به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»، «هدف از خروج حجم قابل توجهی از نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی از نوار غزه، بازگشت آنها به کار و کمک به احیای اقتصاد اسرائیل است»، این را روزنامه تایمز اسرائیل در روز دوشنبه گزارش داده است.
ارتش رژیم صهیونیستی پس از گذشت بیش از دو ماه از عملیات زمینی در نوار غزه در حالی که هنوز به هیچ کدام از اهداف مد نظر خود در مقابله با مقاومت فلسطین دست نیافته است، تصمیم گرفت تعدادی از تیپ‌های رزمی خود در غزه را به مرخصی بفرستد.
رادیو ارتش اسرائیل شامگاه یکشنبه گذشته اعلام کرد که ارتش تصمیم گرفته است پنج تیپ رزمی فعال در نوار غزه را مرخص کند. تیپ احتیاط ۵۵۱ و ۱۴ و سه تیپ آموزشی، پنج تیپ مذکور هستند.
به گفته کارشناسان نظامی، هم‌اکنون ارتش رژیم صهیونیستی حدود ۱۷ تیپ فعال در نوار غزه دارد که مجموع چنین عددی بیش از ۱۰۰ هزار نیرو می‌شود.
دانیل هاگاری، سخنگوی ارتش رژیم صهیونیستی نیز عقب‌نشینی شماری از تیپ‌های ارتش این رژیم از نوار غزه را در راستای یک فرآیند مدیریت هوشمند نیروها در غزه دانسته و گفته است: ارتش به سربازان ذخیره اجازه می‌دهد تا به خانه‌های خود بازگردند و به احیای اقتصاد کمک کنند.
اما آیا این مدیریت هوشمند نیروها از سوی ارتش رژیم صهیونیستی بود که نیروهایش را در غزه کم کرده یا خسارات اقتصادی هنگفتی که اقتصاد این رژیم از فراخوان ۳۰۰ هزار نفر از بازار کار به ارتش برای جنگ علیه غزه متحمل شده بود؟.
طرح مالی هزینه‌بردار اسرائیل برای نیروهای ذخیره
به گزارش روزنامه اقتصادی اسراییلی «گلوبز»، تصمیم ارتش رژیم صهیونیستی برای به مرخصی فرستادن جمع قابل توجهی از نیروهایش تنها چند روز پس از آن اتخاذ شده که وزیر دارایی و وزیر جنگ این رژیم طرحی را برای کمک مالی به نیروهای ذخیره ارتش با هزینه سالانه نه میلیارد شکل(۲.۵ میلیارد دلار) ارائه کردند در حالی که کابینه نتانیاهو هنوز منابع شفافی برای بودجه سال ۲۰۲۴ ارائه نکرده و درخواست‌ها برای حذف مخارج اضافی از جمله منحل کردن چندین وزارتخانه به منظور تامین هزینه‌های جنگ مطرح است.
رژیم صهیونیستی بین ۳۰۰ تا ۳۶۰ هزار نفر را به عنوان نیروی ذخیره به جنگ فرستاده است که طبق منابع صهیونیستی طرح مشترک وزیران دارایی و جنگ رژیم صهیونیستی درباره کمک مالی به نیروهای ذخیره اسرائیل مشمول بندهایی است که در ادامه آمده است:
نخست، کمکهای مالی مستمر ماهانه ۱۴۰۰ شکل (۳۸۸.۶ دلار) برای سربازان رزمی، دوم کمکهای مالی مستمر ماهانه ۸۰۰ شکل (۲۲۲ دلار) برای نیروهای غیر رزمی، سوم، ۱۳۳ شکل (۳۶.۹۲ دلار) در روز برای کسانی که بیش از ۶۰ روز خدمت می‌کنند، چهارم پرداخت هزینه‌ای به خانواده نیروهای ذخیره برای کمک به پرداخت مالیات شهرداری و پنجم با عنوان سایر هزینه ها به مبلغ ۲۵۰۰ شکل (۶۹۴ دلار) برای سربازان رزمی که بیش از ۴۵ روز خدمت می‌کنند.
