به گزارش خبرنگار تشکل های دانشجویی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ نشست پرسش و پاسخ دانشجویان و نمایندگان تشکلهای دانشجویی دانشگاه علامه‌طباطبائی عصر امروز 3 اردیبهشت ماه 1403 با حضور محمدعلی زلفیگل، وزیر علوم، تحقیقات و فناوری به دعوت بسیج دانشجویی دانشگاه علامه‌طباطبائی در سالن آمفی تئاتر دانشکده مدیریت و حسابداری پردیس مرکزی این دانشگاه برگزار شد، در ادامه متن کامل نماینده بسیج دانشگاه را می‌خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
جناب آقای دکتر زلفیگل ؛
وزیر محترم نهادِ علم جمهوی اسلامی
سلام علیکم
به مهد علوم انسانی و جمع دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی)ره( خوش آمدید. از اینکه تصمیم گرفتید بالاخره پس از سه سال از زمان شروع وزارتداریتان، در میان دانشجویان دانشگاهی حاضر شوید که بارها بهصورت تشریفاتی و اداری در آن حضور یافتهاید، بسیار خرسندیم.
و اما بعد..
استاد عالی شیمی در سنگر خود یعنی « امروز حدود سه سال از زمانی که شما از عنوان خداحافظی کردید و عازم ساختمان وزارت علوم شدید گذشته است. هرچند » آزمایشگاههای شیمی برای ما پرسش مهمی است که با چه افق و تدبیری شیمیدان نمونه کشوری باید در مقامِ عالی وزارتخانهای قرار گیرد که ماهیت آن هیچ نسبتی با سررشتهی دانشگاهی وی ندارد، اما بگذریم و به اصل مطلب بپردازیم …
آقای وزیر!
سه روز پیش – یعنی شنبه هفته جاری - سالرو ز بیانات تاریخی حضرت امام خمینی )ره ( د ر ۱ اردیبهشت ۱۳۵۹ بود. بیاناتی که یک رو ز بعد بهانهای برای آغا ز انقلاب فرهنگی شد. اینکه متولیان انقلاب فرهنگی دانشگاهها چگونه آن را ا ز اهداف اصیل خود دو ر کردند و بهانهای برای تسویهحسابهای شخصی د ر آن دوره قرا ر دادند، موضوع بحث ما نیست . دانشگاهها باید تغییر « : اما شما وزیر محترم و حضار این جلسه را فقط به ی ک جمله متوجه میکنیم عنایت دارید پس ک ه انقلاب فرهنگی رسالتِ لحظهای شما و . » بنیانی کنند و باید ا ز نو ساخته بشوند پیشینیان شما در وزارت علوم بوده است. انقلابِ فرهنگی! انقلابْ و نه اداره روزمرّه؛ فرهنگی و نه امنیتی! پس ما در سالگرد روزی میزبان شما در دانشگاه علامه طباطبائی )ره( هستیم که چنین رسالتِ سیاسیای از زبان عارف انقلابی تاریخِ ما، امام روح الله خمینی )ره( خطاب به شما و جایگاه شما هم معیار نقد و بررسی عملکرد » گزاره تاریخی « صادر شده است؛ چه خوش باشد که همین حضرتعالی در صدارت وزارت علوم باشد! آیا شما در مسیر تحول بنیانی دانشگاه هستید آقای
زلفیگل؟!
علاقهمندیم بهعنوان بسیجیان خمینی )ره( و سربازان امام خامنه ای در سنگر مهمترین دانشگاه علوم
انسانی کشور، سخنِ آخر را اول به شما بگوییم :
آقای زلفیگل! شما از ابتدا هم اشتباهی بودید! همانطور که پیشینیان شما ندانستند از «
جانِ دانشگاه چه می خواهند و آن را به بیراهه کشاندند، شما هم نسبتی با رسالت مذکور
تاکنون نداشت هاید»!
اما چرا میگوییم شما اشتباهی بودید؟
شما با افتخار در روز دفاع از خویش در مجلس شورای اسلامی و در مقابل چشمان ملت ایران، از سخن گفتید. محض اطلاع عرض میکنیم آقای » دانشگاه کارآفرین « ایدههای خودتان برای تقویت
وزیر که این سیاست محبوبِ شما، یعنی کارآفرین کردن دانشگاه، نه فقط سیاست شما و بوده » تبدیل دانشگاه به بنگاه « اصلاحطلبان پیش از شما بلکه یک سیاست جهانی-غربی جهتِ است!
کرده » بنگاههای پروژهبگیری « این راهبرد سالهاست دانشگاه مظلوم انقلاب اسلامی را تبدیل به امام خمینی )ره( فاصله دارد. در دانشگاه » دانشگاه جمهوری اسلامی « است که اساساً با طرح حرف اول را میزند. دانشگاه » پول و کار « کارآفرینِ شما خلاقیت فکری-دانشجویی مُرده است و تبدیل به بنگاه استارتاپی شده و در آن علم، رخت بربسته است و منافع شخص ی، گروهی، حزبی،
شرکتی و پرو ژهای حرف اول را میزند. در این وضعیت دیگر چیزی به عنوان دانشجوی آزاده و استاد دانشگاه مستقل باقی نمیماند. چیزی به اسم شو ر و اشتیاق دانشجویی و برنامه پژوهشی مستقل، برو ز پیدا نمیکند.
