به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: حسن روحانی، در دیدار با هیئت اجرائی خانه کارگر گفت: جبران سردی فضای انتخابات به آسانی امکان‌پذیر نیست. این شرایط دلایلی دارد که از سال ۹۸ آغاز شده است. مردم باید امیدوار شوند که با شرکت در انتخابات تحول ایجاد می‌شود. اگر در حوزه‌های انتخابیه در مجلس رقابتی ایجاد شود و لیست‌های رقیب وجود داشته باشد، می‌توان مردم را به حضور در صحنه ترغیب و آن‌ها را قانع کرد که آثار شرکت یا عدم شرکت در انتخابات چیست. روحانی اظهار داشت: مهم است چه مجلسی با چه ترکیبی تشکیل شود. یک مجلس با تصویب برجام موجب رشد اقتصادی و رفاه مردم شد و یک مجلس با مصوبه آذر ۹۹ راه برجام را سد کرد وگرنه برجام در اسفند ۹۹ اجرائی می‌شد. این فرق دو مجلس است. یکی از برجام پشتیبانی می‌کند و دیگری مانع اجرای برجام می‌شود.
وی با بیان اینکه این فرق را بین دولت‌ها هم می‌بینید، افزود: دولت یازدهم ظرف دو سال تورم را تک‌رقمی کرد و دو سال و نیم تک‌رقمی نگه داشت؛ یک دولت هم بعد از دو سال از تورم ۴۰ درصدی خارج نشده است. پس انتخاب مجلس و دولت در زندگی مردم و منافع ملی تأثیرگذار است.
وی با تکرار پیشنهاد خود برای حمایت از کاندیداهایی که به وضع موجود معترض هستند، بیان کرد: اگر در مجلس، ۳۰ یا ۴۰ نماینده داشته باشیم که بتوانند حرف مردم را بزنند بهتر از این است که کسی نداشته باشیم. در خبرگان اگر ۱۰ نفر داشته باشیم که حرف مردم را بزنند بهتر از اینست که هیچ کسی نداشته باشیم.
روحانی گفت: مسئله هسته‌ای هم از سال ۸۱ در صحنه سیاسی شروع و در سال ۸۲ در شورای حکام آژانس مطرح شد. در سال ۸۲ نظر مقام معظم رهبری و رئیس‌جمهور این بود که بنده مسئول پرونده هسته‌ای شوم. دلیلش این بود که در سال ۸۲ تا مرز ارسال پرونده ایران به شورای امنیت و جنگ پیش رفتیم. حدود ۲۱ سال است که گرفتار مسئله هسته‌ای هستیم. البته در موضوع برجام زحمت فراوانی کشیده شد تا تحریم‌های هسته‌ای برداشته شد اما بعد از دو سال دیوانه‌ای مانند ترامپ در آمریکا آمد و با تحریک اسرائیل و عربستان از برجام خارج شد و اگر ما هم متقابلاً از برجام خارج می‌شدیم همان روز تمام قطعنامه‌های شورای امنیت برمی‌گشت. من بار آن را شخصاً بر دوش گرفتم و به جای اینکه بگوییم از برجام خارج می‌شویم چند هفته مهلت دادیم و نگذاشتیم قطعنامه‌های شورای امنیت برگردد. همین برجام نیمه‌جان دو کار مهم انجام داد، در ۲۰۲۰ تحریم تسلیحاتی و امسال تحریم موشکی را برداشت.
درباره سخنان آقای روحانی گفتنی است؛ اولا عملکرد دولت وی به عنوان رکورد دار سوء مدیریت تاثیر بیشتری را در دلزدگی مردم داشت و گرنه حامیان وی، هم در انتخابات مجلس در سال ۱۳۹۸ و هم در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ حضور پررنگی داشتند اما با ناکامی مطلق مواجه شدند. چنان که سه فهرست مدعیان اعتدال و اصلاحات در انتخابات مجلس در تهران راه به جایی نبرد و مجید انصاری (اولین معاون پارلمانی و معاون حقوقی روحانی در دوره ریاست جمهوری وی) به عنوان نفر اول سه لیست مذکور در تهران ۶۹ هزار رای کسب کرد و آقای همتی رئیس بانک مرکزی روحانی، در انتخابات ریاست جمهوری بیش از ۲/۴ میلیون رای را حائز نشد. این وضعیت مقبولیت افراد منتسب به روحانی و دولت وی است.
ثانیا مردم بی‌صداقتی‌ها و پوزخندهای رئیس دولت «برجام و دیگر هیچ» نسبت به معیشت‌شان را هرگز فراموش نمی‌کنند و خود او می‌داند که مقبولیتش در پایان دولت به زیر ۶ درصد رسید. بنابراین نباید دعاوی خود را به نام مردم مطرح کند.
ثالثا آقای روحانی هشت سال سر بار مردم بوده اما عادت کرده که دائما از وضعیت تورم در دو سال اول ریاست خود حرف بزند و هرگز اشاره‌ای به تورم ۶۰ درصدی و کسری بودجه ۴۸۰ هزار میلیاردی و خزانه خالی و بدهی انباشته‌ای که در پایان دولتش به ارث گذاشت، نکند. این هم از کرامات ویژه ایشان است!
در موضوع هسته‌ای، آقای روحانی دو بار اسباب کلاهبرداری غرب شده یکی در دولت خاتمی و دوره دوم بر سر ماجرای برجام و عجیب این که در هر دو مقطع در اثر رفتار روحانی، طرف غربی امتیازات نقد گرفته و جز وعده‌های فریبنده چیزی تحویل او نداد. در موضوع برجام، دیوانه‌ای به نام ترامپ هنگامی به پایمال کردن حقوق ایران تشجیع شد که به شهادت خانم موگرینی، آقای روحانی پیشاپیش تضمین داد در صورت خروج آمریکا از توافق (و توقف تعهد برداشتن تحریم) همچنان یکطرفه به انجام تعهدات ادامه می‌دهد. این تقصیر بزرگ در پایمال شدن حقوق ایران، متوجه شخص روحانی است و نه مجلس یازدهم که با تصویب قانون اقدام متقابل، پای حقوق ایران ایستاد. حالا هم که برنامه هسته‌ای احیا شده، بر خلاف ادعای روحانی، قطعنامه‌های تحریمی شورای امنیت بر نگشته است.
