به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در حال حاضر اصلی‌ترین صنایع و موتور‌های محرک اقتصاد کشور صنایعی همچون محصولات شیمیایی، فلزات اساسی، سیمان و ... به شمار می‌روند. این صنایع سودساز و بزرگ کشور با وجود بستر فراهم مواد اولیه در فضای اقتصادی کشور رشد کرده‌اند. در این میان با رشد و توسعه شرکت‌ها و هلدینگ‌های وسیعی همچون فولاد مبارکه اصفهان و ایران خودرو، علاوه بر مواد اولیه بیشتر، که خداروشکر همچنان در دسترس است؛ نیاز به تأمین انرژی بیشتر برای تداوم فعالیت خطوط تولید ایجاد شده است.
در سال‌های گذشته و با رسیدن فصل گرما، با توجه به اولویت تأمین انرژی مصرف خانگی، شرکت‌های تولیدی و خدماتی دچار محدودیت‌های مصرف برق می‌شوند. این محدودیت‌ها تا سال‌های قبل با شیوه نامه‌های مختلفی انجام می‌شد و ما از ابتدای خرداد ماه تا اواسط شهریور ماه شاهد اطلاعیه‌های متعدد و مختلف در سامانه کدال بودیم.
شرکت توزیع نیروی برق امسال نیز طی ماه‌های خرداد تا مرداد برق صنایع بزرگ را براساس سه برنامه پیشنهادی سهمیه‌بندی کرد و بر این اساس برق صنایع بزرگ در بازه زمانی ۱۵ خرداد تا ۱۵ شهریور از ساعت ۱۱ تا ۲۳ محدود می‌شد و صنایع بسته به بازه زمانی، با کاهش بار انرژی روبه‌رو شدند. قطعی برق بخش صنعتی و مولد کشور در حالی است که در تمام دنیا تأمین برق صنایع به دلیل ارزش افزوده ایجاد شده و تأثیری که در زنجیره تولید تا مصرف و صنایع پایین دستی دارد، نسبت به سایر بخش‌ها در اولویت قرار دارد. این مسئله که در کشور ما مصرف خانگی اولویت بیشتری به نسبت مصرف صنایع دارد؛ در حالی که الگوی مصرف خانگی به شدت ضعیف است جای بحث دارد. کماآنکه محدودیت‌های برقی صنایع با کاهش ظرفیت تولیدات، پس از چند ماه با نام تورم مصرف کننده سر از سفره‌های مردم در می‌آورد.
اولویت بندی حیاتی سیاست‌گذاران در صنعت برق
به گفته تحلیل‌گران، قطعی برق واحد‌های صنعتی تبعاتی همچون توقف یا کاهش تولید صنعتی و افزایش قیمت‌ها را به دنبال خواهد داشت. حال، صنایعی که در اولویت قطعی برق قرار می‌گیرند، کالا‌های پایه و مواد اولیه موردنیاز و واسطه‌ای صنایع دیگر را تأمین می‌کنند و این افزایش قیمت در کل زنجیره تولید و در نهایت برای مصرف‌کننده نهایی رقم می‌خورد. ظرفیت تولید برق سالانه در سال ۱۴۰۲ باید معادل ۵ درصد افزایش می‌یافت؛ یعنی باید بیش از ۴ هزار و ۵۰۰ مگاوات ظرفیت جدید برای پایداری شبکه برق ایجاد می‌شد، اما آمار‌ها بیانگر این است که بیش از ۱۰ سال است که سرمایه‌گذاری در صنعت برق متوقف شده است. تکرار قطعی برق صنایع در تابستان سال گذشته نیز به این دلیل بود که از یک طرف در سال‌های گذشته سرمایه‌گذاری جدیدی صورت نگرفته و از طرف دیگر رشد ۶.۸ درصدی مصرف برق ادامه داشته است.
سال ۱۴۰۳ نیز از شرایط متفاوتی برخوردار نیست و در صورتی که روند سال گذشته تکرار شود و با اولویت دادن به مصرف خانگی که با استاندارد‌های مصرف جهانی نیز فاصله زیادی دارد؛ کشور با ظرفیت کمتری نسبت به توان خود تولید خواهد کرد. سال گذشته طاهری، رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس گفته بود که ناترازی برق و گاز منجر به کاهش ۷ میلیارد دلاری تولید شده است و علاوه بر آن، به گفته شهرستانی، عضو هیأت مدیره انجمن تولید کنندگان فولاد ایران، با قطعی برق در سه ماه تابستان ۳۰ درصد تولید صنعت فولاد از دست می‌رود
