به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: علی طیب‌نیا گفته است: نظام مالی و بازارهای مالی ما در ایران بانک‌محور هستند یعنی در گذشته تامین مالی بنگاه‌ها و مردم عمدتا توسط نظام بانکی صورت گرفته. در زمانی که من مسئولیت وزارت اقتصاد را بر عهده گرفتم و یک نظام برنامه‌ریزی عملیاتی برای مجموعه دستگاه‌های مشمول تنظیم کردیم یکی از اهداف ما این بود که سهم بازار سرمایه را از تامین مالی کشور بالا ببریم؛ اقداماتی هم در این مسیر انجام شد. ما اوراق بدهی را به عنوان یک وسیله‌ای برای تحقق این منظور طراحی کردیم. یعنی هدف اولیه ما این بود که بخش خصوصی بتواند بدون مراجعه به نظام بانکی و صرفا بر اساس اعتبار خودش از بازار سرمایه تامین مالی بکند.
وی افزود: اوراق بدهی یا اوراق دولتی و به‌طور کلی اوراق در دوران مسئولیت من بود که به عنوان یک ابزاری برای تامین مالی معرفی شد. من از معرفی اوراق سه هدف داشتم، هدف اولم که به آن اشاره کردم تامین مالی بخش خصوصی بود، یعنی آن زمانی که نرخ سود بانکی در نظام بانکی تا ۳۸درصد و بالای ۴۰درصد بالا رفته بود ما گفتیم اجازه دهیم بنگاه‌ها و بنگاه‌های معتبر به اعتبار خودشان از بازار سرمایه تعیین مالی کنند. هدف دوم من ساماندهی بدهی‌های دولت بود. همه جای دنیا دولت‌ها بدهی دارند حتی نسبت بدهی به GDP در سایر کشورهای دنیا به مراتب از ایران بالاتر است. ولی مشکل در نابسامان بودن این بدهی‌هاست.
او به مسئله اف‌ای‌تی‌اف اشاره کرد و گفت: ما توانستیم با قدرت و عزت کشور را از لیست سیاه خارج کنیم، و اقدامات جبرانی FATF را به تعلیق دربیاوریم، متاسفانه دوباره عده‌ای با دست خودشان کشور را به لیست سیاه برگرداندند. ما تنها کشوری در دنیا بودیم که قبل از اجرای برنامه اقدام از لیست سیاه خارج شدیم ولو به صورت تعلیق، این شایسته تقدیر بایسته بود نه اینکه عده‌ای به خاطر اینکه چرا این اقدام در دوران وزارت طیب‌نیا دارد انجام می‌شود چرا در دوران ریاست‌جمهوری آقای روحانی دارد انجام می‌شود، بلکه به نام خودشان باید انجام شود اجازه تصویب ندادند.
وزیر اسبق اقتصاد گفت: «ما از برنامه‌های اقدام FATF، ۳۹ مورد را اجرا کردیم و ۲ عدد را اجرا نکردیم و دلیل بقای ما در لیست سیاه این است، این ۲ مورد کدام است؟ مهم‌ترینش عدم الحاق به کنوانسیون جرایم سازمان‌یافته پالرمو است، چرا شخص بزرگواری که در دوران مسئولیتش خودش می‌گوید بروید عضو شوید امروز مخالف اصلی است و نمی‌گذارد الحاق ما به تصویب برسد. ما این توفیق را به دست آوردیم و طبیعتا من این را به شما بگویم: اگر شما در تحریم نباشید، بیشتر نیاز است که در لیست سیاه نباشید وگرنه نمی‌توانید از مزایای لغو تحریم‌ها برخوردار شوید. ما در شرایط تحریم بیشتر احتیاج داریم که در لیست سیاه نباشیم، مگر ما می‌خواهیم جرایم سازمان‌یافته انجام بدهیم؟ مگر می‌خواهیم قاچاق بکنیم مگر می‌خواهیم به تامین مالی تروریسم کمک بکنیم؟ چرا ما باید متهم به حمایت از پولشویی شویم؟ متاسفانه عده‌ای با توهمات ناروا و با ادعاهای بی‌جا زمینه بقای ما را در لیست سیاه و برگشت مجدد ما را فراهم کردند اما برای حفظ عزت ملت ایران تلاش خواهیم کرد ایران را از لیست سیاه خارج کنیم، تحریم‌های ظالمانه را رفع کنیم، این تحریم‌ها ظالمانه است».
