به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ درباره فیلم سینمایی «بی بدن» حرف و حدیث‌ها این روزها زیاد است. دست اندرکاران فیلم به خصوص کاظم دانشی نویسنده فیلمنامه که به نظر می‌رسد موتور محرک ساخت فیلم در دست اوست و مسؤولان برگزاری جشنواره در حال پاسخ دادن به اتهامات علیه هم هستند. در این میان وظیفه رسانه‌ها چیست؟ تنها بازتاب دادن دعوای میان دو طرف یا وارد شدن به این دعوا یا جانبداری از یکی از طرفین؟ از نظر ما وظیفه رسانه گفتن حقیقت و پای فشاری بر رعایت عدالت است. از این منظر می‌خواهیم پرونده جنجالی عدم راه یافتن فیلم «بی بدن» را بررسی کنیم.
۱. بی بدن، فیلم کامل، بی نقص یا شاهکاری نیست. در داستان پردازی و ایجاد گره در فیلمنامه ضعف دارد و در بدترین جای ممکن خودش را لو می‌دهد، برخی بازیگرانش اصلاً از پس نقش برنیامده‌اند و فیلم ایرادات دیگری هم دارد اما با هر منطق و هر معیار هنری و سینمایی که فیلم را با دیگر فیلم‌های جشنواره مقایسه کنیم، از بسیاری از فیلم‌های جشنواره یک سر و گردن بالاتر است. از این معیار اگر به ماجرا نگاه کنیم، حق فیلم، مجموعه عوامل بخصوص بازیگر نقش اول زن آن خورده شده است.
۲. ممکن است گفته شود فیلم از نظر هیأت انتخاب ارزش‌های سینمایی لازم برای پذیرش را نداشته است. این حرف اصلاً قابل قبول نیست و یکبار هم که شده هیأت انتخاب باید در برابر افکار عمومی بتواند درباره معیارهای خود بگوید، انتقادها را بشنود و پاسخ دهد. هیأت انتخاب اگر در انتخاب خود مستقل بوده است باید شجاعت دفاع از تصمیم خود را داشته باشد و بگوید چرا برخی فیلم‌های ضعیف، کشدار و فاقد ساختارهای اولیه یک اثر سینمایی منسجم را در بخش مسابقه پذیرفته است و «بی بدن» را نه. اگر هم که تصمیماتی به هیات انتخاب تحمیل شده است باید در این زمینه صادق و صریح حرف بزنند.
۳. مسؤولان جشنواره مدعی شده اند که فیلم در زمان ارسال به هیأت انتخاب کامل نبوده است. تا چهل و هشت ساعت قبل از برگزاری جشنواره با عوامل سازنده بسیاری از فیلم‌ها که صحبت می‌کردیم، فیلم‌هایشان به صورت کامل آماده نبود. اگر واقعاً در این زمینه به آیین نامه عمل شده است، رسانه‌ها هم ازاین اقدام مسؤولان جشنواره دفاع می‌کنند اما این شبهه وجود دارد که رعایت قانون به این شدت و سختگیری برای همه فیلم‌ها انجام شده است؟ رسانه‌ها از رعایت دقیق و سختگیرانه آیین نامه‌ها و قوانین دفاع می‌کنند، به شرطی که این سختگیری برای همه اعمال شود.
۴.حدود اختیارات و وظایف دبیر جشنواره کاملاً روشن است. رفع ابهام در زمینه اتفاقاً به نفع خود دبیر جشنواره است و باعث می‌شود کسی نتواند در آینده زحمات و تلاش‌های او و تیم برگزاری جشنواره را به سرنوشت یک فیلم گره بزند. واقعیت این است که بازتاب وضعیت ایجاد شده برای فیلم «بی بدن» در میان بخشی از اهالی سینما این است که شخص دبیر جشنواره در حذف این فیلم دست داشته است. این یک اتهام است که شخص دبیر جشنواره باید به آن حساس باشد و با سکوت از کنار این اتهام عبور نکند. صحبت‌های نویسنده فیلمنامه فیلم درباره تأثیرگذاری دبیر جشنواره درخصوص حذف فیلم روشن است. دبیر جشنواره باید به همین صراحت و با دلایل روشن در این زمینه حرف بزند و حرف‌های کلی زدن، تنها این شائبه را بیشتر می‌کند. با صراحت با رسانه‌ها حرف بزنید، اتفاقاً این صراحت به سود جشنواره است و تنور آن را داغ تر می‌کند.