در این شکل دانشگاه، صرفاً پیمانکارِ دولت و شرکتهای بزرگ تلقی میشود و هزینه‌های خود را ا ز طریق حل مشکلات فنی و تکنیکی دولتها و بازار تامین میکند. دانشگاه به سمت مسائل کاربردی
متمایل میشود و تحقیقات بنیادی در علوم پایه و انسانی که نسبت کمتری با مسائل کارکردی دارند و اساسا کمتر پول ساز هستند، به حاشیه می‌روند. این «سیاست» میراثی است که آقای ستاری
معاون علمی سابق رئیس جمهور دولت امید، برای شما و رئیس جمهور محترم فعلی و البته دیگر ارکان حاکیمت به ارث گذاشته است!
یکی از مهمترین دستاوردهای دانشگاه کارآفرین، از ابتدای دهه ۹۰ تا اکنون که با شما سخن میگوییم «سیاستزدایی از محیط دانشگاه» بوده است. سیاستزدایی یعنی چه؟ یعنی
تضعیف هدفمندِ تشکلهای دانشجویی. یعنی اولویت رفاه و ساختوسا ز عمرانی بر تقویت بنیه فکری دانشگاه. یعنی ترس ا ز آزاداندیشی دانشگاهی. یعنی سپردن افسا ر دانشگاه به نهادهای محترمِ حراستی-امنیتی. یعنی سوقدادن دانشجو به سوی اندیشه کارآفرینی ب هجای اندیشه سیاسی. یعنی خالی شدن دانشگاه ا ز اساتید دینمدار، میهندوست و متعهد به چارچوبهای ملی سرزمینی. یعنی غلبه چاپلوسی. یعنی خنثی بودن طر حها و واحدهای درسی. یعنی حضو ر تشریفاتی مسئولین حکومتی. اینها فقط مصادقی ا ز سیاستزدایی است آقای وزیر.
اما دانشگاه از منظر ما آقای زلفیگل پیمانکارِ هیچکس نیست. دانشگاه بنگاه اقتصادی و تجاری نیست. دانشگاه مرکز کارآفرینی نیست. «دانشگاه، دانشگاه است و رسالتش طرحمسئله برای سیاست است و این رسالت فقط و فقط به دست دانشجو و استاد متعهد و آگاه رقم میخورد»..
البته این سیاستهای کارآفرینی، اقتصاد کشو ر را هم به سمت الگوهای خدماتی برده و دانشجویان ودیگر اقشا ر را، ا ز ورود به عرصه مهم تولید منع کرد ه است. نمونهاش را میخواهید؟ دانشگاه شریف ودانشگاه علامه طباطبائی!
آقای وزیر!
مدت مدیدی است پارک علم و فناوری دانشگاه شریف، مه متر از خودِ دانشگاه شریف نزد شمامسئولین جلوه کرد ه است. مدت مدیدی است بودجههای هنگفت برآمده ا ز قانون تقویت دانشبنیان، دانشگاهیان را به مدیران شرکتی تبدیل کرده است. مدت مدیدی است دانش تاریخی ایرانی-اسلامی د ر تمامی حوزههای علمی، جایش را به «مدلهای خلاقیت زیستبوم فناوری استارتاپی » داده است.
مدت مدیدی است همین دانشگاه علامه طباطبایی، هیچ رنگ و بویی از علوم انسانی درش باقی نمانده است و در عوض پارکینگ مسئولین و منسوبین بازنشستهٔ همه‌ی دولتها شده است! البته به تازگی آقای معتمدی پارک علم و فناوری هم قرار است راهاندازی کنند که طبق شواهد موجود ما، چیزی جز بازتکرار فاجعه اکوسیستم استارتاپی دانشگاه شریف نخواهد شد. دانشگاهمظلومِ علامه امروز نه تنها فقط از کمرمقی و بی انگیزگی مدیریتی، بلکه از سردرگمی طراحی ایده اختصاصی علوم انسانی خویش رنج میبرد و البته همین معضل با نزاعهای طایفهای داخل دانشگاه نیز آمیخته شده است!
پس آقای زلفیگل!
وقتی از نجات دانشگاه و احیاء نهاد علم و تحول بنیادین دانشگاه سخن میگوییم، از اراده‌ها و تصمیمهای پولادین برای برچیدن چنین وضع اسفناکی سخن به میان میآوریم. شما در بیش از دوسال گذشته، صرفاً به اداره و رفع و رجوع امور این وزارتخانه حساس و مهم فکر کردهاید که البته درهمان هم ناتوان بودهاید و به همین سبب به عقیده بسیاری از متخصصان، مستحقترین وزیر دولت آقای رئیسی برای برکناری بودهاید. و الحق که معاونین وزارتخانهٔ شما بیشتر برایجایگاهی که در اختیار داشته‌اند ایده و دستاورد داشته‌اند تا شما.
