به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از همشهری آنلاین: دانشمندان چهار سیارک غنی از سیلیکات را با استفاده از ابزار FORCAST برای جداسازی نشانههای طیفی مادون قرمز میانی که نشاندهنده آب مولکولی روی دو سیارک است، بررسی کردند. دکتر آنیسیا آردوندو، نویسنده ارشد این مقاله در مجله علوم سیاره ای درباره این کشف می گوید: «سیارک ها، بقایای فرآیند شکل گیری سیاره ها هستند، بنابراین ترکیبات آنها بسته به جایی که در سحابی خورشیدی تشکیل شده اند متفاوت است.
توزیع آب بر روی سیارکها از اهمیت ویژهای برخوردار است، زیرا میتواند نحوه انتقال آب به زمین را روشن کند.» به گفته دانشمندان، سیارک های بی آب یا خشک نزدیک به خورشید تشکیل می شوند. درک مکان سیارک ها و ترکیبات آنها به ما می گوید که چگونه مواد در سحابی خورشیدی از زمان شکل گیری، توزیع شده و تکامل یافته اند. از آنجایی که دانشمندان مدت هاست به دنبال حیات روی سیارات دیگر هستند، وجود آب بر روی هر سیاره یا سیارک می تواند سرنخی برای پیگیری این موضوع به آنها بدهد.
آردوندو گفت: «ما یک ویژگی را شناسایی کردیم که به طور واضح به آب مولکولی در سیارکهای Iris و Massalia نسبت داده میشود. ما تحقیقات خود را بر اساس موفقیت تیمی استوار کردیم که آب مولکولی را در سطح نور خورشید ماه پیدا کرد. فکر کردیم که می توانیم از رصدخانه بازنشسته SOFIA برای یافتن این امضای طیفی در اجسام دیگر استفاده کنیم.»
سوفیا مولکول های آب را در یکی از بزرگترین دهانه ها در نیمکره جنوبی ماه شناسایی کرد. مشاهدات قبلی هم از ماه و هم سیارکها نوعی هیدروژن را شناسایی کرده بودند، اما نمیتوانستند بین آب و همبسته شیمیایی نزدیک آن یعنی هیدروکسیل تمایز قائل شوند. دانشمندان تقریباً معادل یک بطری آب ۱۲ اونسی را کشف کردند که در یک متر مکعب خاک که در سطح ماه پخش شده است و از نظر شیمیایی در مواد معدنی پیوند خورده است.
آردوندو میگوید: «بر اساس قدرت نواری ویژگیهای طیفی، فراوانی آب در سیارک با ماه روشن شده مطابقت دارد. به طور مشابه، در سیارکها، آب میتواند به مواد معدنی متصل شود و همچنین به سیلیکات جذب شود و در شیشه ضربهای سیلیکات به دام افتاده یا حل شود.»
