به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ به نقل از فارس، صنعت بازیافت، فرآیند جمع آوری و تفکیک ضایعات‌ها و بازگشت آنها به چرخه تولید است. این صنعت سبب حفظ بسیاری از منابع انرژی شده و محیط زیست را از آسیب پسماند ها حفاظت می کند.زباله ها انواع مختلفی دارند و بیشتر زباله‌های تولید شده زمان طولانی برای تجزیه نیاز دارند.
مواد قابل بازیافت در جریان های مختلف زباله دسته بندی شده و به کارخانه های بازیافت محلی یا خارج از کشور منتقل می شوند. به عنوان مثال کاغذ دسته بندی شده و به یک مرکز بازیافت فرستاده می شود، سپس آن را خرد کرده و در خمره ها خیس می کنند تا خمیر تولید شود. پس از فرآیندهای غربالگری و پالایش، خمیر کاغذ برای تولید ورق های کاغذ استفاده می شود.
ورق ها رول شده و خشک می شوند تا دوباره کاغذ درست شود. طی بازیافت، مواد دور ریختنی بعد از استفاده، مثل آهن آلات، پلاستیک، کاغذ، شیشه، مقوا و…. را دوباره مورد بهره برداری قرار داده و به مواد جدید مورد استفاده تبدیل می کنیم.
این کار از هدر رفتن مقدار زیادی مواد اولیه و خام، انرژی و سرمایه های ملی جلوگیری می کند. از مهمترین مزایای بازیافت کاغذ باید به حفظ منابع طبیعی برای نسل آینده اشاره کنیم. در واقع تمام درختان و جنگل‌های کشور یک سرمایه ملی هستند که به واسطه آنها می‌توانیم انواع محصولات کاغذی را تولید کنیم. با توجه به آمار سالانه که مبنی بر از بین رفتن چندین کیلومتر مربع جنگل در سراسر کشور گزارش می‌شود، همه ما باید دست به دست هم بدهیم تا با جمع‌آوری و بازیافت آنها، دِین خود را به نسل آینده ادا کنیم و منابع غنی را برای آنها به جا بگذاریم.
جمع‌آوری و بازیافت کاغذ سبب جلوگیری از گرم شدن کره زمین می‌شود. در واقع زمانی که زباله‌ها در زمین دفن شود مقدار زیادی گاز متان را تولید خواهند کرد. گاز متان سبب افزایش گرمای کره زمین و در نهایت از بین رفتن لایه ازون می‌شود.علاوه بر این موضوع، گاز متان تا حد زیادی امکان آتش‌سوزی در مناطق مختلف را نیز افزایش می‌دهد. قطع بی‌رویه درختان و از بین بردن جنگل‌های کشور به منظور تولید محصولات کاغذی نیز در گرم شدن کره زمین و در راستای آن افزایش احتمال بروز بلایای طبیعی تاثیر بسزایی دارد.
استفاده از ضایعات کاغذ برای بازیافت تاثیر بسزایی بر جلوگیری از آلودگی محیط زیست دارد. نباید یادمان برود که تمام جنگل‌ها ریه زمین هستند و به واسطه آنها است که هوای پاک و سالمی را تنفس می‌کنیم. در نتیجه هر چه تعداد و وسعت درختان و جنگل‌های کشور بیشتر باشد، به نسبت آلودگی محیط زیست و هوا نیز تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند و بالعکس؛ در صورتی که کاغذ‌های بازیافتی به صورت غیر اصولی در مناطق مختلف دفن شوند، آسیب‌های جبران ناپذیری را به اکوسیستم هر منطقه وارد خواهند کرد.
به زبان ساده‌تر زمانی که بیش از دفن زباله‌های کاغذی، بازیافت صورت بگیرد، به نسبت، آلاینده‌های کمتری به رودخانه‌ها و مناطق مختلف وارد خواهند شد. صرفه‌جویی ارزی نیز از دیگر پیامد‌ها و مزیت‌های مثبت بازیافت کاغذ است. در واقع به منظور تولید محصولات کاغذی کارخانه‌های مختلف هزینه‌های ارزی بسیار زیادی را صرف واردات مواد می‌کنند. این در شرایطی است که می‌توان با تکیه بر فرآیند بازیافت تا حد زیادی از خروج بیش از حد ارز از کشور جلوگیری کرد.
در صورتی که فرآیند بازیافت پیش گرفته نشود، زباله‌های بیشتری در زمین دفن می‌شوند. به همین دلیل زمین‌های زیادی به منظور دفع زباله اشغال خواهد شد و نمی‌توان برای انجام فعالیت‌های مختلف از آن استفاده کرد. در نتیجه بازیافت و استفاده از ضایعات کاغذ می‌تواند تعداد زمین‌های اشغالی برای دفع زباله‌های مختلف را تا حد زیادی کاهش دهد.
همچنین به واسطه بازیافت کاغذ، طبیعتاً کارخانه‌های بیشتری به این منظور افتتاح خواهد شد و در این راستا اشتغال زایی صورت می‌گیرد. در حال حاضر بحث اشتغال زایی از مهمترین دغدغه‌های کشور است که با استفاده از بازیافت می‌توانیم به نوعی این مشکلات را کاهش دهیم. مراحل انجام پروسه بازیافت، در سه مرحله انجام می‌شود. مرحله اول خرید و تفکیک مواد بازیافتی است. در مرحله دوم بازگشت این مواد به چرخه تولید و ساخت مجدد آنها است. در نهایت مرحله سوم فروش مواد تولید شده از طریق بازیافت است.
جنگل ها و درختان یکی از بزرگترین سرمایه های ملی ما هستند و باید برای نسل بعدی حفظ شوند. یکی از بهترین راه‌های کاهش تخریب جنگل‌ها ، استفاده مجدد از کاغذی است که اکنون استفاده می‌کنیم.پلاستیک به یک مرکز بازیافت فرستاده می‌شود و بر اساس نوع پلاستیک سازماندهی می شود. هر نوع پلاستیک به قطعات کوچک تر خرد و ترکیب می شود تا ترکیبی از کیفیت همگن یکنواخت را تشکیل دهد. سپس مخلوط شده ذوب شده و برای تولید رشته های پلاستیکی غربال می شود.
این به عنوان اکستروژن شناخته می شود. پس از خنک شدن، رشته های پلاستیکی به گلوله تبدیل می شوند تا به عنوان مواد برای محصولات جدید استفاده شوند.شیشه به یک مرکز بازیافت فرستاده می‌شود و بر اساس رنگ، دسته‌بندی می‌شود. آن را تمیز و خرد می‌کنند، که سپس با مواد ذوب می‌شود تا شیشه کاملاً جدید ساخته شود و محصولات شیشه‌ای جدید ایجاد شود.
فلزات بازیافتی به آهنی و غیرآهنی طبقه‌بندی شده و متراکم می‌شوند. پس از تراکم، فلزات به قطعات کوچکتر بریده شده و برای تولید محصولات جدید ذوب می‌شوند. به طور معمول، قوطی‌های مواد غذایی از فولاد ساخته شده که می توانند ذوب شده و به قوطی های مواد غذایی جدید تبدیل شوند. قوطی‌های نوشیدنی معمولاً نازک‌تر و سبک‌تر هستند و از آلومینیوم تولید می شوند که می تواند به راحتی بازیافت شود.زباله‌های غیر قابل بازیافت می توانند به عنوان منبع سوخت برای تولید برق استفاده شوند. این معمولاً پایدارترین راه برای دفع زباله های عمومی است که قابل بازیافت نیستند.