از کارنامهای که در ایام انتصاب رؤسای دانشگاهها داشتید، کمیته انتصابات وزارت علوم را از موضوعیت انداختید، عملاً رؤسای ناکارآمدی را د ر دانشگاههای کشو ر منصوب کردید و نتیجه این همه بیتدبیری را د ر بلوای ۱۴۰۱ دیدید، تا نگاهی ک ه د ر طول این چند سال به تشکلهای دانشجویی و اساساً بافت فرهنگیِ دانشجویی بهعنوان «مجموعههای پرادعا و غیرکاربردی» البته برخلاف نظر رهبری انقلاب اسلامی داشتهاید و این د ر جلسات خصوص ی بیشتر خودش را نشانداده، نمایانگر رویکرد مدیریتی و عملکرد شماست!
جناب وزیر!
با این رویکردها، شما اقدام درست و لازم اخراج اساتید ضد انقلاب و اسلام و دین از دانشگاه را ،تبدیل به ابزاری برای تسویهحسابهای شخصی رؤسای دانشگاههای کشور با همکارانشان کردید کهالبته در همین دانشگاه هم مشاهده شده است؛ بنا نبود با حذف اساتید مطلقًاً ضد انقلاب از دانشگاه، ما دانشجویان انقلابی پذیرای اساتیدِ مطلقًاً بیسواد و ران تخوار اصطلاحًاً حزب اللهی یا انقلابی باشیم.
دانشگاه، اساتید و گروههای آموزشی مبتنی بر منطق و اراده علمی، بصیرتسیاسی و اهلیت برای مصالحهجویی اجتماعی میخواهد که مسیرِ علمی - سیاسی خودشان را از مسیرِایران اینترنشنال، جنبش سبز، بیبیسی و ایضاً فلان رئیس و وزیر و وکیل دولت انقلابی سیزدهم نگیرند! بلکه عالم باشند و صرفاً به استقلال ملی و دینی دانشگاه و ایران اسلامی متعهد باشند. یا مثال سادهتری بزنیم که مدتهاست توسط بسیج دانشجویی دانشکده روانشناسی همین دانشگاه پیگیری میشود. کاش بدانید هیچ سازمانی با ابلاغیه اداره نمیشود و اراده لازم است:
ابلاغیه چند روز گذشته وزارت علوم مبنی بر اجراییسازی بند ت از ماده ۲۶ قانون حمایت از خانوادهو جوانی جمعیت در دانشگاهها که از مطالبات رهبری انقلاب هم بوده، در فضای مجازی منتشر شده است. اما آقای وزیر، فقط در همین حد هم باقی مانده است! حتی برخی دانشگاهها این ابلاغیه رادریافت نکردهاند. هیچ ارادهای د ر دانشگاهها برای ترویج زیست مادرانه وجود ندارد. چگونه است ک هد ر بحران کرونا همه نهاد ها بسیج می شوند تا با بحران مقابله کنند و ا ز آموزش مجازی تا کلیه امکانات را به کا ر میگیرند، اما د ر بحران جمعیت همان مدیریت دانشگاهها و وزارت علوم حاضر بهاجرای بند ت ماده ۲۶ قانون جوانی جمعیت نیستند؟!
آقای وزیر علوم جمهوری اسلامی ایران!
دانشجو قرار است عنصر فعالی باشد که در ضمن نگاه نقادانه به خود و کشور، در آیندههای نهچنداندور، حلال مشکلات ملت و دولتش باشد. اما با مدیریت درخشان شما و پیشینیان شما، دانشجویان تبدیل به کارمندانی شدهاند که سر ساعتی مشخص به دانشگاه میآیند و بی سرو صدا درساعتی دیگر از آن خارج میشوند. گویا شما همین دانشگاه را میخواهید. دانشگاهی مرده و
سوت و کور. الحق والانصاف باید برای شما دست زد. وقتی وضع چنین است، مجدداً باید تکرار کنیم که «شما از ابتدا هم اشتباهی بودید! همانطور که پیشینیان شما ندانستند از جانِ دانشگاه چه می خواهند و آن را به بیراهه کشاندند!»
اما سخن آخر، جناب دکتر زلفیگل!
ما بهعنوان دانشجویان انقلابی که ابتدای سال تحصیلی مورد لطف شما قرار گرفتیم، شما را به همان بیانات امام خمینی در ۵۸/ ۰۲/۰۱ فرام یخوانیم. همان روز هم چنین قصدی داشتیم و امروز با صدایرساتری اعلام میکنیم؛ «انقلابِ اسلامی از شما اتخاذ سیاستی را میطلبد که نهادِ علم در مسیرِ دانشگاهِ جمهوری اسلامی قرار گرفته باشد؛ دانشگاهِ ایرانیِ دروننگر و برونزا، استقلالطلب، دینمدار ،عدالتخواه، آزاداندیش، مولّّد و حامی مقاومت مستضعفان جهان ».
والسلام علیکم و رحمهالله و برکاته
