به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ «رضا ذبیحی» درباره اولویت‌های سیاست خارجی در دولت پزشکیان گفت: احیای برجام که یک سند مورد توافق تمامی طرفین در سال ۲۰۱۵ بوده است، به عنوان یک هدف و اولویت اساسی در سیاست خارجی دولت چهاردهم مطرح است.
این استاد روابط بین‌الملل دانشگاه ادامه داد: اگر چه طرفین بیان می‌کنند که از برجام به جز پوسته‌ای باقی نمانده است، اما همچنان اتکای به همین سند می‌تواند باعث شود دوباره همکاری‌ها میان طرفین شکل گیرد و تحریم‌ها علیه ایران برداشته شود.
وی افزود: وجه سلبی اولویت‌های سیاست خارجی دولت چهاردهم ممانعت از فعال شدن مکانیزم ماشه است که خطر آن بیش از هر زمان دیگری است، زیرا بر خلاف دوره ترامپ که فقط آمریکا به دنبال آن بود، اکنون اروپا نیز در این زمینه فعال شده است.
ذبیحی تصریح کرد: توسل اتحادیه اروپا به صدور قطعنامه در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و همراه کردن آمریکا با این قطعنامه در واقع زمینه سازی لازم برای فعال شدن مکانیزم ماشه علیه ایران است که باید به آن توجه جدی داشت.
این کارشناس روابط بین‌الملل ادامه داد: البته دولت بایدن بنا به مسائل و ملاحظات داخلی خود در آستانه انتخابات آمریکا و نیز نگرانی از واکنش منفی ایران با پیش‌نویس اولیه این قطعنامه مخالف بود، اما پس از تعدیل پیش‌نویس با اروپا در خصوص صدور قطعنامه علیه ایران موافقت کرد.
ذبیحی افزود: نکته مهم در اینجا این است که طبق توافق برجام، ۱۰ سال پس از اجرایی شدن برجام یعنی در تاریخ ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ برابر با ۱۶ مهر ۱۴۰۴ می‌بایست محدودیت‌های هسته ای، تسلیحاتی و موشکی علیه ایران برداشته شود و این یعنی آمریکا و اروپا ممکن است در صورت عدم احیای برجام به منظور جلوگیری از اتمام این محدودیت‌ها، مکانیزم ماشه را فعال کنند.
این استاد روابط بین‌الملل دانشگاه تصریح کرد: بنابراین مشاهده می‌شود که تا یک سال آینده وجه ایجابی و وجه سلبی اولویت‌های دولت چهاردهم در برابر هم قرار می‌گیرند و در نتیجه باید یکی از این ۲ مسیر انتخاب شود و انتخاب هر مسیر به معنای پایان دادن مسیر دیگر و یا حداقل کمرنگ شدن شانس آن در آینده است.
ذبیحی در پایان تصریح کرد: البته هر 2 وجه ایجابی و سلبی در اولویت‌های سیاست خارجی دولت چهاردهم ناظر بر موضوع رفع تحریم‌ها است، اما همانطور که تصریح شد شرایط زمانی ناشی از زمان بندی برجام آنها را متاثر از یکدیگر ساخته است.
