرار مسلح و گروهک‌های تروریست که عمدتاً در خارج از مرزهای کشورمان - پاکستان - مستقر هستند، تعدادی از سربازان و افسران مرزبانی را از دست می‌دهیم. مرزهای جنوب شرق کشور سالیان سال یکی از پرحاشیه‌ترین مرزها بوده که ناامنی‌های زیادی بویژه در سال‌های اخیر را در آن شاهد بودیم. شکل‌گیری گروهک‌های تروریست و اقدامات آنها به حدی بوده که ناامنی به داخل شهرهای مرزی کشیده شد و تعداد زیادی از هموطنان‌مان در عملیات‌های تروریستی این گروهک‌ها به شهادت رسیدند تا اینکه در یک اقدام تقویتی، تصمیم بر این شد بخش‌هایی از مرزهای کشور - نظیر قسمت‌هایی از جنوب شرق و شمال غرب - به سپاه پاسداران واگذار شود.
در طول ۲ دهه اخیر، اقدامات فراوانی برای بالا بردن ضریب امنیت در این مناطق صورت گرفت که مهم‌ترین آنها مردمی‌سازی امنیت با به‌کارگیری افراد بومی و راه‌اندازی مراکز اقتصادی برای بالا بردن سطح رفاه منطقه بود که به تبع آن، ضریب ناامنی نیز کمتر شد. به نظر می‌رسد اگرچه سطح و شکل این ناامنی‌ها در سال‌های اخیر تغییر کرده و مناطق عمق و شهرها از امنیت بهتری برخوردار شدند اما همچنان به اقدامات بیشتری برای از بین بردن کامل اتفاقاتی نظیر آنچه اخیرا رخ داد، نیازمندیم که به برخی از آنها اشاره خواهد شد.
تقویت یگان‌های مستقر در مرز
نیروهای مسلح کشورمان در سال‌های اخیر دستاوردهای زیادی در عرصه طراحی و ساخت تجهیزات داشتند که بسیاری از آنها با امور مرزبانی ارتباط مستقیم دارد. خودروهای «امرپ» که یکی از مهم‌ترین کارکردهایش، استفاده در مناطق مرزبانی برای حفاظت بیشتر از جان نیروهاست، بالاخره بعد از مدت‌ها اخیرا در تعداد محدودی تحویل این یگان‌ها شده است که این میزان باید بیشتر شود. تقویت استحکامات مرزبانی و تجهیز بیشتر آنها به تسلیحات به‌روز و مناسب جهت مقابله با گروهک‌های مسلح و به‌کارگیری سامانه‌های جدید نظیر پهپاد برای رصد دائم و البته به‌کارگیری آنها در عملیات‌های رزمی، طبیعتا موجب افزایش ضریب امنیت جانی نیروها خواهد شد. این تقویت باید به شکل اساسی و در تمام شئون ساختاری صورت بگیرد و به نظر می‌رسد یگان‌های مرزبانی باید در اولویت قرار داشته باشند.
افزایش رفاه منطقه
همانطور که گفته شد، یکی از مهم‌ترین اقدامات سال‌های گذشته، توجه بیشتر به وضعیت زندگی مردم ساکن در این مناطق بوده است که عمدتا از مشکلات عدیده اقتصادی نظیر بیکاری رنج می‌برند و این وضعیت بستر مناسبی برای فعالیت گروهک‌های تروریست فراهم می‌کند.
برخورد سخت با عوامل ناامنی در خارج از مرزها
بسیاری از گروهک‌های تروریست عمل‌کننده در جنوب شرق، در پاکستان مستقر هستند و رایزنی‌های مداوم در طول این چند سال با دولت پاکستان نیز ظاهرا ثمربخش نبوده است. بنابراین نیاز است همان سیاستی که در قبال گروهک‌های ناامن‌کننده در شمال غرب - مستقر در اقلیم کردستان عراق - صورت گرفت، در جنوب شرق هم اعمال شود. تجربه برخورد با تروریست‌ها در شمال غرب و به‌کارگیری سیاست مشت آهنین در قبال آنها، بخش زیادی از ناامنی‌ها را از بین برد، هرچند برای کمتر کردن آن همچنان باید سختگیری بر این گروهک‌ها در خارج از مرزها را بیشتر کرد. به نظر می‌رسد این ۳ راهکار ـ که ۲ مورد اول و سوم آن نیازمند فوریت و اولویت است ـ می‌تواند جلوی اتفاقات تلخ مشابه را در آینده تا حد زیادی بگیرد.
*روزنامه نگار