اسموتریچ در این طرح گفته که صاحبان مشاغلی که در جمع نیروهای ذخیره حاضر شده‌اند غرامت بیشتری دریافت خواهند کرد و کمکهای بلاعوضی را دریافت می‌کنند که معادل آن چیزی است که ساکنان شهرک‌های تخلیه شده غزه می‌گیرند؛ به علاوه اینکه غرامت کامل برای زیانی که از حضور خود در جمع نیروهای ذخیره و ترک شغل خود متحمل می‌شوند نیز دریافت می‌کنند که البته این غرامت به اندازه شش ماه بیشتر از مدت حضورشان در جنگ است تا به بهبود وضعیت مالی ضربه خورده شرکت‌های آنها کمک شود.
اسموتریچ افزود که یک میلیارد شکل هم به صندوق وام تضمین شده کابینه برای کارگران خوداشتغال تخصیص خواهد یافت.
این طرح همچنین شامل موارد دیگری نظیر کمک به خانواده‌های سربازان است به طوری که وزرای دارایی و جنگ اسرائیل وعده داده‌اند که کمک مالی ماهیانه ۲۵۰۰ شکل (۶۹۴ دلار) برای نیروهای رزمی و ۱۵۰۰ شکل (۴۱۶.۴ دلار) برای غیررزمی‌هایی که کودکان تا سن ۱۴ سال دارند، اعطا می‌شود.
اسرائیل همچنین وعده داده که یک کوپن به ارزش بین ۱۵۰۰ شکل (۴۱۶.۴ دلار) تا ۴۵۰۰ شل (۱۴۴۹.۱ دلار) برای تعطیلات خانوادگی و نظیر آن به همسر سربازان ذخیره اعطا می‌کند و تمدید مرخصی زایمان از طریق صندوق غرامت برای مشمولان ذخیره و خانواده آنها نیز از جمله دیگر وعده‌های هزینه برداری است که جنگ غزه به رژیم صهیونیستی تحمیل کرده است.
فشار اقتصادی بر اسرائیل به مثابه بن‌بست بی سابقه
احمد البهنسی، کارشناس امور رژیم صهیونیستی توصیف عاموس هرئیل، نویسنده روزنامه عبری زبان هاآرتص را تکرار کرد و گفت بن بستی که اسرائیل در نتیجه هزینه‌های اقتصادی جنگ در آن گرفتار آمده دشوار و بی سابقه است.
به تعبیر وی اگرچه اقتصاد اسرائیل یکی از موفق‌ترین اقتصادهای منطقه بود اما حالا دیگر نمی‌تواند یک جنگ طولانی را تحمل کند، زیرا جمعیت اسرائیل کم است (حدود ۹.۸ میلیون نفر) و از نظر جغرافیایی هم کوچک است و منابع محدودی دارد و اقتصاد آن با تکیه به جذب سرمایه گذار و سرمایه‌هاست که آن هم در سایه جنگ به مخاطره افتاده است.
البهنسی در مورد نشانه‌ها از بحران اقتصادی رژیم صهیونیستی گفت: فشار بنی گانتز، عضو کابینه جنگ اسرائیل برای حذف بخشی از وجوهی از بودجه که به ائتلاف احزاب تشکیل دهنده کابینه تخصیص داده می‌شود و تخصیص این وجوه به عنوان هزینه‌های جنگ در غزه به معنای درگیری در داخل محافل اسرائیلی برای تغییر ساختار هزینه‌هاست.
اختلافات مالی
البهنسی به اختلافات مالی در کابینه اسرائیل اشاره کرد و گفت: بزالل اسموتریچ، وزیر دارایی راست افراطی به بهای جنگ ارتش در غزه، منابع بیشتری را به صهیونیست‌های افراطی و برنامه‌های دینی آنها اختصاص داده است.
به گفته این کارشناس، بخش‌های بزرگی از جامعه اسرائیل، صهیونیست‌های افراط گرا را باری بر دوش جامعه می‌دانند، زیرا نه به استخدام ارتش در می آیند و نه کمک قابل توجهی به اقتصاد اسرائیل می‌کنند علاوه بر اینکه با کمکهای اقتصادی کابینه هم زندگی می‌کنند.
