به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از فارس، مرد جوان فلسطینی به نام احمد عطالله در یکی از خیابان‌های شهر رفح در جنوب نوار غزه به دستفروشی قهوه و نوشیدنی‌های گرم روی آورده تا بتواند گوشه‌ای از معاش خانواده خود را پس از آوارگی از شمال غزه تامین کند.
تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر تاکنون به آوارگی بیش از یک میلیون و 800 هزار نفر منجر شده است که در نتیجه آن اکثر قریب به اتفاق سرپرستان خانوار شغل و درآمد خود را از دست داده‌اند.
در هفته‌های گذشته با توجه به عملیات نظامی زمینی رژیم صهیونیستی و گسترش آن در شمال نوار غزه موج آوارگی فلسطینی‌ها به سمت شهرهای رفح و مرکز نوار غزه شدت گرفته بخصوص که رژیم صهیونیستی در راستای اجرای سیاست زمین سوخته در شمال نوار غزه مراکز اسکان آوارگان، بیمارستان‌ها و مجتمع‌های مسکونی بیشتری را هدف بمباران قرار داده است.
بر اساس گزارش‌های رسمی قبل از شروع جنگ، نرخ بیکاری در غزه به مرز 50 درصد نزدیک شده بود در حالی که این نرخ در بین جوانان به 60 درصد و در میان زنان به 80 درصد افزایش یافته بود؛ اکثریت جمعیت غزه هم که حرفهای داشتند نرخ پایینی از دستمزد روزانه را دریافت می‌کردند که برخی از آنها از 20 شکل هم تجاوز نمی‌کرد. (یک دلار آمریکا 3.65 شکل اسرائیل است)
از زمان تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی به غزه، مردم غزه و آوارگان به شکل صمیمانه‌تر از قبل در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند به نحوی که بسیاری از خانواده‌ها در مسکن، غذا یا کمک‌هایی که از سوی طرف‌های بین المللی بین آنها توزیع می‌شود شریک یکدیگر می‌شوند و این حس همیاری در بین آوارگان فلسطینی هم که سرپناهی ندارند، قابل درک است.
ده‌ها هزار نفر از هفتم اکتبر گذشته در نتیجه تجاوز رژیم صهیونیستی که منجر به تشدید فقر و ناامنی غذایی در میان فلسطینی‌ها به‌ویژه آوارگان شد، کار روزانه خود را از دست داده‌اند آن هم در شرایطی که با تشدید محاصره و بسته شدن گذرگاه‌ها کمک‌های بشردوستانه به شکل قطره چکانی وارد می‌شود و کفاف نیم وعده غذایی آنها را هم در روز نمی‌دهد.
بر اساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر اروپا-مدیترانه، بیش از ۷۱ درصد از نمونه مطالعه‌ای که در نوار غزه انجام شد، گزارش دادند که با توجه به استفاده اسرائیل از گرسنگی به عنوان سلاحی برای مجازات غیرنظامیان فلسطینی، از سطح شدید گرسنگی رنج می‌برند؛ علاوه بر این که 98 درصد با مصرف ناکافی مواد غذایی مواجه هستند.
در همین حال، احمد عطالله، یک فروشنده نوشیدنی‌های گرم در رفح می‌گوید که پس از از دست دادن شغل قبلی خود در یک مؤسسه تجاری به دلیل جنگ اسرائیل در نوار غزه و ادامه آن برای سومین ماه متوالی که باعث تمام شدن پس انداز نقدی آن شده، به دستفروشی روی آورده است.
عطالله می‌گوید که اواخر اکتبر گذشته به همراه خانواده هفت نفره خود از بمباران‌های شمال غزه به مرکز نوار غزه آواره شده است، اما در همان جا هم خانواده‌اش گرسنه بودند و برای تامین نیازهای اولیه غذایی خانواده خود مجبور به آوارگی مجدد و کوچ به سمت رفح در جنوب نوار غزه شده تا در آنجا بتواند با دستفروشی تا حدی امرار معاش کند.
وی می‌گوید با توجه به گرانی و افزایش قیمت سبزیجات، آرد، شکر و سایر کالاهای اساسی مورد نیاز خانواده، کل پولی که با فروش قهوه و نوشیدنی‌های گرم پس انداز می‌شود، برای رفع نیازهای خانواده‌اش کافی نیست.
به گفته عطا‌الله با توجه به ادامه جنگ و نبود هیچ چشم اندازی برای پایان آن فرصت‌های شغلی برای مردم بسیار محدود شده و دستفروشی و تجارت هم با توجه به کمبود شدید کالاهای موجود در بازارها برای همه کسانی که شغلشان را از دست دادند امکان پذیر نیست بخصوص که نیاز به بیش‌ترین مقدار نقدینگی و سپرده مالی هم دارد.