درباره اظهارات آقای طیب‌نیا گفتنی است:
۱) اگر فروش اوراق به تامین مالی کارخانه‌های تولید و رونق اقتصاد کشور منتهی می‌شد، قطعا اقدام درستی بود اما این که درآمد حاصله عمدتا صرف هزینه‌های جاری شد و همزمان هشت‌هزار کارخانه گرفتار تعطیلی شدند و ضمنا ۵۳۰هزار میلیارد تومان بدهی سود و اصل اوراق برای دولت بعدی (دولت شهید رئیسی) به ارث گذاشته شد، حتما نقض غرض بوده و بر هزینه‌ها و بدهی‌های انباشته دولت بعد افزوده است.
۲) امروز روز وعده دادن رفع تحریم‌ها و خروج از لیست سیاه FATF نیست، بلکه زمان پاسخگویی درباره وعده‌های قبلا داده شده در همین زمینه است. یعنی این وعده‌ها قبلا پیش‌خور شده و دولتمردان روحانی باید پاسخگوی هزینه‌های سنگین اقدام خود و ضمنا دو برابر شدن تحریم‌ها باشند. تحریم‌ها و خروج از لیست سیاهی که دوباره وعده داده می‌شود، قرار بوده هفت هشت سال قبل تمام شده باشد. اصلا زمان بزک‌کاری برجام، غیر از موضوع محدودسازی برجام، حرفی از تعهدات دیگر پشت قباله آن (از جمله FATF و توافق آب و هوائی پاریس و برجام دو و سه درباره قدرت نظامی و نفوذ منطقه‌ای ایران) نمی‌زد. به همین علت هم تعهداتی که در قالب اجرای برنامه اقدام (اکشن پلن) به شکل پنهانی به FATF داده شد، بدون اطلاع و تصویب مجلس صورت گرفت و نقض صریح اصول ۱۲۵ و ۷۷ قانون اساسی بود.
۳) تحریم‌ها لغو نشد، چون آمریکا و اروپا برجام تضمین‌شده با قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت را زیر پا گذاشتند و با رفتار خودشان گفتند که نه چیزی به عنوان حقوق بین‌الملل و حتی قطعنامه شورای امنیت را قبول دارند و نه تعهدی که در توافق پذیرفته‌اند. بنابراین داخلی کردن موضوع و ادعای این که چون دو بند از ۴۱ بند برنامه اقدام را نپذیرفتیم، تحریم شدیم و در فهرست سیاه FATF ماندیم، خلاف واقع و تبرئه دشمنان ملت ایران است.
۴) آقای طیب‌نیا گویا فراموش کرده که وقتی از آقای ظریف سؤال شد آیا با اجرای دو بند باقی مانده از FATF تحریم‌ها برداشته می‌شود، جواب داد: هیچ تضمینی وجود ندارد! با این وصف آقای طیب‌نیا که خودش هم در دولت برجام دوام نیاورد اما سرانجام مصیبت‌بار آن را دید، عبرت‌های با خون دل و هزینه‌های گزاف به دست آمده را دوباره به عنوان موفقیت قابل تکرار به افکار عمومی می‌فروشد؟! آیا او نمی‌داند که در دوره تبعیت از منویات برجام (با همه خسارت‌های اقتصادی و امنیتی آن) نه‌تنها تحریم‌ها کم نشد بلکه به دو برابر قبل از برجام رسید؟ می‌داند که ۷۶درصد پولشویی‌های بزرگ دنیا در آمریکا و اروپا انجام می‌شود و غرب بزرگترین تامین‌کننده مالی تروریسم و جرائم سازمان‌یافته در دنیاست، اما هرگز به عنوان متهم در لیست سیاه قرار نمی‌گیرد و اغلب بندهای برنامه اقدام را هم اجرا نمی‌کند، چرا که متهمان اول پولشویی و حمایت از تروریسم، خودشان کلانترهای FATF هستند؟!