البهنسی با بیان اینکه شهروندان اسرائیلی حتی در زمان جنگ منافع اقتصادی خود را در اولویت قرار می‌دهند، گفت رئیس ستاد ارتش اسرائیل ژنرال دان هالوتز در جریان جنگ دوم لبنان در سال ۲۰۰۶، تمام سهام خود را در بازار بورس فروخت و پس از حمله مطبوعات اسرائیلی به او و پرسیدن اینکه او یک جنگجو بود یا یک اقتصاددان، پاسخ داد که شهروند اسرائیلی است که به دنبال سود است.
هزینه‌های سرسام آور با افزایش نرخ بیکاری و هزینه فراخوان سربازان ذخیره برای بازار کار
برآوردها از هزینه نظامی فراخوان سربازان ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی متفاوت بوده است، به طوری که سازمان رادیو تلویزیون رژیم صهیونیستی در نوامبر گذشته اعلام کرد که هزینه مستقیم حقوق سربازان حدود پنج میلیارد شل معادل ۱.۳۸ میلیارد دلار است علاوه بر اینکه هزینه نبود آنها در سر کارشان هم حدود ۱.۶ میلیارد شیکل (۴۴۴.۱۲ میلیون دلار) تخمین زده می‌شود.
برآوردهای اولیه وزارت دارایی رژیم صهیونیستی نشان داد که هزینه نیروهای ذخیره در ارتش این رژیم از زمان آغاز عملیات طوفان الاقصی در هفتم اکتبر تا پایان نوامبر گذشته بالغ بر ۲۰ میلیارد شکل (۵.۵۵ میلیارد دلار) بوده است. علاوه بر ضرر و زیان مستقیمی که به اقتصاد و بازار کار اسرائیل وارد می شود که شاهد نرخ بالای بیکاری است.
به نوشته روزنامه اقتصادی مارکر، هزینه جذب نیروهای ذخیره -که توسط وزارت دارایی اسرائیل دو میلیارد شکل در هفته تخمین زده می‌شود بسیار بیشتر از برآورد بانک مرکزی اسرائیل است که نشان می‌دهد هزینه از دست دادن روز کاری در نتیجه بسیج نیروهای ذخیره حدود ۵۰۰ میلیون شکل (۱۳۸ میلیون دلار) در هفته برآورد می‌شود.
وزارت دارایی رژیم صهیونیستی هزینه مستقیم هر روز یکصد هزار سرباز ذخیره (پرداخت دستمزد به نیروهای ذخیره، تجهیزات، غذا و غیره) را ۷۰ میلیون شکل (۱۹.۴۳ میلیون دلار) برآورد کرده است.
با این حال، روزنامه مارکر به نقل از مراو آرلوزوروف، تحلیلگر مسائل اقتصادی، می‌گوید که با فرض وجود ۲۰۰ هزار سرباز ذخیره، هزینه مستقیم آنها به ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون شکل در روز (۴۱.۶۳ میلیون دلار تا ۵۵.۵ میلیون دلار) بالغ می‌شود که علاوه بر خسارت وارده به اقتصاد ناشی از غیبت آنها از بازار کار است در حالی که متوسط دستمزد ماهانه ۱۲۰۰۰ شکل (۳۳۳۰ دلار) است.
بالا رفتن نرخ بیکاری
در نتیجه شرایط اقتصادی رژیم صهیونیستی، نرخ بیکاری به طرز بی سابقه‌ای افزایش یافته، زیرا بر اساس گزارش اداره کار وابسته به شرکت بیمه اسرائیل، تعداد متقاضیان کار در نوامبر گذشته به ۳۳۲۰۰۰ نفر رسیده که نسبت به اکتبر ۴۷ درصد افزایش داشته است.
ناتانیل گومز، خبرنگار روزنامه اقتصادی مارکر تاکید کرد که بازار کار اسرائیل وارد وضعیت اضطراری شده است، زیرا وی تاکید کرد که جوانان برای جستجوی کار و یا دریافت مزایای بیکاری به دفاتر کاریابی هجوم می آورند.
وال استریت ژورنال آمریکایی هم اعلام کرد که حدود ۲۰٪ از نیروی کار اسرائیلی از زمان طوفان الاقصی از بازار کار خارج شدند . از زمان شروع جنگ تا ۲۴ دسامبر، ۱۹۱ هزار و ۶۶۶ نفر در سرزمین‌های اشغالی درخواست دریافت مزایای بیکاری داده بودند
