به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ هر چقدر هم که سپاهان اول فصل در جذب مهاجم افراط کرد، از همان زمان مشخص بود مهره اصلی و کلیدی این پست در جمع طلایی‌پوشان شهریار مغانلو است؛ ستاره‌ای که فصل بیست‌ودوم را با به ثمر رساندن ۱۳گل و فتح کفش طلا به پایان برده بود و با روحیه بالا وارد مسابقات لیگ بیست‌وسوم شد. مغانلو که این بار رقبای نامدار و پرشماری همچون رضا اسدی، عیسی آل‌کثیر، کاوه رضایی، رضا شکاری و... را کنار خود می‌دید، در این فصل هم عملکرد درخشانی داشت و نه‌تنها موفق به تکرار عنوان آقای گلی‌اش شد بلکه رکورد فردی‌اش را هم بهبود بخشید و از ۱۳گل به ۱۶گل رسید.
نکته مهم‌تر اما وابستگی سپاهان به گل‌های شهریار است. طلایی‌پوشان در لیگ بیست‌وسوم کلا ۵۳گل زدند که ۱۶تا از آنها را شهریار به ثمر رساند؛ این یعنی مغانلو ۳۰.۲گل‌های تیمش را زده است. این بالاترین نرخ وابستگی یک تیم به یکی از بازیکنانش در فصل گذشته بوده است. بعد از شهریار، محمدرضا آزادی با به ثمر رساندن ۸گل از ۲۷گل نساجی و ثبت نرخ۲۹.۶در رده بعدی قرار گرفته است. شهریار مغانلو در این فصل به‌طور کلی ۲۷۰۰دقیقه برای سپاهان بازی کرده که ۲۰۶۹دقیقه آن در لیگ برتر بوده است. او غیراز ۱۶گلی که زده، ۳پاس گل هم داده. شهریار در لیگ قهرمانان آسیا هم یک گل برای سپاهان به ثمر رسانده و در آن تورنمنت عملکردش چنگی به دل نمی‌زده است.
نکته عجیب‌تر در مورد مغانلو اما ناکامی او در جام‌حذفی بوده. شهریار در ۴مسابقه قبلی طلایی‌پوشان مجموعا ۲۴۸دقیقه به میدان رفته، گلی نزده و پاس گلی هم نداده و فقط یک اخطار گرفته است. او حالا در بازی پایانی با مس رفسنجان فرصت دارد این طلسم را بشکند و شاید نخستین گلش را در مهم‌ترین مسابقه فصل به ثمر برساند.
