به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» به نقل از تسنیم، "اس ار اف" سوئیس در مطلبی نوشت: سازمان پزشکان بدون مرز در گزارش مهاجرتی جدید خود تصویر تیره و تاری از مرزهای خارجی اتحادیه اروپا و شمال آفریقا ترسیم کردند که در آن خشونت فیزیکی، شکنجه و استثمار بخشی از زندگی روزمره است.
فلیکس براونسدورف، کارشناس پناهندگان در این سازمان معروف امداد و نجات در گفتگویی با "اس ار اف" سوئیس به توصیف شرایط پناهندگان در این مناطق پرداخته و در پاسخ به پرسشی مبنی بر اینکه وضعیت در کشورهای شریک اتحادیه اروپا در آفریقای شمالی چگونه است؟ گفت: در لیبی ما شاهد سیستمی از مراکز بازداشت هستیم که در آن با رهگیری افراد توسط گارد ساحلی لیبی در دریای مدیترانه، پناهندگان بازگردانده می شوند. اینها بازداشتگاه هایی هستند که ما در مورد وضعیت شکنجه شدید درباره آن صحبت می کنیم.
وی افزود: ما شاهد تجاوز جنسی و حتی محرومیت از غذا و آب برای پناهندگان هستیم. این شرایط عواقب سلامتی قابل توجهی برای پناهجویان دارد. این نوعی خشونت است که ما در این اشکال خارجی همکاری با کشورهای غیر اتحادیه اروپا می بینیم و مورد انتقاد قرار می دهیم.
وی درباره شرایط در مرزهای خارجی کشورهای اتحادیه اروپا هم گفت: این به اصطلاح دومین حلقه است که در آن افرادی که خود را به مرزهای خارجی اتحادیه اروپا رسانده اند، اشکال دیگر یا فرم های مشابه خشونت را تجربه می کنند ، از جمله خشونت فیزیکی به شکل ضرب و شتم. با این حال، ما همچنین شاهد اشکالی از عدم ارائه کمک به کسانی هستیم که به دنبال حفاظت در سراسر مرزهای خارجی اتحادیه اروپا هستند. به عنوان مثال، زمانی که آنها سعی می کنند در مرز لهستان و بلاروس درخواست پناهندگی بدهند و سپس توسط مرزبانان لهستانی با خشونت عقب رانده می شوند.
وی تاکید کرد: از آگوست 2021 تا سپتامبر 2023، پزشکان بدون مرز به بیش از 28000 نفر در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا که در اثر حصارهای مرزی، عقب راندن یا فقدان اقدامات جستجو و نجات مجروح یا آسیب دیده بودند، کمک کرد.
این کارشناس پزشکان بدون مرز در ادامه در پاسخ به این پرسش که اتحادیه اروپا باید چه اقداماتی برای بهبود اوضاع انجام دهد گفت: در اصل، تغییر مسیر در سطح اتحادیه اروپا مورد نیاز است که خشونت را اما همچنین غیرانسانی سازی را که ما به تدریج مشاهده می کنیم متوقف کند،. زیرا این امر همراه با استفاده مداوم از خشونت علیه کسانی است که به دنبال حمایت هستند و پس از مدتی مشخص به عنوان نوعی عادی شدن تلقی می شود. این روند نباید اتفاق بیفتد.
وی در ادامه گفت: شرایط پذیرش پناهندگان باید انسانی باشد. ما چنین چیزی را در مراکز بسته در جزایر یونان نمی بینیم. شرایط بهداشتی وصف ناپذیری در آنجا وجود دارد. به عنوان مثال، در جزیره ساموس، تیم های ما شیوع بیماری گال را شناسایی کردند. در این کمپ برای 4000 نفری که در آنجا زندگی می کنند، پزشک وجود ندارد. به همین دلیل است که دولت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که شرایط پذیرش انسانی در امتداد مرزهای خارجی ایجاد می‌شود، جایی که افراد می‌توانند در آن استراحت کنند جایی که می‌توانند ثبت نام کنند و سپس می‌توان به درخواست پناهندگی اولیه آن ها رسیدگی کرد.
در ادامه این پرسش مطرح شد که کاهش تعداد پناهجویان در سیاست اروپا اولویت بالایی دارد. با توجه به این موضوع، اتحادیه اروپا چگونه باید با این مسئله برخورد کند؟
فلیکس براونسدورف در پاسخ به این پرسش گفت: نباید این واقعیت را فراموش کرد که وضعیت پناهندگان در سراسر جهان تا حدودی متفاوت است: اکثریت قریب به اتفاق پناهندگان در کشورهای ثروتمند مانند اروپا به دنبال حمایت نیستند، بلکه در کشورهای با درآمد پایین و متوسط - حدود سه چهارم - به دنبال پناهندگی هستند.
وی افزود: بنابراین این بحث سیاسی در اروپا تا حدی بدبینانه است. بحران های بشردوستانه در جهان مانند جنگ داخلی در سودان وجود دارد که در حال حاضر در حال تشدید یا تحریک جنبش های بزرگ پناهجویان است. بنابراین، این بحث سیاسی در اروپا، که عمدتاً در مورد کاهش تعداد است، - شاید بتوان گفت - تا حدی بدبینانه است.
بهر حال مهاجرت همچنان بحرانی حل نشده در اتحادیه اروپا باقی مانده است و اتحادیه اروپا برای حل این بحران و کاهش قربانیان پناهجو به جای ایجاد راه‌های قانونی برای ورود مهاجران همچنان اهرم فشار بر این قشر مظلوم را افزایش داده و سیاست های سختگیرانه تری را در قبال آن ها در دستور کار قرار می‌دهد.
پس از سال ها بحث و گفتگو نمایندگان کشورهای اتحادیه اروپا و پارلمان در اواخر سال گذشته میلادی درباره اصلاحات اساسی در سیستم پناهندگی و تشدید سختگیری‌ها علیه پناهندگان به توافق رسیدند.
بر اساس این توافق در آینده باید رویه های مرزی یکسانی در مرزهای خارجی اتحادیه اروپا وجود داشته باشد. به‌ویژه، برنامه‌هایی برای برخورد بسیار سخت‌تر با مردم کشورهایی که نسبتاً امن تلقی می‌شوند، وجود دارد. بر این اساس تا زمان تصمیم گیری در مورد درخواست پناهندگی، این افراد باید بتوانند در کمپ های بازداشت تحت شرایطی مانند زندان اسکان داده شوند.
بر اساس این طرح، توزیع پناهجویانی که به دنبال حمایت در میان کشورهای اتحادیه اروپا هستند با استفاده از یک "مکانیسم همبستگی" سازماندهی مجدد خواهد شد. کشورهایی که نمی خواهند پناهندگان را بپذیرند باید حمایت های دیگری را ارائه دهند، به عنوان مثال در قالب پرداخت های نقدی. بر این اساس همچنین پناهجویان رد شده نیز باید در آینده به راحتی به کشورهای امن ثالث اخراج شوند.
از طرف دیگر کشورهای اروپایی به صورت مجزا هم بر تشدید سیاست های سختگیرانه خود در قبال پناهجویان ادامه می دهند.