مصطفی ابوالنجا، دیگر جوان فلسطینی است که یک گاری برای خود دست و پا کرده و با توجه به استقبال مردم از غذاهای آماده ارزان قیمت فلافل فروشی می‌کند، بخصوص که فلافل همیشه فست فود غالب و محبوب بین اهالی غزه بوده است.
ابوالنجا می‌گوید: واقعیت زندگی بسیار دشوار و سخت شده و مردم در سایه کمبود کمک‌های نهادهای بین المللی در تهیه کالا و غذا مشکل زیادی دارند. او می‌گوید که یک دانشجو است که قبلاً هرگز کار نمی‌کرده و حالا برای کمک به خانواده مجبور به انجام این کار شده است.
به گفته ابوالنجا قیمت بسیاری از اجناس بیش از گذشته افزایش و تورم داشته است و دشواری در دسترس بودن آنها موجب افزایش همیاری و نوع دوستی در بین مردم شده است، اما مشکلات فراوانی که آوارگان با آن مواجه هستند بیکار ماندن در شرایط نامعلوم بودن آینده جنگ را غیرممکن کرده است.
محمد ابوجیاب، کارشناس امور اقتصادی، شرایط اقتصادی مردم غزه را با توجه به نرخ بالای ناامنی غذایی و وضعیتی که در نتیجه تجاوز نظامی مداوم اسرائیل علیه غزه و تخریب زیرساخت‌ها به آن دست یافته و عدم ورود کامیون ها به نوار غزه بسیار دشوار توصیف کردو
وی می‌گوید: کسانی که از نزدیک نظاره گر اوضاع غزه نیستند می توانند پیش بینی کنند که وضعیت معیشتی مردم غزه به چه شکل است در حالی که قبل از جنگ هم نرخ بیکاری از 50 درصد تجاوز می کرد و 80 درصد ساکنان آن به کمک های غذایی که به این منطقه وارد می شد متکی بودند و حالا با به دلیل جنگ اسرائیل در نوار غزه، این نرخ ها به سطوح بی سابقه ای رسیده است.
رژیم صهیونیستی در هفته‌های اخیر با ناکامی در به شکست کشاندن مقاومت فلسطینیان در داخل نوار غزه به سلاح جدیدی یعنی گرسنگی دادن آنها متوسل شده است، زیرا بیش از ۷۰ روز بمباران بی وقفه خانه‌های آنها و برجای گذاشتن بیش از ۱۹ هزار شهید و ۵۰ هزار زخمی دستاوردی برای این رژیم رقم نزد و چیزی به نام ترس از مرگ، فلسطینیان را مجبور به ترک سرزمین خود نکرد.
تقریباً روزانه ۸۰ کامیون حامل کمک‌های بشردوستانه و ۶۹ هزار لیتر سوخت از مصر وارد غزه می‌شوند که این میزان بسیار کمتر از میانگین تخمینی روزانه ۱۷۰ کامیون و ۱۱۰ هزار لیتر سوخت است که در طول آتش بس هفت روزه اخیر وارد غزه شده است، در حالی که قبل از ۷ اکتبر، روزانه ۵۰۰ کامیون در روزهای کاری هر هفته وارد غزه می‌شد.
سازمان ملل می‌گوید که تهیه نان در جنوب نوار غزه هم دشوار شده است. زیرا تنها آسیاب آرد در نوار غزه به دلیل کمبود برق و سوخت دیگر کار نمی‌کند. قیمت یک کیسه آرد (۵۰ کیلوگرم) از ۴۰ به حداقل ۱۵۰ شکل افزایش یافته است، این در حالی که چندین کامیون آرد و دیگر کمک‌های بشردوستانه در مرز مصر با نوار غزه اجازه ورود به این منطقه را پیدا نمی‌کنند.
رژیم صهیونیستی روز گذشته پنجشنبه، بسام غبن، رئیس گذرگاه کرم ابوسالم را در بمباران گذرگاه به همراه سه نفر از کارمندان پلیس مرزی فلسطین به شهادت رساند؛ رژیم صهیونیستی با بمباران پیرامون گذرگاه رفح در مرز با مصر نیز دو فلسطینی را به شهادت رساند.
این گذرگاه تا قبل از تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی دریچه ورود کمک‌های بشردوستانه به نوار غزه بوده و روزانه 500 کامیون حامل کمک‌ها از این گذرگاه وارد غزه می شد اما از زمان تجاوز نظامی رژیم صهیونیستی این گذرگاه بسته شده و دیگر هرگز باز نشده است.
اشغالگران صهیونیست دیروز با تشدید حملات خود به شهر خان یونس در جنوب نوار غزه شهروندان فلسطینی را وادار به آوارگی از آنجا به سمت جنوبی‌ترین نقاط در نوار غزه کردند.
