به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: هم‌میهن می‌نویسد: رشد تولید، یکی از اعدادی است که به جز رئیس‌جمهور و وزیر اقتصاد، دیگر اعضای کابینه دولت سیزدهم هم زیاد به آن اشاره کرده‌اند. به گفته دولت ابراهیم رئیسی، رشد در دهه ۹۰ منفی بوده است اما دولت سیزدهم توانسته این شاخص را به عدد مثبت برساند. این آمارها در حالی ارائه می‌شود که کارشناسان نسبت به افزایش شاخص رشد با دلارهای نفتی هشدار داده‌اند.
مرتضی افقه، در گفت‌وگو با هم‌میهن اظهار کرد: «رشد جزو شاخص‌های اقتصادی بسیار ظریف و دقیقی است که به تحلیل نیاز دارد؛ حتی اگر رخ داده باشد هم باید دقیق بررسی شود. چند نکته در گفته‌های آقای رئیسی وجود دارد؛ ایشان با توجه به صحبت‌های برخی از اقتصادخوانده‌هایی که انگار اقتصاد ناخوانده هستند، به‌طور مکرر به رشد صفر یا زیر یک در دهه ۹۰ اشاره می‌کنند. این یکی از اشتباهات و آدرس‌های غلطی است که سیاست‌گذاران و اقتصاددانان مخالف دولت پیش، اعلام می‌کنند. جدا از اینکه دولت روحانی چگونه دولتی بود؛ بحث بر سر این است که شرایط اقتصادی کشور تحت تاثیر تحولات داخلی و بیرونی آن‌قدر متغیر است که نمی‌توان آن را این‌گونه تحلیل کرد.
دو سال اول دهه ۹۰ برای جبران اشتباهاتی بود که در دوران ریاست‌جمهوری آقای احمدی‌نژاد صرف شد و رشد منفی ۸درصد بود. در سال‌های میانی دولت هم به دلیل انجام مذاکرات برجام و توافقات برجام به رشد کم‌سابقه ۱۲درصد رسیدیم. بعد از خروج آمریکا از برجام یعنی سال ۱۳۹۷ به این‌سو، رشد دوباره منفی شد. پس اینکه دهه ۹۰ را به‌عنوان دهه سوخته رشد بررسی می‌کنند، یک آدرس غلط است که نتیجه آن همان گمراهی سیاست‌گذار در تصمیم‌گیری است. این رشد اقتصادی که مرتب ادعا می‌شود رخ داده، بعد از تلاطم اولیه ناشی از خروج آمریکا از برجام بود. به‌خصوص که در سال ۱۳۹۸ تقریباً، صادرات نفت به صفر رسیده بود و تا دولت به خود بیاید و از طریق روش‌های دیگر صادرات را افزایش دهد هم ویروس کرونا همه‌گیر شد و تولید کاهش یافت. اما از سال ۱۳۹۹ رشد تولید آغاز شد. وقتی این روند رشد شروع شود قاعدتاً ادامه هم می‌یابد. متاسفانه این دولت، ناکارآمدی‌هایش موجب شده آمارهایی اعلام کند که خلاف‌واقع باشد اما همه موضوع را نمی‌گوید که ناکارآمدی را در برابر طرفدارانش که ناامید شده‌اند از ناکامی‌ها و خلف وعده‌ها مقداری توجیه کند.
بنابراین بخشی از این رشد ناشی از فروش نفت است که به‌رغم تحریم‌ها و احتمالاً چراغ سبز آمریکا رخ داده است. این طور که شایعات می‌گوید یک توافق نانوشته میان طرفین رخ داده که ایران غنی‌سازی را کمی کنترل کند و آنها هم از صادرات ایران چشم‌پوشی کنند. به هر حال، این‌طور که به نظر می‌رسید بخشی از این افزایش رشد اقتصادی، مربوط به صادرات نفت بوده است».
این اظهارات سیاسی‌کارانه، متعلق به کسی است که عضو ستاد تبلیغاتی مدعیان اصلاحات در انتخابات سال ۱۳۹۲ و ۱۳۹۶ بوده است. اولاً این که معدل هشت سال عملکرد دولت روحانی شش‌دهم درصد (نزدیک به صفر) بوده جای هیچ انکاری ندارد. این هم که دولتمردان روحانی در سال‌های پایانی به خاطر برجام‌زدگی و افتادن در تله آمریکا و زیاده‌خواهی برجامی ترامپ اذعان کردند نمی‌توانند حتی یک قطره نفت هم بفروشند، قابل انکار نیست. و واقعیت بعدی این است که طرف آمریکایی پس از تغییر ریل سیاست خارجی ایران، مقهور شد و نتوانست با وجود دو برابر کردن تحریم‌ها، جلوی افزایش صادرات نفتی ایران از ۳۰۰هزار بشکه به یک‌ونیم میلیون بشکه را بگیرد. این در حالی بود که دولت روحانی ادعا می‌کرد تا مشکل برجام و FATF حل نشود، قادر به علاج مشکلات از جمله درآمدهای اقتصادی و مثبت کردن روند منفی‌شده رشد اقتصادی رنیست.
آقای افقه کارشناس بی‌طرفی نیست، بلکه قبلا در دو سال ۹۲ و سال ۹۶، خود را خرج ستاد تبلیغاتی و انتخاباتی آقای روحانی کرده است. او از امضاکنندگان نامه‌های ۱۶۳ نفره و ۵۰ نفری در حمایت از روحانی بود و بنابراین، شریک فجایع اقتصادی بی‌سابقه‌ای است که در دولت ۸ساله روحانی از جمله ثبت رکوردهای ۷۰۰ تا ۱۰۰۰درصدی تورم در برخی اقلام رقم خورد.
